Johann Jakob Lutz

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Japie Lutz

Johann Jakob (Japie) Lutz was die negende kind van die stamvader van die Lutze in Suid-Afrika en het baanbrekerswerk gedoen in die Noordweste van die Kaapkolonie. Hy is op 20 Augustus 1859 op Williston in die destydse Kaapkolonie gebore. Daardie selfde nag is sy ma, Carolina, oorlede.

Sy lewe[wysig | wysig bron]

Op 10-jarige ouderdom is hy na Barmen in Duitsland gestuur, waar hy aan die sendingskool van die Rynse Sendinggenootskap onderrig ontvang het. Ná vyf jaar het Japie sy opleiding voortgesit aan die Fachschule (ambagskool) van Detmold om homself as 'n kabinetmaker te kwalifiseer. Hy het vanaf sy sewentiende jaar as kabinetmaker op Ceres gewerk.

In 1881 het hy saam met sy broer Heinrich 'n onderneming op Olyvenhoutsdrift (Upington) begin. Sy eerste ondervinding van besproeiingswerk het hy opgedoen toe hy onder leiding van die sendeling C Schroeder aan die groot kanaal van Upington gewerk het van 1882 tot 1885.

In 1886 is hy op Carnarvon getroud met Sofie (gebore 29 September 1866), dogter van die sendeling Peter Sterrenberg. Hy is op 29 September 1955 op Upington oorlede.

Ere M-graad[wysig | wysig bron]

Hy is op 90-jarige ouderdom vereer vir sy werk as ontwerper van die grootste gedeelte van die kanaalstelsel uit die Oranjerivier by Upington en Kakamas. Hy ontvang die graad Magister in Ingenieurswese (Honoris Causa) van die Universiteit van Stellenbosch.

Aanhaling uit die sitasie: "(hy het) oortuigende bewys gelewer ... van hoogstaande gawes van verstand en karakter en hom op besondere wyse beywer en verdienstelik gemaak ... met die aanlê van besproeiingskanale in die vallei van die Grootrivier..." Gedateer 12 Desember 1949.

'n Ontwerp van 'n oorvalsluis deur hom is gepatenteer.

Lutzville[wysig | wysig bron]

Die dorp Lutzville is na sy seun Johann genoem.