Jakof Swerdlof

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Jakof Swerdlof
Jakof Swerdlof

Voorsitter van die Sekretariaat van die Russiese Kommunistiese Party (Bolsjewiste)
Ampstermyn
1918 – 16 Maart 1919
Voorafgegaan deur Elena Stasowa
(as tegniese sekretaresse)
Opgevolg deur Elena Stasowa

Voorsitter van die Al-Russiese Sentrale Uitvoerende Komitee
Ampstermyn
21 November 1917 – 16 Maart 1919
Voorafgegaan deur Lew Kamenef
Opgevolg deur Michail Wladimirsky

Lid van die 6de, 7de Politburo
Ampstermyn
29 November 1917 – 16 Maart 1919

Lid van die 6de, 7de Sekretariaat
Ampstermyn
6 Augustus 1917 – 16 Maart 1919

Persoonlike besonderhede
Gebore (1885-06-03)3 Junie 1885
Nizjni Nowgorod, Nizjni Nowgorod-goewerment, Russiese Keiserryk
Sterf 16 Maart 1919 (op 33)
Moskou, Russiese SFSR
Politieke party Kommunistiese Party van die Sowjetunie
Eggenoot/-note Klawdia Nowgorodtsewa

Jakof Michailowitsj Swerdlof (Russies: Яков Михайлович Свердлов; 3 Junie 188516 Maart 1919) was ’n administrateur van die Bolsjewisteparty en voorsitter van die Al-Russiese Sentrale Uitvoerende Komitee.

Lewe[wysig | wysig bron]

’n Standbeeld van Swerdlof in Jekaterinburg (voorheen Swerdlofsk)

Hy is in Nizjni Nowgorod gebore as die seun van Joodse ouers, Michail Izrailewitsj Swerdlof en Elizawjeta Solomonowa. Ná sy vrou se dood het Michail en sy gesin hulle tot die Russies-Ortodokse geloof bekeer.

Jakof het in 1902 by die Russiese Sosiaal-Demokratiese Arbeidersparty aangesluit en daarna, as ondersteuner van Wladimir Lenin, by die Bolsjewistefaksie.

Hy het ná skool ’n groot aktivis en spreker in Nizjni Nowgorod geword. Hy was van sy inhegtenisneming in Junie 1906 tot in 1917 die meeste van die tyd óf in arres óf verban. Ná die Russiese Rewolusie in 1917 is hy na Petrograd, waar hy verkies is tot die Sentrale Komitee van die Kommunistiese Party.

Swerdlof is in November 1917 verkies tot voorsitter van die Al-Russiese Sentrale Uitvoerende Komitee en het daarmee die de jure-hoof van die Russiese SFSR geword tot met sy dood. Hy het ’n belangrike rol gespeel in die besluit om die Russiese Grondwetlike Vergadering in Januarie 1918 te ontbind en in die ondertekening van die Verdrag van Brest-Litofsk op 3 Maart. Hy word soms beskou as die eerste staatshoof van die Sowjetunie, hoewel die USSR eers in 1922, drie jaar ná sy dood, gestig is.

Romanof-familie[wysig | wysig bron]

In ’n aantal bronne word beweer Swerdlof het ’n groot rol gespeel in die teregstelling van tsaar Nikolaas II van Rusland en sy gesin op 17 Julie 1918 in Jekaterinburg.

In ’n boek van 1990 deur die Moskouse skrywer Edvard Radzinsky word beweer Swerdlof het op 16 Julie 1918 opdrag gegee vir die teregstelling, hoewel sommige geleerdes Radzinsky se boeke afmaak as pseodo-geskiedenis.[1][2][3][4][5] Yuri Slezkine het egter dieselfde gedink.[6]

In 1924 is Jekaterinburg se naam ter ere van hom na Swerdlofsk verander.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. A. Balod (23 November 2005). "Восемь ножей в спину науке, которая называется "история" // 8 knives into the back of science called history" (in Russies). Сетевая Словесность. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Junie 2018. Besoek op 27 Maart 2009.
  2. Н. Ажгихина // N. Azhgikhina Терминатор мировой истории // Terminator of the world history Geargiveer 4 April 2011 op Wayback Machine // НГ-Наука (Nezavisimaya Gazeta), 19 Januarie 2000. (ru)
  3. Заболотный Е. Б., Камынин В.Д. // E. B. Zabolotny, V. D. Kamynin. К вопросу о функциях и месте историографических исследований в развитии исторической науки // On the question of function and place of historiographical studies in development of historical science // Вестник Тюменского государственного университета // Messenger of the Tyumen State University. 2004. № 1. С. 84 (ru)
  4. I. Kolodyazhny // И. Колодяжный Разоблачение фолк-хистори // Disclosure of the folk history Geargiveer 15 April 2012 op Wayback Machine. – ru:Литературная Россия // Literary Russia, № 11. – 17 Maart 2006.
  5. V. Myasnikov (2002). "Историческая беллетристика: спрос и предложение // Historical belles-lettres: demand and offer" (in Russies). // Novy Mir (New World). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 21 Junie 2019. Besoek op 22 Desember 2017.
  6. Slezkine 2011, p. 178.

Bronne[wysig | wysig bron]

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]