John Bull (lokomotief)

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
John Bull

John Bull, 1893
Tipe en oorsprong
Kragtipe Stoom
Vervaardiger Robert Stephenson and Company
Vervaardig 1831
Bouspesifikasies
Konfigurasie 4-2-0 (gebou deur Stephenson as 'n 0-4-0)
UIC wielklassifikasie 1'1A (gebou as B)
Spoorbreedte 1,435 mm (4' 8½")
Dryfwielomtrek 1.37 m (4' 6")
Wielbasis 1.50 m (4' 11")
tussen die dryfaste
Lengte 4.50 m — raam
Breedte 1.91 m — raam
Lokomotiefmassa 10 ton
Stoomketel 0.76 m (2' 6") diameter × 2.06 m (6' 9") lank
Vuurroosteroppervlak 0.936 m2
19.8 m2
Silindergrootte 23 × 51 cm
Werkverrigting
Diensgeskiedenis
Gebruiker Camden and Amboy Railroad,
Pennsylvania Railroad
Vlootnommer(s) 1
Afleweringsdatum 4 September 1831
Eerste tog 15 September 1831
Uitdiensdatum 1866
Restoreerdatum 15 September 1981
Huidige eienaar Smithsonian Institution
Beskikking Statiese uitstalling by die National Museum of American History

Die John Bull was 'n Brits-geboude stoomlokomotief wat bedryf was in die Verenigde State. Dit is vir die eerste keer op 15 September 1831 bedryf en was die oudste lopende stoomlokomotief in die wêreld toe die Smithsonian Institution dit in 1981 bedryf het. Die John Bull is deur Robert Stephenson and Company gebou en is aanvanklik gekoop deur en bedryf op die Camden en Amboy Railroad, die eerste spoorweg in New Jersey, wat die lokomotief die nommer 1 en sy eerste naam, "Stevens" gegee het. Die C & A het die lokomotief wyd gebruik van 1833 tot 1866, toe dit uit diens verwyder en gestoor is.