Heterochromie

In anatomie is heterochromie (Grieks: heteros ‘verskillend’ + chroma ‘kleur’) ’n verskil in kleur, gewoonlik van die iris maar ook van hare of die vel. Heterochromie is ’n gevolg van die relatiewe oormaat of gebrek aan melanien (’n pigment). Dit kan oorgeërf word of die gevolg wees van mosaïsisme, chimera, siekte of besering.

Heterochromie van die oog (heterochromia iridis of heterochromia iridum is tweesoortig. In algehele heterochromie is een iris ’n ander kleur as die ander. In gedeeltelike heterochromie of sektorale heterochromie is die gedeelte van een iris ’n ander kleur as die res van dieselfde iris.

Oogkleur, spesifiek die kleur van die irisse, word hoofsaaklik bepaal deur die konsentrasie en verspreiding van melanien. Die geaffekteerde oog kan hipergepigmenteer (hiperchromaties) of hipogepigmenteer (hipochromaties) wees. Gewoonlik dui ’n oormaat van melanien in mense op hiperplasie van die irisweefsel en ’n tekort aan melanien dui op hipoplasie.

Galery

• 
  ’n Jong volwassene met sektorale heterochromie in die vorm van ’n oranje segment in haar regteroog. Die indiwidu se moeder het dieselfde vorm van sektorale heterochromie in die linkeroog.
• 
  Heterochromie in ’n kind.
• 
  Algehele heterochromie in ’n kat: een blou en een geel oog. Dit blyk of die geel oog sentrale heterochromie het aangesien die buitekant geel is en die iris groen.
• 
  Algehele heterochromie in ’n Siberiese Husky: een blou en een bruin oog.
• 
  ’n Kat met algehele heterochromie.
• 
  Voorbeeld van sentrale heterochromie wat oranje in ’n blou iris aantoon.
• 

Eksterne skakels

• (en) Foto van radiale rooierige sonstraalpatroon in die regterook van ’n vrou met blou-ligbruin oë Geargiveer 27 April 2014 op Wayback Machine