Jeanne d'Arc (1900-rolprent)
| Jeanne d'Arc | |
|---|---|
| |
| Regisseur | Georges Méliès |
| Produksieleier | Georges Méliès |
| Draaiboek | Georges Méliès |
| Met |
|
| Ateljee | Star Film Company |
| Uitgereik | 1900 |
| Speeltyd | 10 min |
| Land |  Frankryk
|
| IMDb-profiel | |
Jeanne d'Arc is 'n Franse rolprent uit 1900. Georges Méliès is die regisseur en is gebaseer op die lewe van Johanna van Arkel.[1][2] Die hoofrolspelers is Jeanne Calvière, Georges Méliès en Jeanne d'Alcy.
Storielyn
[wysig | wysig bron]In die dorpie Domrémy word die jong Johanna besoek deur Migael , Katharina van Alexandrië en Margaretha van Antiogië, wat haar vermaan om vir haar land te veg. Haar pa Jacques d'Arc, ma Isabelle Romée en oom smeek haar om by die huis te bly, maar sy verlaat hulle en reis na Vaucouleurs, waar sy die goewerneur, kaptein Robert de Baudricourt, ontmoet. Die verdwaalde Baudricourt verag aanvanklik Johanna se ideale, maar haar ywer wen hom uiteindelik, en hy gee haar gesag om Franse soldate te lei. Johanna en haar leër lei 'n triomftog na Orléans, gevolg deur 'n groot skare. Dan, in die katedraal van Reims, word Karel VII as koning van Frankryk gekroon.
By die beleg van Compiègne word Johanna gevange geneem terwyl haar leër probeer om die kasteel te bestorm. In die tronk het Johanna nog 'n droom waarin sy weer haar visioene sien. Johanna weier om 'n terugtrekking te teken en word as 'n ketter veroordeel. In die Rouen-mark word Johanna op die brandstapel verbrand. Die houtdraer by die teregstelling, wat brandstof inbring vir die verbranding, sterf op die plek van die dampe. In 'n laaste apoteose-toneel styg Johanna na die hemel, waar sy deur God en die heiliges begroet word.
Rolspelers
[wysig | wysig bron]- Jeanne Calvière as Johanna van Arkel.[3] Calvière, 'n stalvrou by die Cirque d'Hiver, is vir hierdie film gehuur en het vir etlike jare daarna onder Méliès se kerngroep akteurs gebly.[4]
- Georges Méliès in sewe rolle: Johanna se pa; Johanna se oom; Robert de Baudricourt; 'n bedelaar by die Orléans-optog; 'n soldaat by die Beleg van Compiègne; een van Johanna se tronkbewaarders; en die houtdraer by die teregstelling.[5]
- Jeanne d'Alcy in drie rolle: Johanna se ma; 'n dame by Vaucouleurs; en 'n dame by Orléans.[5]
Produksie
[wysig | wysig bron]Die rolprent is in die lente van 1900 gemaak.[6] Dit was die eerste van Méliès se rolprente wat meer as 200 meter lank was, en die tweede (na sy Cendrillon die vorige jaar) wat veranderinge van toneel gebruik het, met twaalf stelle wat gebruik is en daardie aantal tonele, of tablo's, geadverteer.[6] Cendrillon (Aspoestertjie) is geadverteer as met twintig tablo's, maar hulle is op slegs ses stelle verfilm; hierdie verdeling van lang tonele in kleiner segmente vir advertensiedoeleindes sou Méliès se standaardpraktyk word. Jeanne d'Arc , daarenteen, is met twaalf tonele geadverteer, een per stel.)[5] Die kunstenaar Charles Claudel, wat ook die binnekant van die Théâtre Robert-Houdin in 1901 oorgeverf het na aanleiding van Méliès se ontwerpe[7] was die stelskilder vir die film.[8] Die kameraman was Leclerc,[8] wat ook vir Méliès gewerk het as die pianis by die Théâtre Robert-Houdin.[9]
Méliès se scenario vir die rolprent beklemtoon Johanna se status as 'n nasionale held van Frankryk en 'n martelaar vir die Franse volk; die eerste toneel, waarin Johanna intree om 'n trop skape te lei, voorspel haar uiteindelike leiding van die Franse leër. Die laaste toneel, met die triomfantelike toetrede van Johanna in die hemel en haar ontmoeting met God, suggereer Johanna se geskiktheid as ‘n Katolieke heilige.[10] (Johanna van Arkel is in 1909 deur die Rooms-Katolieke Kerk salig verklaar en in 1920 heilig verklaar.)[11]
Die grootste deel van die rolprent word in Méliès se gewone teaterstyl opgevoer, met 'n stilstaande kamera wat die aksie van ver af bekyk, in 'n lang skoot, asof hy na 'n verhoogskouspel vanuit 'n sitplek in die gehoor kyk. Die agtste toneel, die Beleg van Compiègne, is egter opvallend vir 'n meer moderne visuele effek: in daardie toneel beweeg akteurs baie nader aan die kamera, in die afstand van 'n medium skoot. Dit is die tweede voorbeeld, onder Méliès se bestaande films, van eksperimente met medium skote; die eerste het die vorige jaar plaasgevind in Bagarre entre journalistes, 'n aflewering van Méliès se reeks The Dreyfus Affair.[5]
'n Advertensie vir die film beweer dat "byna 500 mense" in die groot parade by Orléans gesien kan word, 'n effek wat geskep word deur 'n matige grootte groep mense te laat oorloop van links na regs op die skerm om die noordekant van die ateljee, en gaan weer binne. Hierdie siklus word verskeie kere herhaal om 'n veel groter skare te simuleer.[6]
Vrystelling en behoud
[wysig | wysig bron]Jeanne d'Arc is vrygestel deur Méliès se Star Film Company en is genommer 264–275 in sy katalogusse,[5] waar dit geadverteer is as 'n pièce cinématographique à grand spectacle en 12 tableaux.[6] Soos die filmgeleerde Jacques Malthête opgemerk het, noem Méliès se beskrywings van die film in advertensiemateriaal nooit dat Johanna se vyande die Engelse is nie; hierdie weglating kom nie net in die Engelstalige materiaal voor nie (waar die vermelding van konflik met die Franse moontlik as skadelik vir verkope beskou is), maar ook in die Franse (waar die weglating minder verstaanbaar is).[5]
Die film was Méliès se tweede groot rolprentsukses (Cendrillon was die eerste).[6] Dit is wyd in Frankryk vertoon, en is ook elders vertoon, insluitend in Montreal en Havana.[5] In Engeland is die film versprei deur die Warwick Trading Company, wat tot 1902 Engelse vrystellings van Méliès se rolprente behartig het.[5] In die Verenigde State het die Edison Manufacturing Company "dupes" (onwettig gedupliseerde afdrukke) van die film verkoop.[12] Amerikaanse rolprentroof het so 'n probleem vir Méliès geword, veral ná die sukses van roofkopieëvan sy 1902-film A Trip to the Moon, dat hy in 1903 'n Amerikaanse tak van sy maatskappy in New York geopen het, onder leiding van sy broer Gaston Méliès, vir ekstra kopieregbeskerming.[13]
Die film was glo verlore tot 1982, toe 'n handgekleurde afdruk met die eerste toneel vermis deur die versamelaar René Charles ontdek is.[5]
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Philippe Rège. Encyclopedia of French Film Directors, Volume 1
- ↑ Joan of Arc
- ↑ Bertrand, Aude (2010), Georges Méliès et les professionnels de son temps, Université de Lyon, p. 69, http://www.enssib.fr/bibliotheque-numerique/documents/48719-georges-melies-et-les-professionnels-de-son-temps.pdf, besoek op 19 Desember 2014
- ↑ Wemaere, Séverine; Duval, Gilles (2011), La couleur retrouvée du Voyage dans la Lune, Groupama Gan Foundation for Cinema and Technicolor Foundation for Cinema Heritage, p. 165, http://www.fondation-groupama-gan.com/fileadmin/user_upload/pdf/livretvoyagedanslalune.pdf, besoek op 19 Desember 2014
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Malthête, Jacques (2002), "La Jeanne d'Arc de Georges Méliès", 1895 36 (36): 117–132, doi:10.4000/1895.140, http://1895.revues.org/140, besoek op 20 Desember 2014
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Malthête, Jacques; Mannoni, Laurent (2008), L'oeuvre de Georges Méliès, Paris: Éditions de La Martinière, p. 106, ISBN 9782732437323
- ↑ Rivière-Petitot, Anne, "L'énigme Charles Claudel (1873-?)", Association Camille Claudel, http://www.camilleclaudel.asso.fr/pageweb/charlesclaudel.html, besoek op 20 Desember 2014
- ↑ 8,0 8,1 Blaetz, Robin (2001), Visions of the Maid: Joan of Arc in American Film and Culture, Charlottesville, VA: University Press of Virginia, p. 249, ISBN 9780813920764, https://books.google.com/books?id=I7ToGO0fIGMC&pg=PA249, besoek op 20 Desember 2014
- ↑ Rosen, Miriam (1987), "Méliès, Georges", in Wakeman, John, World Film Directors: Volume I, 1890–1945, New York: The H. W. Wilson Company, p. 753, ISBN 0-8242-0757-2, https://archive.org/details/worldfilmdirecto0000unse/page/753
- ↑ Harty, Kevin J. (1996), "Jeanne au Cinéma", in Wheeler, Bonnie; Wood, Charles T., Fresh Verdicts on Joan of Arc, New York: Garland Publishing, pp. 237–238, ISBN 9781135064884, https://books.google.com/books?id=0JFrSBF-E3UC&pg=PA237
- ↑ Gildea, Robert (1996), The Past in French History, New Haven: Yale University Press, pp. 159–161, ISBN 0300067119, https://books.google.com/books?id=-JcLOEKvJ2kC&pg=PA159
- ↑ Musser, Charles (1991), Before the Nickelodeon: Edwin S. Porter and the Edison Manufacturing Company, Berkeley: University of California Press, p. 238, ISBN 9780520060807, https://books.google.com/books?id=XGK2mx54GFwC&pg=PA238
- ↑ Rosen 1987, p. 755
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Jeanne d'Arc (1900-rolprent).
Wikiquote het aanhalings deur Jeanne d'Arc (1900-rolprent).- Jeanne d'Arc op IMDb
