Hoogste hemel
In antieke kosmologieë was die hoogste hemel (Engels: Empyrean) na veronderstelling 'n plek van vuur en in Christelike geskrifte die blyplek van God en hemelse wesens wat so goddelik is dat hulle van suiwer lig gemaak is.[1]
Aan die einde van Dante se Paradiso besoek Dante God in die hoogste hemel.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Chisholm, Hugh, red. (1911). "Empyrean". Encyclopædia Britannica. Vol. 9 (11de uitg.). Cambridge University Press. p. 362.
Skakels[wysig | wysig bron]
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.
