Jesusgebed

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Christogram met die Jesusgebed in Roemeens.

Die Jesusgebed (Grieks: προσευχὴ τοῦ Ἰησοῦ prosefchí tou iisoú, "Gebed tot Jesus"; Ge'ez: እግዚኦ መሐረነ ክርስቶስ igizi'o meḥarene kirisitosi), ook bekend as Die Gebed (Grieks: η ευχή i efchí, "Die Wens"), is 'n kort gebed wat veral in die Oosterse Ortodoksie hooggeag en verkondig word: "Here Jesus Christus, Seun van God, wees my, 'n sondaar, genadig."[1] Die gebed is deur die hele geskiedenis van die Oosters-Ortodokse Kerk wyd geleer en bespreek. Die oorspronklike gebed het nie die woorde "'n sondaar" bevat nie; dit is later bygevoeg.[2][3]

Die gebed word dikwels deur askete opgesê. Dit word beskou as 'n suiwering van die gedagtes.

Hoewel dit meestal in die Oosterse Ortodoksie voorkom, word die gebed ook in die Westerse Christendom aangetref, veral die Rooms-Katolieke[4] en Anglikaanse Kerk.[5]

Die Oosters-Ortodokse teologie van die Jesusgebed soos in die 14de eeu deur Gregorius Palamas geformuleer, is algemeen deur die teoloë van die Latynse kerk verwerp, tot in die 20ste eeu. Pous Johannes Paulus II het Gregorius Palamas 'n heilige genoem,[6] asook 'n groot skrywer en 'n gesagsfiguur op die gebied van teologie.[7][8]

Oorsprong[wysig | wysig bron]

Die oorsprong van die gebed lê heel waarskynlik in die Egiptiese woestyn, waar die Woestynvaders en -moeders in die 5de eeu gewoon het.[9]

Die vroegste verwysing na die Jesusgebed in die vorm waarin dit vandag bekend is, is in Gedagtes oor Abba Philimon uit die Philokalia. Philimon het omstreeks 600 gelewe.[10] Die weergawe wat deur hom aangehaal is, is: "Here Jesus Christus, Seun van God, wees my genadig." Dit is die vroegste bron van dié standaardweergawe.[11]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Jesus Prayer". OrthodoxWiki. 21 April 2010. Besoek op 3 Julie 2010.
  2. On the Prayer of Jesus by Ignatius Brianchaninov, Kallistos Ware 2006 ISBN 1-59030-278-8 pages xxiii–xxiv
  3. Frederica Mathewes-Green (2009). The Jesus Prayer: The Ancient Desert Prayer that Tunes the Heart to God. Paraclete Press. p. 76–. ISBN 978-1-55725-659-1.
  4. "Catechism of the Catholic Church, § 2667". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Januarie 2019. Besoek op 15 Maart 2019.
  5. "Anglican Prayer Beads". King of Peace Episcopal Church. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Februarie 2019.
  6. Pape Jean Paul II (30 November 1979). "Messe à Ephèse". Vatican.va (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2018. Besoek op 16 Maart 2019.
  7. Pope John Paul II (14 November 1990). "The Spirit as 'Love Proceeding'". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Augustus 2002. Besoek op 16 Maart 2019.
  8. Pous Johannes Paulus II (12 November 1997). "General Audience". Vatican.va. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2018. Besoek op 16 Maart 2019.
  9. Spiritualité orientale et vie monastique, No 30. Bégrolles en Mauges (Maine & Loire), Frankryk: Abbaye de Bellefontaine.
  10. McGinn, Bernard (2006). The essential writings of Christian mysticism. New York: Modern Library. p. 125. ISBN 0-8129-7421-2.
  11. Palmer, G.E.H. (15 September 2011). The Philokalia, Volume 2. Londen: Faber. p. 507. ISBN 9780571268764.

Skakels[wysig | wysig bron]