Gaan na inhoud

Insel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Voorstelling van 'n insel (links) en 'n paartjie.

Insel (IFA: ˈənsɛl; 'n kombinasiewoord van "involuntêre, of onvrywillige, selibaat") is 'n term wat verbind word met 'n aanlyn subkultuur van hoofsaaklik manlike, heteroseksuele[1][2] mense wat hulleself definieer as nie in staat om 'n romantiese of seksmaat te vind nie ondanks die feit dat hulle een wil hê. As gevolg daarvan blameer, objektiviseer en verguis hulle dikwels vroue en meisies.[3][4][5] Die oorspronklike Engelse term, invcel, wat omstreeks 1997 uitgedink is deur 'n Kanadese vrouestudent bekend as Alana, het teen 1999 verander in incel.[6][7] Dit het in die 2010's algemeen bekend geword weens die invloed van die vrouehaatterroriste Elliot Rodger en Alek Minassian.[8]

Die subkultuur se aanlyn gesprekke word gekenmerk deur wrokke, vyandigheid, seksuele obektivisering, vrouehaat, selfbejammering en selfhaat, rassisme, 'n gevoel van 'n reg op seks, en die blamering van vroue en mense wat seks het vir hulle situasie.[9] Mettertyd het die subkultuur verbind geraak met ekstremisme en terrorisme, en sedert 2014 was daar verskeie massamoorde, meestal in Noord-Amerika, wat gepleeg is deur mense wat hulle as insels beskou, asook ander voorvalle van geweld en pogings tot geweld.

Volgens die Global Internet Forum to Counter Terrorism "deel die inselgemeenskap 'n vrouehaat-ideologie wat vroue as geneties minderwaardig aan mans beskou en as gedryf deur hulle begeerte om met geneties meerderwaardige mans voort te plant, en dit sluit onaantreklike mans soos hulleself uit". Dit "toon al die kenmerke van 'n ekstremistiese ideologie". Dit is die kombinasie van 'n begeerte na 'n mitiese verlede waar alle mans geregtig was op seks met ondergeskikte vroue, 'n gevoel van voorafbepaalde persoonlike mislukking en nihilisme wat hierdie wêreldbeskouing gevaarlik maak.[10][11]

Ramings van die totale grootte van die subkuluur wissel grootliks: van duisende tot honderdduisende individue.[12][13]

Geskiedenis

[wysig | wysig bron]

Die eerste webtuiste wat die term "insel" gebruik het, was "Alana's Involuntary Celibacy Project", wat in 1997 begin is deur 'n Kanadese student wat net as Alana bekend is om haar seksuele onaktiwiteit met ander te deel.[14][7] Die webtuiste is deur mense van alle genders en seksuele oriëntasies gebruik om hulle gedagtes en ondervindings te deel.[14][15] In 1997 het sy 'n poslys begin onder die naam INVCEL, maar wat later in "insel" verander is, vir "enigiemand van enige gender wat eensaam is, nog nooit seks gehad het of in 'n lang tyd 'n verhouding gehad het nie".[7]

Tydens haar universiteitsjare het Alana besef sy is biseksueel en het sy meer op haar gemak geraak met haar identiteit.[16] Omstreeks 2000 het sy ophou deelneem aan haar aanlyn projek en die webtuiste vir 'n vreemdeling gegee.[14][17][18] Toe sy lees van die Isla Vista-moorde van 2014, en dat dele van die insel-subkultuur die aanvaller ophemel, het sy geskryf: "Nes 'n wetenskaplike wat iets uitvind wat eindelik as 'n oorlogswapen gebruik word, kan ek nie dié woord terugtrek of dit beperk tot die gawer mense wat dit nodig het nie."[19] Sy het gesê sy is jammer oor die verandering in gebruik van haar oorspronklike bedoeling.[12]

In 2003 is die boodskapsbord love-shy.com gestig as 'n plek vir mense wat verwerp voel of uiters skaam vir potensiële maats is.[20][21] Die ledetal was hoofsaaklik manlik. Oor die volgende dekade het die ledetal al hoe meer oorvleuel met dié van aanlyn regse gemeenskappe soos 4chan.[17] In die 2000's het inselgemeenskappe ekstremistieser geraak en het hulle gedrag aanvaar wat algemeen is van 4chan en Reddit, waar ekstremistiese boodskappe aangemoedig word as 'n manier om sigbaarheid te vergroot.[22]

Die r/incels-subreddit, 'n forum op die webtuiste Reddit, het later 'n besonder aktiewe inselgemeenskap geword. Dit was bekend as 'n plek waar mans vroue blameer omdat hulle insels is en waar verkragting en ander vorme van geweld dikwels gepredik is. Dit was vol vrouehaat en dikwels rassisme.[23][24] Op 7 November 2017 het Reddit die subreddit verban nadat dit 'n nuwe beleid aanvaar het wat inhoud verbied "wat oproepe om geweld of fisieke leed teen enige individu of groep mense aanmoedig, ophemel of aanhits.[25][24] Die gemeenskap het toe sowat 40 000 lede gehad.[24]

Die inselgemeenskappe het verskuif na ander subreddits, soos r/braincels. Toe Reddit dit ook verbied,[26][27] het die gemeenskappe weg van gedeelde platforms beweeg na hulle eie, geslote forums.[28][29]

In die 2010's het die subkultuur onder groter openbare aandag gekom toe 'n reeks massamoorde gepleeg word deur mans wat óf as lede van die subkultuur geïdentifiseer het óf soortgelyke ideologieë gehad het.[21][30]

Ekstremisme

[wysig | wysig bron]

Van die 2010's af het inselgemeenskappe ekstremistieser en meer op geweld gefokus geraak.[31][32] Dit is toegeskryf aan faktore soos die invloed van oorvleuelende aanlyn haatgroepe en die opkoms van groepe vir alternatiewe regses en wit heerssugtiges.[4][33][34][31]

Die retoriek van vrouehaat en geweld van sommige lede het daartoe gelei dat hulle van verskeie webtuistes en -bedieners verbied is.[35][23][36][37]

Inselgemeenskappe het bly bestaan op toegeefliker platforms soos 4chan, 8chan en Gab, sowel as op webforums wat spesifiek vir dié onderwerp geskep is.[20][38] Ekstremistieser insels migreer ook toenemend na obskure lokasies soos speletjiekletskamers (soos Discord) en die donker web om selfsensuur te systap wat al hoe meer deur inselgemeenskappe toegepas word om aandag te vermy.[22]

Van 2018 af en tot in die 2020's is die insel-ideologie deur Noord-Amerikaanse owerhede beskryf as 'n terrorismebedreiging, en wetstoepassers het waarskuwings oor die subkultuur uitgereik.[22][39][40] In Mei 2019 het 'n Amerikaanse man tronkstraf van tot vyf jaar gekry omdat hy dreigemente van terrorisme gemaak het, onder meer: "Ek gaan al die meisies skiet wat ek sien."[41]

Ideologie

[wysig | wysig bron]
'n Bekende meem van die inselgemeenskap, waarvolgens die soeke na maats onewewigtig is.[42]

Baie inselgemeenskappe word gekenmerk deur wrokkigheid en haat, selfbejammering, rassisme en vroue- en mensehaat. Besprekings fokus dikwels op die oortuiging dat mans geregtig is op seks. Ander algemene onderwerpe is ledigheid, eensaamheid, ongelukkigheid, selfmoord en prostitusie, asook eienskappe wat hulle glo 'n mens se begeerlikheid as 'n maat vergroot, soos voorkoms, inkomste of persoonlikheid.[21][43][44] Die inselgemeenskappe deel 'n slagofferidentiteit, waar individue hulle mislukkings vier en mekaar afraai om romantiese sukses te wil behaal.[45]

Teenstand teen feminisme en vroueregte is algemeen. Sommige lede blameer vrouebevryding vir hulle onvermoë om 'n maat te kry.[46] Sommige glo daar was 'n goue era waarin paartjies vroeg getrou het, streng monogaam was en gehou het by tradisionele genderrolle. Hulle glo in dié tyd het voorkoms 'n minder belangrike rol gespeel in romantiese verbindings en mans se "reg" op seks is nooit teengestaan nie.[22][47] Die mense wat dit glo, stem dikwels nie saam oor wanneer dié era plaasgevind het nie, maar stem saam dit is geleidelik vernietig deur feminisme, die seksrevolusie, vrouebevryding en tegnologiese vooruitgang.[47] Aleksei Podnebesni, 'n prominente lid van die Russiese insel- en antifeminismegemeenskap,[48] het 'n teorie van "vaginokapitalisme" (van "vagina" en "kapitalisme") beskryf waardeur vroue mans ontneem van hulle reg om seks te hê en wat mans dwing om op die een of ander manier vir seks te betaal.[49][50][51]

Rassisme word dikwels beskou as algemeen op inselforums, hoewel sommige navorsers dit bevraagteken.[52] In 2019 het Jaki et al. geraam dat 3 persent van opmerkings op inselforums woorde van 'n lys rassistiese terme bevat wat deur die navorsers opgestel is.[53][52] Antisemitiese oortuigings word dikwels op inselforums aangetref. Sommige lede blameer selfs Jode vir die opkoms van feminisme as 'n sameswering om die Westerse wêreld te verswak.[17][22]

"Swart pil"

[wysig | wysig bron]

Die "swart pil" verwys na 'n stel oortuigings wat deur die meeste lede van inselgemeenskappe gehandhaaf word. Dit sluit in biologiese noodwendigheid, fatalisme en verydeling vir onaantreklike mense.[9]

Die Vox-korrespondent Zack Beauchamp het die swart pil beskryf as 'n "uiters seksistiese ideologie wat... neerkom op 'n verwerping van vroue se seksuele bevryding en vroue etiketteer as vlak, wrede skepsels wat net die aantreklikste mans sal kies as hulle kan".[17] Die term is die eerste keer gewild gemaak op die blog Omega Virgin Revolt, waar dit die oortuiging verteenwoordig het dat die hele sosiale stelsel gebreek is en 'n mens se plek in die stelsel nie iets is wat enige individu kan verander nie.[54][55] Iemand wat die swart pil gedrink het, het die oortuiging aanvaar dat hulle hulpeloos is en dat hulle gebrek aan romantiese en seksuele sukses permanent is, ongeag enige veranderings wat hulle aan hulle voorkoms, persoonlikheid en ander eienskappe maak.[56][55][47][22]

Mans wat hulle as insels beskou, handhaaf dikwels idees soos "vroulike hipergamie"; die genetiese meerderwaardigheid van mans teenoor vroue; die "80/20-reël" (waarvolgens 80% van vroue 20% van mans as begeerlik beskou); en, onder gekleurde lede, die "wees net wit"-teorie, waarvolgens wit mense die minste struikelblokke sou ondervind na verhoudings en seks.[46][57][54]

Sulke mans glo ook mense wat 'n romantiese of seksmaat soek, neem deel aan 'n wrede, baatsugtige en Darwinistiese seksuele seleksie, waar insels as geneties onwaardig beskou word en vroue 'n voordeel het vir redes wat wissel van feminisme tot grimering.[58] Insels kan hulle gebrek aan seksuele sukses toeskryf aan faktore soos skaamheid, werkplekke met geslagsegregasie, 'n negatiewe liggaamsbeeld,[59] penisgrootte[57] of fisieke voorkoms.[60] Hulle glo gewoonlik die enigste ander ding wat 'n man se hubaarheid verhoog, is geld.[61]

"Rooi pil"

[wysig | wysig bron]
Die metafoor van die rooi pil kom uit The Matrix.

Die "rooi pil" is 'n term at algemeen in die manosfeer en sommige ander gemeenskappe gebruik word.[62] Dit kom van die dilemma in die rolprent The Matrix, waar die hoofkarakter moet kies of hy in 'n wêreld van illusie wil bly (deur die blou pil te drink) en of hy die wêreld wil sien soos dit regtig is (deur die rooi pil te drink).[22][63]

Onder gemeenskappe wat die term gebruik, verwys die rooi pil na die kernoortuigings van dié gemeenskap. In manosfeergemeenskappe soos mansregtegroepe, en volgens sommige navorsers ook in die inselgemeenskap, beteken "om die rooi pil te drink" om die wêreld te sien waar feminisme vroue te veel regte bo mans gegee het en waar manlike bevoorregting nie bestaan nie.[26][63][64][55]

Die swart pil is 'n uitbreiding van die rooipil-analogie. Die terme oorvleuel soms. Sommige navorsers en joernaliste gebruik die term "rooi pil" in verwysings na mansregtegroepe en "swart pil" om die insel-ideologie op te som.[26][57]

In 2019 het navorsers van die Anti-Defamation League (ADL) geskryf sommige insels glo in die rooi pil en ander in die swart pil. Dié wat glo hulle kan hulle kanse by vroue verbeter, is aanhangers van die rooi pil, terwyl ander insels wat glo daar is niks wat hulle kan doen aan hulle situasie in die gemeenskap en by vroue nie, die swart pil aanhang. Volgens die ADL glo eersgenoemde groep hulle kan hulle posisie in die gemeenskap wat hulle te na kom, verbeter deur hulle aantrekliker vir vroue te probeer maak.[55] Laasgenoemde groep is die mense wat die inselbeweging "die eienskappe van 'n doodskultus laat aanneem". Hulle het min opsies, gooi handdoek in oor die lewe (wat insels beskryf as LDAR, 'n afkorting vir lie down and rot) en pleeg selfmoord of massageweld.[55]

Bevordering van geweld

[wysig | wysig bron]
Baie insels beskou Elliot Rodger as 'n "heilige".

Sommige besprekings in inselgemeenskappe onderskryf geweld teen seksueel aktiewe vroue en mans wat seksueel suksesvoller is,[24][65][66] die teistering van vroue[67] en selfmoord.[67][68] Volgens die ADL is hulle die gewelddadigste gemeenskap in die manosfeer.[69]

In sommige gemeenskappe word geweld deur selferkende insels soos Elliot Rodger (pleger van die Isla Vista-moorde van 2014) en Alek Minassian (pleger van die Toronto-paneelwa-aanval van 2018) in plasings opgehemel,[70] asook geweld deur dié wat hulle glo hulle ideologie deel, soos Marc Lépine (pleger van die École Polytechnique-slagting van 1989),[67] Seung-Hui Cho (pleger van die Virginia Tech-skietery van 2007)[71] en George Sodini (pleger van die Collier-townshipskietery van 2009).[72]

Daar word die meeste verwys na Rodger, wat soms hulle "heilige" genoem word. Daar is meme waarop sy gesig op skilderye van Christelike ikone gesuperponeer is. Sommige insels beskou hom as die ware vader van vandag se aanlyn inselgemeenskappe.[17] In 2020 het die BBC hom beskryf as die "stigtingsvader van die insel-ideologie".[73]

Sommige insels beskou geweld as die enigste oplossing vir wat hulle sien as onderdrukking deur die gemeenskap en die mishandeling van hulle, en praat gereeld van "opstande" deur insels. Ander het 'n nihilistieser benadering dat niks die gemeenskap sal verander nie.[9] Nog ander steun die idee van geweld, sonder die hoop dat dit die gemeenskap sal verander.[47]

Ander navorsers bevraagteken die mate van geweld in inselgemeenskappe, en sommige stel voor "ekstreme inselskap lyk meer soos selfmoordneigings as geweld teen ander".[45] Sommige gewelddadige plasings kan wees omdat individue status begeer, eerder as om geweld te wil wakker.[74](p735) In 2021 is in 'n studie bevind die oorgrote meerderheid van selferkende insels dink nie inselgroepe bevorder geweld nie.[75][74] Volgens 'n studie van 2022 verwerp die meeste insels wat ondervra is (79%) geweld.[45][76]

Seksuele geweld

[wysig | wysig bron]

'n Subgroep van selferkende insels, wat webtuistes van Nathan Larson dikwels besoek, werk daaraan om ander te oortuig hulle mag maar vroue verkrag as hulle seksueel verwerp word.[17] Sommige insels beskryf vroue se seksuele verwerping as "omgekeerde verkragting", 'n verskynsel wat hulle as net so skadelik as verkragting beskou.[69]

'n Verslag van September 2022 deur die Center for Countering Digital Hate oor die grootste inselforum, lui daar is bevind gebruikers het tydens hulle ondersoektydperk elke 29 minute 'n plasing oor verkragting gedoen en die woord "doodmaak" 1 181 keer in een maand gebruik. Gedurende die ondersoektydperk het 89% van die forumgebruikers gesê hulle steun verkragting in die algemeen. Sommige gebruikers probeer die idee van kinderverkragting normaliseer en die helfte van die forum het pedofilie gesteun.[77]

Teen die agtergond van verwante gemeenskappe

[wysig | wysig bron]

Inselgemeenskappe is deel van die groter manosfeer, 'n losse versameling van vrouehaatbewegings wat ook mansregteaktiviste, vadersregtegroepe, Men Going Their Own Way en ander insluit.[78][79] Die Southern Poverty Law Center beskryf die subkultuur ook as "deel van die aanlyn manlike heerssugtige eksostelsel", wat hulle in 2018 op hulle lys van haatgroepe ingesluit het.[80]

Terwyl die selferkende insels glo hulle is minderwaardig teenoor die res van die gemeenskap en dikwels na hulleself as "minder as menslik" (subhuman) verwys, openbaar hulle ook heerssugtige idees: óf dat hulle meerderwaardig teenoor vroue is óf meerderwaardig teenoor nie-insels in die algemeen.[47][44][81] Volgens 'n studie van 2019 wat in Terrorism and Political Violence gepubliseer is, glo insels hulle is die enigste mense "wat prososiale waardes kan hê en intelligent genoeg is om die waarheid oor die sosiale wêreld te sien". Die studie het bepaal hulle volg 'n patroon wat tipies van ekstremistiese groepe is, en skryf hoogs nagatiewe waardes aan buitegroepe en positiewe waardes aan binnegroepe toe. Hulle is ongewoon daarin dat hulle hulle as geestelik meerderwaardig, maar fisiek minderwaardig beskou.[47]

Inselgemeenskappe oorvleuel dikwels ook met verregse groepe. In 2019 het die Centre for Analysis of the Radical Right opgemerk die subkultuur is "deel van 'n groeiende tendens van radikaalregse bewegings" wat neerslagtig raak oor neoliberalisme, veral vroue se bemagtiging en immigrasie.[82][22] In 2020 het Hoffman en kollegas in Studies in Conflict & Terrorism gesê 'n "besonder kommerwekkende neiging is hoe moeiteloos die militante inselgemeenskap geïntegreer het met die altregse omgewing, met gemeenskaplike griewe en oorvleuelende lidmaatskap wat die twee uiterstes nader aan mekaar bring".[22]

Leksikologie

[wysig | wysig bron]

Die term "involuntêre selibaat", afgekort tot "insel", verwys na selferkende lede van 'n aanlyn subkultuur wat geskoei is op die onvermoë om 'n romantiese of seksmaat te kry, al wil hulle een hê. Hulle beskryf die toestand as "inselskap" of "inselibaat".[3][4][5] Dit is soms uitruilbaar met ander terme, veral in Engels, soos "love-shy" (vir mense met 'n sosiale angstigheid of oormatige skaamheid wat romantiese sukses kniehalter),[20][83] "FA" (kort vir "forever alone"),[84] "unfuckability",[85] "omegas", "betas",[86] "betafags", "the undersexed"[87] of "the sexless".[88]

Lede van inselgemeenskappe gebruik dikwels jargon en 'n besondere dialek.[54] Hulle gebruik dikwels beledigende terme vir vroue, soos "femoids" ('n kombinasiewoord van "female humanoids",[89] wat soms afgekort word tot "foids"). Hulle verwys na aantreklike, seksueel aktiewe vroue as "Stacys" en minder aantreklike, seksueel aktiewe vroue as "Beckys". Aantreklike, seksueel aktiewe mans is "Chads", met rasverwante weergawes soos "Tyrone" vir swart mans en "Chang" vir Asiatiese mans.[23][90][91]

Mens met 'n gemiddelde voorkoms wat nie insels is nie, is "normies".[47] Die afkorting "NEET" vewys na mense wat nie 'n werk het en nie skoolgaan nie: "not in education, employment, or training".[86]

Insels het baie variasies van die woord om te verwys na subgroepe in die gemeenskap, soos "volcels" (voluntary celibate; iemand wat kies om nie seks te hê nie), "fakecels" (dié wat beweer hulle is insels, maar onlangs seks gehad het of in 'n verhouding was) en "truecels" (true incels; mans wat nog nooit seks of 'n romantiese verbintenis gehad het nie).[69][56][92][93] Daar is 'n paar rasgebaseerde variasies van die woord "insel" vir mense wat glo hulle ras is die rede hoekom hulle nie sukses in romanse het nie, soos "currycels" (mense van Suid-Asiatiese afkoms) en "ricecels" (dié met 'n Chinese of Suidoos-Atiatiese agtergrond).[57][94][95]

"Insel" word deesdae soms gebruik as 'n beledigende term vir mense wat hulleself nie as insels beskou nie, maar beskou word as seksueel onervare, onbegeerlik of ongewild.[96]

Geestesgesondheid

[wysig | wysig bron]

"Involuntêre selibaat" is nie 'n mediese of sielkundige toestand nie. Sommige mense wat hulle as insels beskou, het fisieke gestremdhede of sielkundige toestande soos depressie, angs, outisme en dismorfofobie ('n wanbeeld van hulle voorkoms).[81] Volgens 'n studie van 2022 het selferkende insels 'n hoër voorkoms van depressie, angs en formele sielkundige diagnoses as die algemene bevolking: 95% het gesê hulle ly aan depressie en 93% aan angs. 38% het kliniese diagnoses gehad.[97]

Sommige deelnemers aan inselforums glo hulle onvermoë om 'n maat te vind is weens 'n fisieke of geestelike toestand, terwyl ander dink dit is omdat hulle erge introverte is. Lede van inselgemeenskappe raai dikwels ander lede af om terapeute te spreek of ander behandelings te ondergaan.[56][26][98] Sommige insels met erge depressie het ook selfmoordneigings. Sommige lede moedig sulke mense aan om selfmoord te pleeg, en beveel soms aan dat hulle eers dade van massageweld pleeg.[20][26][31]

Kritiek op insels

[wysig | wysig bron]

Inselgemeeskappe word in die media en deur navorsers gekritiseer as gewelddadig, vrouehaters en ekstremiste.[3][4][67][34] Massamoorde en ander gewelddadige aanvalle is vermoedelik al gepleeg deur mans wat hulleself as insels beskou of wie se verklarings met insel-idologie ooreenstem.[21][30] Ander beplande aanvalle is deur die polisie in die wiele gery voordat hulle uitgevoer kon word.

Keegan Hankes, 'n senior navorser aan die Southern Poverty Law Center, het gewaarsku blootstelling aan gewelddadige inhoud op inselforums "speel 'n baie groot rol in die radikalisering van hulle lede" en sê inselforums "het meer gewelddadige retoriek as wat ek gewoond is om selfs op wit heerssugtiges se webtuistes te sien".[31] Die joernalis David Futrelle beskryf inselgemeenskappe as "gewelddadige vrouehaters" en is onder die kritici wat verergerende gewelddadige retoriek op inselforums blameer vir die groei van die beweging alt-right en wit heerssugtiges, en die oorvleueling van inselgemeenskappe en aanlyn haatgroepe.[31][67][34][99]

Die sielkundige en seksnavorser James Cantor beskryf insels as 'n "groep mense wat gewoonlik voldoende sosiale vermoëns kortkom en... baie gefrustreerd is". Hy sê van deelnemers aan inselforums: "As hulle omring word deur ander mense met soortgelyke frustrasies, verloor hulle tred met wat tipiese gesprekvoering is en dryf hulle hulleself tot al hoe ekstremer oortuigings."[100] Die senior navorser Amarnath Amarasingam by die Britse Instituut vir Strategiese Dialoog (ISD) het sommige inselgemeenskappe gekritiseer waar oproepe tot geweld algemeen is en gesê: "Onder die regte sielkundige en persoonlike omstandighede kan dié soort forums gevaarlik wees en mense tot geweld dryf."[15]

In Augustus 2018 het nog 'n navorser by die ISD, Jacob Davey, die radikalisasie van mans op inselforums vergelyk met tieners wat aangespoor word om tot uiterstes te gaan op aanlyn forums wat anoreksie en ander eetversteurings bevorder, en met ander aanlyn veldtogte wat mense aanspoor om by ISIL aan te sluit. Oor hulle oortuigings dat hulle op seks geregtig is, sê Davey dié houding "kan so ver gaan as 'n regverdiging van verkragting".[101]

Hoewel hulle in die algemeen met kritici se kommer saamstem oor die negatiewe invloed van dele van die inselsubkultuur, is sommige kommentators simpatieker. In Mei 2018 het Ross Douthat, 'n rubriekskrywer van The New York Times, 'n opspraakwekkende hoofartikel geskryf met die titel "The Redistribution of Sex" . Hy sê daarin seksrobotte en sekswerkers sal eindelik insels se seksuele begeertes vervul.[102] Sommige kommentators het saamgestem,[13] terwyl ander ander gemeen het die artikel objektiviseer vroue om legitimiteit aan die insel-ideologie te verleen.[103][104]

Die joernalis Zack Beauchamp het sy kommer uitgespreek oor ander soorte skade wat deur insels veroorsaak kan word wat verlore gaan weens die aandag wat spesifiek aan massageweld geskenk word. Hy verwys na plasings op forums waarin gebruikers daaroor spog dat hulle op vroue geskree en hulle seksueel aangerand het.[17]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. ↑ Wilson, Jason (25 April 2018). "Toronto van attack: Facebook post may link suspect to misogynist 'incel' subculture". The Guardian. Londen, Engeland. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018. Besoek op 25 April 2018.
  2. ↑ Wood, Graeme (24 April 2018). "ISIS Tactics Have Spread to Other Violent Actors". The Atlantic. Boston, Massachusetts. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Mei 2018. Besoek op 4 Mei 2018.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Beauchamp, Zack (25 April 2018). "Incel, the misogynist ideology that inspired the deadly Toronto attack, explained". Vox. New York: Vox Media. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Mei 2018. Besoek op 5 Mei 2018.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Taub, Amanda (9 Mei 2018). "On Social Media's Fringes, Growing Extremism Targets Women". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2018.
  5. ↑ 5,0 5,1 Mezzofiore, Gianluca (25 April 2018). "The Toronto suspect apparently posted about an 'incel rebellion.' Here's what that means". CNN. Atlanta, Georgia. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2018. Besoek op 26 April 2018.
  6. ↑ "The word "incel"". Love Not Anger (in Engels (VSA)). 6 Oktober 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2023. Besoek op 7 Januarie 2024.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Taylor, Tim (29 Augustus 2018). "The woman who founded the 'incel' movement". BBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Augustus 2018. Besoek op 15 September 2022.
  8. ↑ "Elliot Rodger: How misogynist killer became 'incel hero'". 25 April 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2018. Besoek op 21 Julie 2018 – via www.bbc.co.uk.
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 Burton, Anthony (Desember 2022). "Blackpill Science: Involuntary Celibacy, Rational Technique, and Economic Existence under Neoliberalism". Canadian Journal of Communication. 47 (4): 676–701. doi:10.3138/cjc.2022-07-25. S2CID 252937655.
  10. ↑ Brace, Lewys (26 Augustus 2021). "A Short Introduction To The Incel Sub-Culture". Centre for Research and Evidence on Security Threats. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2023. Besoek op 2 September 2023.
  11. ↑ Purdue, Simon (13 Julie 2022). "Ideological Nihilism and Aesthetic Violence: Mass Shooters and Online Antisocial Subcultures". Global Network on Extremism & Technology. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 September 2023. Besoek op 2 September 2023.
  12. ↑ 12,0 12,1 Kassam, Ashifa (26 April 2018). "Woman behind 'incel' says angry men hijacked her word 'as a weapon of war'". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Mei 2018. Besoek op 2 Mei 2018.
  13. ↑ 13,0 13,1 Young, Toby (5 Mei 2018). "Here's what every incel needs: a sex robot". The Spectator. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2018. Besoek op 23 Mei 2018.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 Alana (8 Oktober 2019). "My history with involuntary celibacy". Love Not Anger (in Engels (VSA)). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Desember 2023. Besoek op 7 Januarie 2024.
  15. ↑ 15,0 15,1 Ling, Justin; Mahoney, Jill; McGuire, Patrick; Freeze, Colin (24 April 2018). "The 'incel' community and the dark side of the Internet". The Globe and Mail. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2018. Besoek op 4 Mei 2018.
  16. ↑ Baker, Peter (1 Maart 2016). "The Woman Who Accidentally Started the Incel Movement". Elle. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2018. Besoek op 24 April 2018.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 17,4 17,5 17,6 Beauchamp, Zack (16 April 2019). "The rise of incels: How a support group for the dateless became a violent internet subculture". Vox. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Oktober 2019. Besoek op 24 April 2019.
  18. ↑ Zimmer, Ben (8 Mei 2018). "How 'Incel' Got Hijacked". Politico. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2018. Besoek op 9 Mei 2018.
  19. ↑ Bell, Chris (9 November 2017). "Reddit bans 'involuntarily celibate' community". BBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Mei 2018. Besoek op 25 April 2018.
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 20,3 Dewey, Caitlin (7 Oktober 2015). "Incels, 4chan and the Beta Uprising: making sense of one of the Internet's most-reviled subcultures". The Washington Post. ISSN 0190-8286. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 November 2017.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 21,3 Baker, Peter (29 Februarie 2016). "What Happens to Men Who Can't Have Sex". Elle. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018. Besoek op 24 April 2018.
  22. ↑ 22,0 22,1 22,2 22,3 22,4 22,5 22,6 22,7 22,8 Hoffman, Bruce; Ware, Jacob; Shapiro, Ezra (2020). "Assessing the Threat of Incel Violence". Studies in Conflict & Terrorism. 43 (7): 565–587. doi:10.1080/1057610X.2020.1751459. hdl:10023/24162. ISSN 1057-610X. S2CID 218781135.
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 Solon, Olivia (8 November 2017). "'Incel': Reddit bans misogynist men's group blaming women for their celibacy". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 November 2017. Besoek op 25 April 2018.
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 Hauser, Christine (9 November 2017). "Reddit Bans 'Incel' Group for Inciting Violence Against Women". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 November 2017.
  25. ↑ Hauser, Christine (26 Oktober 2017). "Reddit Bans Nazi Groups and Others in Crackdown on Violent Content". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 April 2018.
  26. ↑ 26,0 26,1 26,2 26,3 26,4 Romano, Aja (20 Junie 2018). "What a woman-led incel support group can teach us about men and mental health". Vox. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2018. Besoek op 12 Augustus 2018.
  27. ↑ Robertson, Adi (30 September 2019). "Reddit has broadened its anti-harassment rules and banned a major incel forum". The Verge. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Oktober 2019. Besoek op 1 Oktober 2019.
  28. ↑ Baumgärtner, Maik; Höfner, Roman; Müller, Ann-Katrin; Rosenbach, Marcel (10 Maart 2021). "Hatred Against Women: The Dark World of Extremist Misogyny". Der Spiegel. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Desember 2021. Besoek op 25 Maart 2021.
  29. ↑ Halpin, Michael (2022). "Weaponized Subordination: How Incels Discredit Themselves to Degrade Women". Gender & Society (in Engels). 36 (6): 813–837. doi:10.1177/08912432221128545. ISSN 0891-2432. S2CID 252740108.
  30. ↑ 30,0 30,1 Burleigh, Nina (27 Mei 2014). "Inside the terrifying, twisted online world of involuntary celibates". Salon. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2018. Besoek op 24 April 2018.
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 Cook, Jesselyn (27 Julie 2018). "A Toxic 'Brotherhood': Inside Incels' Dark Online World". HuffPost. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Augustus 2018. Besoek op 8 Augustus 2018.
  32. ↑ Hudson, Laura (25 April 2018). "The internet is enabling a community of men who want to kill women. They need to be stopped". The Verge. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  33. ↑ Futrelle, David (1 April 2019). "The 'alt-right' is fueled by toxic masculinity – and vice versa". NBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 November 2019. Besoek op 13 Maart 2020.
  34. ↑ 34,0 34,1 34,2 Cook, Jesselyn (27 Julie 2018). "Internet Giants Are Banning Extremists (Just Not The Ones Targeting Women)". HuffPost. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  35. ↑ Wilson, Jason (25 April 2018). "Toronto van attack: Facebook post may link suspect to misogynist 'incel' subculture". The Guardian. London, England. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018. Besoek op 25 April 2018.
  36. ↑ Kini, Aditi Natasha (15 November 2017). "How Reddit Is Teaching Young Men to Hate Women". Vice. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018. Besoek op 25 April 2018.
  37. ↑ Collins, Ben; Zadrozny, Brandy (24 April 2018). "After Toronto attack, online misogynists praise suspect as 'new saint'". NBC News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2018. Besoek op 25 April 2018.
  38. ↑ Hathaway, Jay (10 November 2017). "Why Reddit finally banned one of its most misogynistic forums". The Daily Dot. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2017. Besoek op 25 April 2018.
  39. ↑ DiBranco, Alex (February 10, 2020). Male Supremacist Terrorism as a Rising Threat (Report). Den Haag, Nederland: International Centre for Counter-Terrorism. Archived from the original on 20 April 2020. https://web.archive.org/web/20200420024236/https://icct.nl/publication/male-supremacist-terrorism-as-a-rising-threat/. Besoek op May 22, 2020. 
  40. ↑ Beckett, Lois (3 Maart 2021). "The misogynist incel movement is spreading. Should it be classified as a terror threat?". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Maart 2021. Besoek op 4 April 2021.
  41. ↑ Bever, Lindsey (22 Januarie 2019). "A man cited his virginity as reason he planned to kill 'as many girls' as he could, police say". The Washington Post. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Januarie 2019.
  42. ↑ Veronika Kracher, Frauenhassende Online-Subkulturen, Amadeu Antonio Stiftung, 2021-05-11.
  43. ↑ Jeltsen, Melissa (7 Junie 2018). "The Unmaking Of An Incel". HuffPost. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 8 Junie 2018.
  44. ↑ 44,0 44,1 Dastagir, Alia E. (26 April 2018). "Incels, Alek Minassian and the dangerous idea of being owed sex". USA Today. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Mei 2018. Besoek op 8 Mei 2018.
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 Costello, William; Buss, David M. (12 Julie 2023). "Why isn't There More Incel Violence?". Adaptive Human Behavior and Physiology. 9 (3): 252–259. doi:10.1007/s40750-023-00220-3. S2CID 259870508.
  46. ↑ 46,0 46,1 Scaptura, Maria N.; Boyle, Kaitlin M. (25 Desember 2019). "Masculinity Threat, "Incel" Traits, and Violent Fantasies Among Heterosexual Men in the United States". Feminist Criminology. 15 (3): 278–298. doi:10.1177/1557085119896415. ISSN 1557-0851. S2CID 214333864.
  47. ↑ 47,0 47,1 47,2 47,3 47,4 47,5 47,6 Baele, Stephane J.; Brace, Lewys; Coan, Travis G. (2 Augustus 2019). "From 'Incel' to 'Saint': Analyzing the violent worldview behind the 2018 Toronto attack". Terrorism and Political Violence. 33 (8): 1667–1691. doi:10.1080/09546553.2019.1638256. ISSN 0954-6553. S2CID 201361080.
  48. ↑ "Лидера «движения инцелов» задержали после требования Мизулиной проверить его на педофилию". «Холод» (in Russies). 19 Augustus 2024. Besoek op 19 Augustus 2024.
  49. ↑ "Вагинокапитализм: как мужчины придумали, что им обязаны «дать» по требованию". www.thevoicemag.ru (in Russies). Besoek op 19 Augustus 2024.
  50. ↑ "Вагинокапитализм. Кто такие инцелы?". «Холод» (in Russies). 21 Februarie 2020. Besoek op 19 Augustus 2024.
  51. ↑ "Не всякой твари по паре: кто такие инцелы и почему их надо отменить". Pravilamag.ru (in Russies). 9 Augustus 2023. Besoek op 19 Augustus 2024.
  52. ↑ 52,0 52,1 Hart, Gavin; Huber, Antoinette Raffaela (2 April 2023). "Five Things We Need to Learn About Incel Extremism: Issues, Challenges and Avenues for Fresh Research". Studies in Conflict & Terrorism: 1–17. doi:10.1080/1057610x.2023.2195067. ISSN 1057-610X.
  53. ↑ Jaki, Sylvia; Smedt, Tom De; Gwóźdź, Maja; Panchal, Rudresh; Rossa, Alexander; Pauw, Guy De (25 November 2019). "Online hatred of women in the Incels.me forum: Linguistic analysis and automatic detection". Journal of Language Aggression and Conflict (in Engels). 7 (2): 240–268. doi:10.1075/jlac.00026.jak. ISSN 2213-1272. S2CID 199183681. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Mei 2023. Besoek op 19 Junie 2023.
  54. ↑ 54,0 54,1 54,2 Sonnad, Nikhil; Squirrell, Tim (30 Oktober 2017). "The alt-right is creating its own dialect. Here's the dictionary". Quartz. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Maart 2018. Besoek op 8 Junie 2018.
  55. ↑ 55,0 55,1 55,2 55,3 55,4 "The Extremist Medicine Cabinet: A Guide to Online 'Pills'". Anti-Defamation League. 6 November 2019. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Mei 2020. Besoek op 26 Mei 2020.
  56. ↑ 56,0 56,1 56,2 Barnés, Héctor G. (3 Junie 2018). "De paseo por el infierno sexual: los hombres que se reúnen para insultar a las mujeres" [Walking through sexual hell: the men who meet to insult women]. El Confidencial (in Spaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 9 Junie 2018.
  57. ↑ 57,0 57,1 57,2 57,3 Myers, Fraser (Julie 2018). "Incels: the ugly truth". Spiked Online. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Julie 2018. Besoek op 17 Julie 2018.
  58. ↑ Scaggs, Alexandra (8 Mei 2018). "'Sex redistribution' and the means of reproduction". FT Alphaville. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Augustus 2018. Besoek op 9 Augustus 2018., registrasie nodig
  59. ↑ Sutton, Stacie (24 Julie 2001). "For many, sexless lifestyle is not a choice". Georgia State University. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2018. Besoek op 8 Junie 2018.
  60. ↑ "What is the Incel Movement?". The Week. 25 April 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 30 Mei 2018. Besoek op 9 Junie 2018.
  61. ↑ Guerra, Jennifer (1 Junie 2018). "Il vero nemico degli incel è il maschilismo stesso" [The real enemy of incels is masculinity itself]. The Vision (in Italiaans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Desember 2018. Besoek op 8 Junie 2018.
  62. ↑ Read, Max (8 Februarie 2019). "How The Matrix's Red Pill Became the Internet's Delusional Drug of Choice". Vulture. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Mei 2020. Besoek op 16 Augustus 2020.
  63. ↑ 63,0 63,1 Hodapp, Christa (2017). Men's Rights, Gender, and Social Media. Lanham, Md.: Rowman & Littlefield. p. xvi. ISBN 978-1-4985-2617-3.
  64. ↑ Zuckerberg, Donna (2018). Not All Dead White Men: Classics and Misogyny in the Digital Age. Cambridge, Mass.: Harvard University Press. p. 11. ISBN 978-0-674-97555-2. OCLC 1020311558.
  65. ↑ Howard, Miles (7 Mei 2018). "Has Mainstream Misogyny Created Space For The 'Incel Rebellion'?". WBUR. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2018. Besoek op 14 Mei 2018.
  66. ↑ Abcarian, Robin (8 Mei 2018). "The idea of an 'incel rebellion' would be laughable if it hadn't already resulted in so many murders". Los Angeles Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2018. Besoek op 14 Mei 2018.
  67. ↑ 67,0 67,1 67,2 67,3 67,4 Cook, Jesselyn (24 Julie 2018). "Inside Incels' Looksmaxing Obsession: Penis Stretching, Skull Implants And Rage". HuffPost. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  68. ↑ Khawaja, Moign (9 Oktober 2019). "Violent Misogyny, Mass Murder and Suicide: It's Time to Save Incels from Themselves". VOX-Pol (in Engels (VSA)). Besoek op 15 Mei 2025.
  69. ↑ 69,0 69,1 69,2 "Incels (Involuntary celibates)". Anti-Defamation League. 30 Julie 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Julie 2020. Besoek op 1 Augustus 2020.
  70. ↑ "Elliot Rodger: How misogynist killer became 'incel hero '". BBC News. 26 April 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2018.
  71. ↑ Pennacchia, Robyn (Februarie–Maart 2016). "'Beta Males' Want To Kill Women Because They Can't Get Laid". Bust. ISSN 1089-4713. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2018.
  72. ↑ Woolf, Nicky (30 Mei 2014). "'PUAhate' and 'ForeverAlone': inside Elliot Rodger's online life". The Guardian. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018.
  73. ↑ "Gabrielle Friel: Terror accused 'idolised' Californian spree killer". BBC News (in Engels (VK)). 14 Desember 2020. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Januarie 2024. Besoek op 29 Januarie 2024.
  74. ↑ 74,0 74,1 Sparks, Brandon; Zidenberg, Alexandra M.; Olver, Mark E. (1 Desember 2022). "Involuntary Celibacy: A Review of Incel Ideology and Experiences with Dating, Rejection, and Associated Mental Health and Emotional Sequelae". Current Psychiatry Reports (in Engels). 24 (12): 734. doi:10.1007/s11920-022-01382-9. ISSN 1535-1645. PMC 9780135. PMID 36394688. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Januarie 2024. Besoek op 25 Februarie 2023.
  75. ↑ Speckhard, Anne; Ellenberg, Molly; Morton, Jesse; Ash, Alexander (2021). "Involuntary Celibates' Experiences of and Grievance over Sexual Exclusion and the Potential Threat of Violence Among Those Active in an Online Incel Forum". Journal of Strategic Security. 14 (2): 89–121. doi:10.5038/1944-0472.14.2.1910. ISSN 1944-0464. JSTOR 27026635.
  76. ↑ Moskalenko, Sophia; González, Juncal Fernández-Garayzábal; Kates, Naama; Morton, Jesse (31 Januarie 2022). "Incel Ideology, Radicalization and Mental Health: A Survey Study". The Journal of Intelligence, Conflict, and Warfare (in Engels). 4 (3): 1–29. doi:10.21810/jicw.v4i3.3817. ISSN 2561-8229. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2023. Besoek op 27 Februarie 2023.
  77. ↑ The Incelosphere: Exposing pathways into incel communities and the harms they pose to women and children (Report). Center for Countering Digital Hate. September 23, 2022. https://counterhate.com/wp-content/uploads/2022/09/CCDH-The-Incelosphere..pdf. Besoek op February 16, 2023. 
  78. ↑ Ging, Debbie (2019). "Alphas, Betas, and Incels: Theorizing the Masculinities of the Manosphere". Men and Masculinities. 22 (4): 638–657. doi:10.1177/1097184x17706401. ISSN 1097-184X. S2CID 149239953.
  79. ↑ Chokshi, Niraj (24 April 2018). "What Is an Incel? Explaining a Term Used by the Toronto Van Attack Suspect". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018.
  80. ↑ Judy, Cliff; Mendoza, Casey (22 Februarie 2018). "What Is 'Male Supremacy,' According To Southern Poverty Law Center?". WGBA-TV. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 April 2018. Besoek op 25 April 2018.
  81. ↑ 81,0 81,1 Tait, Amelia (8 Mei 2018). "We must try to understand how unwanted virginity leads self-hating incels to murder". New Statesman. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Mei 2018. Besoek op 28 Mei 2018.
  82. ↑ Gilmore, Justin (11 November 2019). "Incels: The New Politics of Indifference". Centre for Analysis of the Radical Right. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Junie 2020. Besoek op 26 Mei 2020.
  83. ↑ Hudson, Jennifer L.; Rapee, Ronald M. (2000). "The Origins of Social Phobia". Behavior Modification. 24 (1): 102–129. doi:10.1177/0145445500241006. PMID 10641370. S2CID 2067720. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2024. Besoek op 20 Februarie 2020.
  84. ↑ Andreatta, David (4 Mei 2018). "Andreatta: Feeling lonely? You're not alone". Democrat and Chronicle. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 September 2020. Besoek op 16 Mei 2018.
  85. ↑ Srinivasan, Amia (22 Maart 2018). "Does anyone have the right to sex?". London Review of Books. 40 (6): 5–10. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 10 Junie 2018.
  86. ↑ 86,0 86,1 Beran, Dale (3 Mei 2018). "Who Are the 'Incels' of 4chan, and Why Are They So Angry?". Pacific Standard. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  87. ↑ Long, Camilla (29 April 2018). "Kanye West always turns out to know best. So don't patronise him for loving Trump". The Times. ISSN 0140-0460. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Augustus 2018. Besoek op 9 Augustus 2018.
  88. ↑ Wood, Graeme (24 April 2018). "ISIS Tactics Have Spread to Other Violent Actors". The Atlantic. Boston, Massachusetts. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Mei 2018. Besoek op 4 Mei 2018.
  89. ↑ Kelly, Megan; DiBranco, Alex; DeCook, Julia R. (18 Februarie 2021). "Increasing Rhetoric of Dehumanization". Misogynist Incels and Male Supremacism: Overview and Recommendations for Addressing the Threat of Male Supremacist Violence. New America. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Maart 2023. Besoek op 20 Junie 2023.
  90. ↑ Lavin, Talia (3 Mei 2018). "Someone Please Tell the Times That Incels Are Terrorists". The Village Voice. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 Mei 2018. Besoek op 14 Mei 2018.
  91. ↑ Preston, Kayla; Halpin, Michael; Maguire, Finlay (Desember 2021). "The Black Pill: New Technology and the Male Supremacy of Involuntarily Celibate Men". Men and Masculinities (in Engels). 24 (5): 823–841. doi:10.1177/1097184X211017954. ISSN 1097-184X. PMC 8600582. PMID 34803370.
  92. ↑ O'Haver, Hanson (13 Februarie 2017). "What Swearing Off Sex Does to Your Brain". Broadly. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 9 Junie 2018.
  93. ↑ Nolan-Smith, Peter (24 April 2018). "What you need to know about 'The Incel Rebellion'". Daily Hive. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2018. Besoek op 9 Junie 2018.
  94. ↑ Jennings, Rebecca (6 Augustus 2018). "Incels' Obsession With Looks Is Based on Fake Math". Racked. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 Augustus 2018. Besoek op 25 Augustus 2018.
  95. ↑ Kesvani, Hussein (9 Julie 2019). "'Currycels' and the Unsurprising Racism of the Incel Community". MEL Magazine. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Desember 2019. Besoek op 28 Desember 2019.
  96. ↑ Orland, Kyle (17 Desember 2020). ""Simp," "incel" part of newly banned insults on Twitch". Ars Technica. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Desember 2020. Besoek op 8 Oktober 2022.
  97. ↑ Moskalenko, Sophia; González, Juncal Fernández-Garayzábal; Kates, Naama; Morton, Jesse (2022). "Incel Ideology, Radicalization and Mental Health: A Survey Study". The Journal of Intelligence, Conflict, and Warfare (in Engels). 4 (3): 1–29. doi:10.21810/jicw.v4i3.3817. ISSN 2561-8229. S2CID 246524327. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Februarie 2023. Besoek op 27 Februarie 2023.
  98. ↑ Conti, Allie (11 Mei 2018). "We Asked a Sex Therapist What It's Like to Help An Incel Get Laid". Vice. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  99. ↑ Cain, Patrick (27 April 2018). "Expert traces link between violent online alt-right fantasies and real-world attacks". Global News. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Augustus 2018. Besoek op 11 Augustus 2018.
  100. ↑ "What's an 'incel'? Unpacking the disturbing Facebook post linked to Toronto van attack". CTV News. 24 April 2018. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 April 2021. Besoek op 27 April 2021.
  101. ↑ Tait, Amelia (18 Augustus 2018). "Rise of the women haters: Inside the dark world of the British 'incels'". The Daily Telegraph. ISSN 0307-1235. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 September 2018.
  102. ↑ Douthat, Ross (2 Mei 2018). "The Redistribution of Sex". The New York Times. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2020.
  103. ↑ Donegan, Moira (4 Mei 2018). "Actually We Don't Owe You Sex, and We Never Will". Cosmopolitan. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Mei 2020. Besoek op 26 Mei 2020.
  104. ↑ Cole, Samantha (3 Mei 2018). "'Redistributing Sex' Is a Toxic Conversation About Toxic People". Vice. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Desember 2019. Besoek op 26 Mei 2020.

Skakels

[wysig | wysig bron]
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Insel&oldid=2776161"