John de Courcy
Sir John de Courcy (alternatiewe spellings soos Courci kom voor; * omstreeks 1150 in Middleton Cheney, Northamptonshire, Engeland; † omstreeks 1219; die presiese sterfdatum is nie bekend nie - maar in 1219 word na sy eggenote Affreca as weduwee verwys[1][2]) was 'n Anglo-Normandiese ridder wat in 1176 in Ierland voet aan wal gesit het.
Volgens oorlewering kon John de Courcy ondanks sy adellike afkoms geen vae hoop koester om enige noemenswaardige erflating te ontvang nie. As ambisieuse edelman het hy die aandag van koning Hendrik II gewek wat skertsend Ulster in die noorde van Ierland as skenking aan hom belowe het - mits hy dit met geweld sou kon verower. In Februarie 1177 het De Courcy kans gesien om juis dít te bewerkstellig. Vanuit Dublin het hy met 'n klein groep ridders teen koning Rory MacDunlevy te velde getrek en 'n beslissende oorwinning teen hom behaal. Vervolgens het De Courcy sy posisie as Normandiese heerser van Ulster met die bou van die magtige kasteel in Carrickfergus bevestig.
Tot en met sy verdrywing in 1204 het John de Courcy in Ulster omvangryke grondbesit verower, skenkings gemaak vir godsdienstige instellings, saam met sy vrou Affreca abdye vir sowel Benediktyne as Cisterciënsers laat oprig (soos dié in Greyabbey) en twee groot vestings gebou - Dundrum-kasteel in die gelyknamige nedersetting in die graafskap Down (tans 'n ruïne) en die bogenoemde Carrickfergus-kasteel in die graafskap Antrim (bewaar), beide tans geleë in Noord-Ierland, Verenigde Koninkryk.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ "John de Courci" in Encyclopædia Britannica
- ↑ Steve Flanders: John de Courcy - Prince of Ulster. Newtownards: Colourpoint Books 2015, bl. 10, 109