Hitoshi Ashida
| Hitoshi Ashida | |
 Portret van Hitoshi Ashida in 1948 | |
| Ampstermyn 10 Maart 1948 – 15 Oktober 1948 | |
| Vise | Suehiro Nishio |
|---|---|
| Monarg | Shōwa |
| Voorafgegaan deur | Tetsu Katayama |
| Opgevolg deur | Shigeru Yoshida |
Adjunk Eerste minister van Japan
| |
| Eerste minister | Tetsu Katayama |
| Voorafgegaan deur | Vakant |
| Opgevolg deur | Suehiro Nishio |
Persoonlike besonderhede
| |
| Gebore | 15 November 1887 Fukuchiyama, Kioto, Japan |
| Sterf | 20 Junie 1959 (op 71) Tokio, Japan |
| Politieke party | Liberaaldemokratiese Party (1955–1959) |
| Alma mater | Tokio Imperiale Universiteit |
| Handtekening | 
|
Hitoshi Ashida (芦田 均, Ashida Hitoshi, 15 November 1887 – 20 Junie 1959) was 'n Japannese politikus wat as Eerste minister van Japan gedien het in 1948. Hy was 'n prominente figuur in die onmiddellike naoorlogse politieke landskap, maar is gedwing om sy leierskapsverantwoordelikhede te bedank ná 'n korrupsieskandaal (Shōwa Denkō Jiken) wat twee van sy kabinetsministers geteiken het.
Vroeë lewe
[wysig | wysig bron]
Ashida is in Fukuchiyama, Kyoto gebore as die tweede seun van politikus en bankier Shikanosuke Ashida.[1] Sy pa was 'n lid van die Huis van Verteenwoordigers en het as direkteur van Nōkō Bank gedien. Sy oupa was 'n landmagnaat en dorpshoof, Jizaemon Ashida.[2]
Hy het Franse sivielereg aan die Tokio Imperiale Universiteit studeer. Na die gradeplegtigheid het hy twintig jaar lank in die Ministerie van Buitelandse Sake gewerk.
Vroeë loopbaan
[wysig | wysig bron]In 1932 het Ashida sy eerste suksesvolle veldtog vir 'n setel in die Huis van Verteenwoordigers gevoer, as 'n lid van die Seiyūkai Party. Hy het hom geskaar by Ichirō Hatoyama se "ortodokse" vleuel na die Seiyukai se skeuring in 1939.
Ná die oorlog het Ashida 'n setel in die nuwe Kokkai (parlement) gewen as 'n lid van die Liberale Party, waaruit hy verdeel het om saam te smelt met Kijūrō Shidehara se Progressiewe Party om die Demokratiese Party te vorm. Ashida is tot president van die nuwe party verkies, en het in 1947 minister van buitelandse sake geword onder die Sosialistiese eerste minister Tetsu Katayama.
Hy was ook voorsitter van die Komitee oor die Wetsontwerp vir Hersiening van die Keiserlike Grondwet, en het gedien as die voorsitter van die Kenpō Fukyū Kai, 'n vereniging wat geskep is om die hersiene Grondwet van Japan te bevorder, van 1946 tot 1948.[3][4] Tydens sy termyn het hy 'n belangrike wysiging aan Artikel Nege van die beplande Japannese Grondwet aangebring, wat die skepping van die Japannese Selfverdedigingsmag moontlik gemaak het.[5]
Eerste minister en latere lewe
[wysig | wysig bron]Ashida het in 1948 Eerste minister geword en 'n koalisieregering van Demokratiese en Sosialistiese lede gelei. Sy ampstermyn het net sewe maande later geëindig. Twee van sy kabinetsministers is beskuldig van korrupsie in die Showa Electric-skandaal, wat die kabinet gedwing het om te bedank.[6] Een van hulle was Takeo Kurusu, 'n staatsminister sonder 'n portefeulje.[7]
Ashida se regering is gekniehalter omrede dit Japan aan die einde van die boekjaar oorgeneem het. Die land is met 'n tydelike begroting bedryf totdat 'n begroting in Julie goedgekeur is.[8]
Na sy ampstermyn as eerste minister het Ashida gefokus op Japan se posisie in Asië en herbewapening. Hy het intens uitgesproke geword ter ondersteuning van die skepping van 'n nasionale weermag ná die uitbreek van die Koreaanse Oorlog, uit vrees dat 'n soortgelyke konflik in Japan kon uitbreek. Ashida het ook die idee bevorder om 'n Japannese groep vrywilligers te vorm om saam met die "United Nations Command" te veg ter ondersteuning van die Republiek van Korea. In 1951 het hy toesprake regoor Japan gehou en gepleit vir sy interpretasie van Artikel 9, en gesê dat dit nie beperkings op Japan lê om nie 'n mag vir verdedigingsdoeleindes voor te berei nie.[9]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "国会会議録検索システム". National Diet of Japan. Besoek op 5 Maart 2022.
- ↑ Record of members of the Kyoto Prefectural Assembly. 1961. pp. 889–890.
- ↑ "Alfred Hussey, Memorandum on Program for Publicizing the new Japanese Constitution, February 5, 1947". Birth of the Japanese Constitution. National Diet Library of Japan. Besoek op 24 Mei 2013.
- ↑ "The Constitution of Japan". World Digital Library. Besoek op 24 Mei 2013.
- ↑ Fumiko Sasaki (26 Julie 2012). Nationalism, Political Realism and Democracy in Japan: The thought of Masao Maruyama. Routledge. p. 136. ISBN 978-1-136-31378-3. Besoek op 24 Mei 2013.
- ↑ Masaru Kōno (1997). Japan's postwar party politics. Princeton University Press. p. 64. ISBN 978-0-691-01596-5. Besoek op 24 Mei 2013.
- ↑ Richard H. Mitchell (1996). Political Bribery in Japan. University of Hawaii University. pp. 102–103. doi:10.1515/9780824863968. ISBN 9780824863968.
- ↑ Cole, Totten & Uyehara 1966, pp. 154.
- ↑ Hajimu, Masuda (Julie 2012). "Fear of World War III: Social Politics of Japan's Rearmament and Peace Movements, 1950–3". Journal of Contemporary History (in Engels). 47 (3): 551–571. doi:10.1177/0022009412441650. ISSN 0022-0094. S2CID 154135817.
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Hitoshi Ashida.
