Johannes II van Ethiopië

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Johannes II
Keiser van Ethiopië
Dinastie Huis van Salomo
Bewind 7 Mei - 18 Oktober 1769
Gebore 1699
Gesterf 18 Oktober 1769
Voorganger Joas I
Opvolger Tekle Haimanot II
Eggenote Waletta Selassie
Vader Josua I
Moeder Kedaste Krestos

Johannes II (Ge'ez: ዮሐንስ; 1699 - 18 Oktober 1769), was die keiser van Ethiopië en lid van die Salomoniese Dinastie. Hy was die seun van keiser Josua I, en die broer van keisers Tekle Haimanot I, Dawid III en Bakaffa.

Volgens James Bruce het Johannes se broer, keiser Bakaffa (1721-1730), tydens sy bewind verdwyn en daar was gerugte dat hy dood is. Qegnazmach Giyorgis het hierop gereageer deur Johannes uit die koninklike tronk op berg Wehni te gaan haal om te regeer. Voordat Johannes egter tot keiser verklaar kon word, het Bakaffa te voorskyn gekom en opdrag gegee dat die twee mans gestraf word vir hulle daad – Giyorgis met die dood en Johannes deur sy hand af te kap.[1] In sy verwerking van Bruce se werk het Alexander Murray egter Bruce se woorde met ’n opsomming uit die Koninklike Kroniek vervang waarvolgens Johannes sy hand verloor het toe hy voor dié tyd van Wehni af probeer ontsnap het. Hy het eintlik, nes ander gevangenes van Wehni, geweier om af te kom en keiser te word.[2] Hoe ook al, Johannes het nie in die 1720's of 1730's keiser geword nie.

Ná die moord op Joas I in 1769 het Ras Mikael Sehoel die oorlede keiser se grootoom, Johannes, van Wehni af laat haal, hoewel Johannes teen dié tyd minstens in sy 70's moes gewees het. Johannes was Mikael se voorstel vir keiser aan die koninklike raad. Mikael het Johannes met sy eie (Mikael se) jong kleindogter Waletta Selassie laat trou.

E.A. Wallis Budge berig so oor Johannes se bewind:

Johannes het al die militêre sake gehaat en geweier om saam met die leër te marsjeer, en nadat hy weggekruip het, het hy Mikael gesmeek om hom terug te stuur na Wehni. Mikael was op pad om saam met sy soldate te marsjeer, maar toe hy sien dit sal noodlottig vir sy planne wees om ’n koning soos Johannes in Gondar te los, het hy hom een oggend met ontbyt laat vergiftig.[3]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. James Bruce, Travels to Discover the Source of the Nile (1790-uitg.), vol. 2 p. 604
  2. Travels to Discover the Source of the Nile (1805 edition), vol. 4 p. 93
  3. Wallis Budge, E. A. (1970) [1928]. A History of Ethiopia: Nubia and Abyssinia. Oosterhout, Nederland: Anthropological Publications. p. 469.

Skakels[wysig | wysig bron]