Hippokratiese eed

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Twaalfde-eeuse Bisantynse manuskrip van die eed in die vorm van 'n kruis.

Die Hippokratiese eed is 'n eed wat sommige dokters aflê waartydens hulle onderneem om altyd die hoogste etiese norme teenoor hul pasiënte na te kom. Die oorspronklike eed is deur Hippokrates opgestel, word nie meer algemeen in mediese skole gebruik nie. Sommige skole gebruik wel 'n afgewaterde vorm wat as 'n belofte tydens die gradeplegtigheid afgelê word.[1]

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Die ou Grieke het hul ontdekkings omtrent die menslike liggaam in verskeie werke aangeteken. Om die werkinge van die liggaam te ondersoek is nie net lyke nie, maar selfs lewende liggame ontleed.

Die Hippokratiese skool vir geneeskunde is op die Egeïese eiland Kos gestig. Vandag nog lê dokters die sogenaamde Hippokratiese eed af waarin hulle onderneem om altyd die hoogste etiese norme teenoor hul pasiënte na te kom.

Hippokrates (ca. 460-c. 377 v.C.), wat as die vader van die geneeskunde beskou word, soos voorgestel deur die Vlaamse kunstenaar Peter Paul Rubens in ’n gravure van 1638.

Bewoording[wysig | wysig bron]

Die woorde van die oorspronklike Hippokratiese eed lui as volg:

Ek sweer by Apollo, die Geneesheer, by Asklepios, by Hygieia, by Panaceia en alle gode en godinne, as getuies, om na my vermoë en oordeel hierdie eed en verbintenis uit te voer:

Dat ek hom wat my die geneeskuns geleer het, gelyk sal stel met my ouers, my huis en goed met hom sal deel, hom op sy wens in sy nood sal tegemoetkom, sy kinders dieselfde agting sal gee as my broers, aan hulle en my eie seuns as hulle die onderrig begeer, hierdie kuns sal aanleer sonder beloning of skuldbewys en hulle aan 'n deel van voorskrifte, lesings en enige ander onderrig sal laat deelneem, benewens die leerlinge wat hulle aangesluit het en gebonde is aan die mediese wet. Niemand anders egter nie.

Die geneeskundige handeling sal ek aanwend tot nut van die sieke na my vermoë en oordeel, en van hulle weerhou wat tot hul verderf of letsel sal wees. Ek sal aan niemand, ook nie op sy versoek nie, 'n dodelike geneesmiddel toedien nie, nog my leen tot enige advies van hierdie aard nie, ewemin sal 'n vrou 'n pessarium vir 'n miskraam van my bekom. Want rein en vroom sal ek my lewe lei en my kuns uitoefen.

Ek sal geen insnyding doen, sekerlik nie hulle wat aan 'n steen lei, maar sal hulle na deskundiges van die operasie verwys. Waar ek 'n woning betree, sal ek dit doen in die belang van die sieke, my onthou van enige moedswillige verkeerde handeling, in die besonder van seksuele omgang met vroue en manne, hetsy slawe of vrymense.

Alles wat ek tydens die behandeling sal sien of hoor, of ook buite die praktyk oor die lewe van mense, vir sover dit glad nie rondvertel mag word nie, sal ek stilbly, en daarvan uitgaan dat sulke dinge geheim is.

Mag in sover ek hierdie eed vervul en nie breek nie, met my goedgaan in lewe en geneeskuns en mag ek by alle mense te alle tye eervol bekend staan, by oortreding egter en meineed mag die teendeel my lot wees.

Verwysings[wysig | wysig bron]