Gaan na inhoud

Johann Rupert

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Johann Rupert
Johann Rupert in 2004
Gebore
Johann Peter Rupert

1 Junie 1950 (1950-06-01) (74 jaar oud)
NasionaliteitVlag van Suid-Afrika Suid-Afrika
BeroepEntrepreneur
Bekend virLuukse goedere
EggenootGaynor Rupert
Kinders3[1]
Ouer(s)Anton Rupert en Huberte Rupert

Johann Peter Rupert (gebore 1 Junie 1950) is 'n Suid-Afrikaanse sakeman. Hy is die oudste seun van wyle Anton Rupert, ook 'n sakeman, en is voorsitter van die Switsers-gebaseerde luukseartikelmaatskappy, Richemont, sowel as die Suid-Afrikaans-gebaseerde maatskappye, VenFin en Remgro. Hy was van 2009 tot 2019 die kanselier van die Universiteit van Stellenbosch.

Persoonlike lewe

[wysig | wysig bron]

Rupert het op Stellenbosch grootgeword, waar hy ook later aan die Universiteit Stellenbosch studeer het, maar het nie sy studies voltooi nie. In 2004 het dié universiteit egter aan hom ’n eredoktorsgraad toegeken.[2] Rupert en sy vrou, Gaynor, het drie kinders en woon op Somerset-Wes.

Sakeloopbaan

[wysig | wysig bron]

Rupert het sy sakevakleerlingskap in New York voltooi, waarna hy vir twee jaar by Chase Manhattan en drie jaar by Lazard Freres gewerk het. Met sy terugkeer na Suid-Afrika het hy die internasionale afdeling van die Rand Aksepbank gelei voordat hy by die Rupert-familie-onderneming aangesluit het.

Sedertdien het Johann al die Rupertfamilie se sakebelange oorgeneem. Hy is tans die uitvoerende hoof van Richemont en voorsitter van beide Remgro en VenFin.

Die Rupertfamilie se rykdom is in April 2006 volgens die finansiële webwerf www.fin24.com op VS$1,7 miljard (sowat R10,4 miljard) geraam. Die 2005-uitgawe van die Forbes-lys van die wêreld se rykste mense lys die Rupert-familie in die 272ste plek met bates ter waarde van ongeveer VS$2,3 miljard. Teen 2011 het dit toegeneem tot VS$4,8 miljard (R40 miljard). Rupert was die sesde rykste persoon in Afrika en 219de op Forbes se lys.[3]

Ander belangstellings

[wysig | wysig bron]

Rupert is ’n voormalige krieketspeler en het gehelp om die Laureus-stigting in die lewe te roep wat befondsing verskaf vir projekte wat minderbevoorregte kinders motiveer deur deelname aan sport.

Hy is ook ’n stigterstrustee van die Nelson Mandela-kinderfonds. Net soos sy pa is hy ook verbind tot omgewingsbewaring.

Rupert is ook ’n kampvegter vir Afrikaans. Hy het besluit om miljoene rand se advertensies van Richemont, wat handelsname soos Alfred Dunhill, Cartier, Lancel en Van Cleef & Arpels besit, te onttrek aan die internasionale dekortydskrif Wallpaper wat Afrikaans as "een van die lelikste tale ter wêreld" in die tydskrif se September 2005-uitgawe bestempel het.

Rupert het die besluit geneem nadat Wallpaper ’n onderskrif by ’n foto van die Afrikaanse Taalmonument soos volg verwoord het: "Die argitek Jan van Wijk se besonderse 1975-huldeblyk aan een van die wêreld se lelikste tale wat, as dit vir niks anders waardeer kan word nie, ’n goeie piekniekterrein is op pad na Franschhoek en die Stellenbosch-wynlande."

Rupert het as volg op die uitlating gereageer: "Die tydskrif het my moedertaal verneder en ek het nou genoeg daarvan gehad dat my kultuur voortdurend verkleineer word. Ek gaan nie net stilsit en toekyk hoe my taal en kultuur deur die modder gesleep word nie. Wat hulle oor Afrikaans te sê gehad het, is die grootste klomp twak wat ek in ’n lang tyd gesien het en ek het besluit dit verg optrede."[4]

Menings oor ekonomie en politiek

[wysig | wysig bron]

Rupert het sy simpatie vir die idee van 'n universele basisinkomste verklaar.[5]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. "Johann Rupert" (in Engels). forbes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 September 2017. Besoek op 5 September 2017.
  2. "Chancellor" (in Engels). sun.ac.za. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 14 April 2020. Besoek op 13 Oktober 2015.
  3. "African Vibes". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2012. Besoek op 29 Mei 2012.
  4. Duvenhage, Hennie (3 Desember 2005). Los my taal uit. Rapport. URL besoek op 10 Julie 2012.
  5. "Richemont founder backs universal basic income". Financial Times (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 September 2019. Besoek op 24 Januarie 2018.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]