Johan Engelbrecht
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Johan Engelbrecht is ’n Afrikaanse akteur, skrywer en dramaturg.
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Johan Engelbrecht is op 16 Mei 1955 in Florida aan die Wes-Rand gebore. Hy matrikuleer aan die Hoërskool Florida. Na skool studeer hy eers verhoogontwerp en later drama aan die Universiteit van Pretoria, waar hy die B.A. Drama-graad behaal. Dan werk hy as kunstenaar in verskeie rigtings, soos stelontwerper, kostuumontwerper, sanger en akteur. Hy is lid van die Transvaalse Raad vir Uitvoerende Kunste (TRUK), vir wie hy stelontwerp doen vir onder andere die opvoering van “The cherry orchard” van Anton Tsjechof. Hy tree in meer as tagtig produksies op, insluitende as Tjokkie in “Siener in die suburbs” en onder andere ook in “Joseph and his amazing technicolor dreamcoat”, “The Archon”, “Germanicus”, “Twaalfde nag”, “Die leeu in die winter”, “Evita”, “Robinson Crusoe”, “Mattewis en Meraai”, “Ons wag op die kaptein” en “Spoke”. As sanger kry hy saam met sy sangmaat Caron van Schalkwyk ’n Artes-benoeming vir sy eerste CD, “Nou ja toe”. Hy is ook een van die eerste kunstenaars wat N.P. van Wyk Louw se gedigte sing op die toonsettings van Wilhelm Joubert. In die negentigerjare werk hy in Europa, veral in Nederland, waar hy betrokke raak by die vervaardiging van televisie-programme. Hy keer in 2002 terug na Suid-Afrika om vir die Nederlandse Moslem Omroep dokumentêre programme oor Islam in Suid-Afrika te maak. Daarna aanvaar hy ’n pos by die Nasionale Vervolgingsgesag waar hy mense leer om opleidingsmodules op te stel. Hy is steeds aktief in drama en ontwerp onder andere die stel vir Schalk Schoombie se drama “Gepiekel” en is regisseur van Ilne Fourie se drama “Die hoe-se-wat-se-wie-nou-weer?” wat in 2014 by Aardklop in Potchefstroom opgevoer word. Hy woon eers in Linden in Johannesburg en trek dan na Kloofendal aan die Wes-Rand.
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Sy roman “Kaffertjie” [1]is eers aangepak in draaiboekvorm en later tot roman verwerk. Dit is die ware verhaal van 'n Konserwatiewe Party egpaar van die tagtigerjare en hulle aanneming van hulle swart huishulp se babaseuntjie, wanneer die huishulp in ’n sielsieke inrigting opgeneem word. Die verhaal word vertel uit die oogpunt van die vrou se ma, wat die skrywer die geleentheid gee om soomloos die historiese redes vir die Afrikaner se sienswyses in hierdie oorgangstydperk te gee. Dit is ’n vlot geskrewe boek en die skrywer slaag daarin om die karakters te laat lewe. Die verskillende sienswyses word sonder kritiek weergegee, met die somtotaal wat ’n gebalanseerde verslag vorm van hierdie oorgangstydperk in die geskiedenis van die Afrikaner. Die seuntjie Tossie (so genoem omdat hy nie sy bynaam Tsotsi kon uitspreek nie), word weergegee in al sy normale kindervrese en gevoelens. Hierdie boek is in 2007 bekroon met die Jan Rabie / Rapportprys vir vernuwende prosa.
Vir die verhoog skryf hy die kabarette “Inside/Outside” (1982) en “Cycle of songs” (1983), terwyl hy ook Jan Spies se verhale vir die verhoog verwerk onder die titel “Die Dinges is ’n Watsem”. Hierdie produksie word landwyd by kunstefeeste en elders opgevoer. “Die hart is maar net ’n pomp” is ’n dokumentêre drama oor die hartsjirurg Christiaan Barnard, wat wêreld beroemd word na sy eerste suksesvolle hartoorplanting in 1967 in Suid-Afrika op Louis Washkansky. Hierdie vertoning debuteer in 2014 by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees op Oudtshoorn en poog om die omstandighede rondom dié grensverskuiwende oorplanting – medies, polities en veral eties – te belig. Die drama is gewild en word by verskeie geleenthede en plekke opgevoer, waarna die Orgaanskenkersvereniging van Suid-Afrika begin belangstel en hy die drama in Engels vertaal en dit landswyd opgevoer word.
Publikasies[wysig | wysig bron]
| Jaar | Publikasies |
|---|---|
| 2006 | Kaffertjie |
Bronnelys[wysig | wysig bron]
Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]
- Anoniem: “Stuk oor hartchirurg in Pierneef”. “Beeld”. 18 September 2014.
- Beeton, Marisa: “Tyd vir eerlike stories is hier: Kaffertjie”. “Rapport”. 19 November 2006.
- Beeton, Marisa: “’n Skrywer? Nooit!… Wel miskien”. “Rapport”. 7 Januarie 2007.
- Fitzpatrick, Marida: “Die K-woorde uit ’n verlede”. “Volksblad”. 23 Desember 2006.
- Opperman, A.J.: “Engelbrecht se hart klop teater”. “Wes-Beeld”. 31 Oktober 2014.
- Pieterse, Marié: “Die titel wat jy nie durf sê nie”. “Wes-Beeld”. 31 Augustus 2007.
- Pieterse, Marié: “Johan se droomlewe” “Wes-Beeld”. 31 Augustus 2007.
Internet[wysig | wysig bron]
- Boekemakranka: http://www.boekemakranka.co.za/Johan.htm[dooie skakel]
- Esat: http://esat.sun.ac.za/index.php/Johan_Engelbrecht