John Gribbin

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
John R. Gribbin
John Gribbin by Novacon in 2014
Gebore19 Maart 1946 (1946-03-19) (78 jaar oud)
Maidstone, Kent, Engeland
NasionaliteitBrits
Alma materUniversiteit van Sussex
Universiteit van Cambridge
BeroepWetenskapskrywer
EggenootMary Gribbin
Webwerfwww.johngribbinbooks.com

John R. Gribbin (gebore op 19 Maart 1946)[1] is 'n Britse wetenskapskrywer, astrofisikus, en 'n besoekende genoot in astronomie by die Universiteit van Sussex.[2] Sy skryfwerk sluit kwantumfisika, menslike evolusie, die oorsprong van die heelal, en biografieë van bekende wetenskaplikes in. Hy skryf ook wetenskapfiksie.

Biografie[wysig | wysig bron]

John Gribbin het in 1966 'n baccalaureusgraad in fisika van die Universiteit van Sussex behaal. Gribbin het daarna 'n meestersgraad in astronomie (MSc) in 1967 behaal, ook by die voorgenoemde universiteit. Hy het ook sy PhD in astrofisika van die Universiteit van Cambridge behaal (1971).[3][4]

In 1968 het Gribbin as een van Fred Hoyle se navorsingstudente by die Instituut van Astronomie, Cambridge (Instituut van Teoretiese Astronomie) gewerk, en 'n aantal artikels vir die New Scientist oor die Instituut se navorsing, en wat uiteindelik bekend sou word as pulsars, geskryf.[5]

In 1974 het Gribbin saam met Stephen Plagemann 'n boek getiteld The Jupiter Effect geskryf wat voorspel het dat die belyning van die planete in 'n kwadrant aan een kant van die Son op 10 Maart 1982 swaartekrag-effekte sou veroorsaak wat aardbewings in die San Andreas-breuk sou veroorsaak, met die moontlike uitwissing van Los Angeles en sy voorstede.[6] Gribbin het homself egter in die 17 Julie 1980 uitgawe van die New Scientist tydskrif van die Die Jupiter-effek gedistansieer, en verklaar dat hy "met 'n helfte te slim" was.[7]

In Februarie 1982 het Gribbin en Plagemann The Jupiter Effect Reconsidered gepubliseer, en beweer dat die 1980 Mount Saint Helens vulkaniese uitbarsting hulle teorie as waar bewys het ten spyte van 'n gebrek aan planetêre belyning. In 1999 het Gribbin dit gerupidieer en opgemerk "Ek hou nie daarvan nie, en ek is jammer dat ek ooit enigiets daarmee te doen gehad het."[8]

In 1984 het Gribbin In Search of Schrödinger's Cat: Quantum Physics and Reality gepubliseer.[9] Die Spectator Boekklub het dit as een van die beste van die eerste golf fisika populariserings wat Stephen Hawking se A Brief History of Time voorafgegaan het beskryf.[10] Gribbin se boek was deur BBC World News aangehaal as 'n voorbeeld van hoe belangstelling in die studie van wiskunde opnuut gestimuleer kan word en kan herleef.[11]

In 2006 het Gribbin deelgeneem aan 'n BBC radio 4 uitsending as 'n "deskundige getuie". Die aanbieder Matthew Parris het 'n gesprek met Professor Kathy Sykes en Gribbin gevoer oor die vraag of Einstein "werklik 'n kens genie was".[12]

Tydens die 2009 Wêreldkonferensie van Wetenskapjoernaliste het die Assosiasie van Britse Wetenskapskrywers Gribbin met hul Lewenslange Prestasie-toekenning vereer.[13]

Resensies van Gribbin se skryfwerk[wysig | wysig bron]

Die konserwatiewe politiese tydskrif The Spectator het Gribbin as "een van die beste en mees produktiewe skrywers van populêre wetenskap" beskryf in 'n resensie van Science: A History, welke dit aanslaan as "die produk van ontsaglike geleerdheid, en 'n leeftyd wat spandeer is aan die kuns oor hoe om op 'n vurige en ingeligte wyse oor wetenskap en wetenskaplikes te skryf".[10]Henry Gee, 'n senior redakteur by die joernaal Nature, het Gribbin beskryf as "een van die beste wetenskapskrywers in omloop".[verwysing benodig]'n Resensie van The Universe: A Biography in die joernaal Physics World het Gribbin se vermoë om ingewikkelde idees te verduidelik, geprys.[14]'n Wall Street Journal resensie van Flower Hunters (medeskrywer, Mary Gribbin) het die skryfwerk as vervelig en eentonig beskryf, met voldoende detail, maar 'n versuim om die groter kulturele konteks oor te dra. Dit het gemeld dat die boek se hoofstuk-lange biografiese sketse te dikwels as oppervlakkig voorgekom het, en verder die boek gekritiseer vir ooglopende weglatings van gerekende plantversamelaars.[15]

In 'n resensie van The Reason Why, vermeld die Times Higher Education dat Gribbin oor spekulatiewe aangeleenthede skryf en sommige van sy teorieë sonder stawende bewyse voordra. Dit maak egter ook melding van sy omvattende navorsing en liriese skryfstyl.[16]

Werke[wysig | wysig bron]

Wetenskap[wysig | wysig bron]

Kinderboeke oor wetenskap[wysig | wysig bron]

  • (2003) Big Numbers: A Mind Expanding Trip to Infinity and Back (medeskrywer Mary Gribbin), Wizard Books, 2005 uitgawe ISBN 1-84046-661-8
  • (2003) How far is up? : Measuring the Size of the Universe (medeskrywer Mary Gribbin), Icon Books, 2005 uitgawe ISBN 1-84046-439-9
  • (2008) Time Travel for Beginners (medeskrywer Mary Gribbin), Hodder Children's, ISBN 978-0-340-95702-8
  • (2000) Eyewitness: Time & Space, DK Children, ISBN 0-7894-5578-1

Voorspellings[wysig | wysig bron]

Die Son[wysig | wysig bron]

Kwantumfisika[wysig | wysig bron]

Evolusie en menslike genetika[wysig | wysig bron]

Astronomie en die beskrywing van die Heelal[wysig | wysig bron]

Oorsprong van die heelal[wysig | wysig bron]

Romans[wysig | wysig bron]

Biografieë[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "Dr John Gribbin's Biography". Debrett's People of Today. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2014. Besoek op 4 September 2013.
  2. "A change in the weather by Gary Turbak" The Rotarian magazine, Aug 1980, bl.17
  3. Profile of John Gribbin at David Higham Geargiveer 4 November 2011 op Wayback Machine
  4. "Profiel van John Gribbin by 'n Gewilde Wetenskapblad (hou nie verband met die tydskrif nie)" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 30 Junie 2018.
  5. Mitton, Simon (2011). Fred Hoyle: A life in science. Cambridge, UK: Cambridge University Press. p. 268. ISBN 978-0-521-18947-7.
  6. Kruszelnicki, Karl S. "Planetêre Belyning – Deel 2". Dr Karl (in Engels). Australiese Uitsaaikorporasie. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 Mei 2008. Besoek op 9 Mei 2008.
  7. Gedney, Larry (8 Februarie 1982). "Die Jupiter Effek: Artikel #526". Alaska Science Forum (in Engels). University of Alaska Fairbanks Geophysical Institute. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 April 2012. Besoek op 9 Mei 2008.
  8. Gribbin, John (1999). The Little Book of Science. New York: Barnes & Noble Books. p. 39. ISBN 0-7607-1687-0.
  9. Kurutz, Steven (3 Desember 2009). "How to Boost Book Sales? For "Get a Grip on Physics," Tiger Woods' Crash Helped". The Wall Street Journal Speakeasy Blog. New York, NY: Dow Jones & Company, Inc. Besoek op 25 Desember 2011.
  10. 10,0 10,1 Macfarlane, Robert (28 September 2002). "Quod erat demonstrandum: Science: a history, 1543–2001, by John Gribbin". Spectator Book Club, book reviews (in Engels). The Spectator. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 November 2010. Besoek op 30 Desember 2011.
  11. Kenyon, Georgina (25 Augustus 2002). "Firing interest in maths lessons". BBC News World Edition, UK: Education (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 November 2018. Besoek op 30 Desember 2011.
  12. Parris, Matthew (26 Desember 2006). "Albert Einstein". Great Lives. BBC Radio 4. Besoek op 26 Desember 2011. In die BBC radio 4 uitsending verwys Parris na Gribbin as hul "deskundige getuie". Dit is nie gedoen om die indrukwekkende prestasies van Kathy Sykes te ondermyn nie.
  13. "Winners - ABSW Awards - Association of British Science Writers (ABSW)". Association of British Science Writers (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Mei 2020. Besoek op 30 Junie 2018.
  14. Rowan-Robinson, Michael (Junie 2007). "Life, the universe and everything". Physics World. Institute of Physics Publishing: 46–47. Besoek op 23 Desember 2011.
  15. Garmey, Jane (10 Mei 2008). "The Age of Botanical Exploration: Flower Hunters by Mary and John Gribbin". Books, Wall Street Journal, page W8. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 November 2018. Besoek op 29 Desember 2011.
  16. Dartnell, Lewis; Darracott-Cankovic, Chloe (12 Mei 2011). "The Reason Why: The miracle of life on earth". The Times Higher Education. TSL Education Ltd. Besoek op 30 Desember 2011.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]