Joseph Serchuk

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Joseph Serchuk
Gebore1919
Sterf6 November 1993
NasionaliteitVlag van Pole Pole
Vlag van Israel Israel
Kinders9

Josef Serchuk (1919 - 6 November 1993) was die bevelvoerder van die Joodse partisaan-eenheid in die Lublin in Pole tydens die Tweede Wêreldoorlog. Na die oorlog, het hy getuig by die verhoor van Nazis en het hy spesiale erkenning ontvang van die Staat van Israel.

Biografie[wysig | wysig bron]

Na sy ouers en ander familielede dood is in die ghetto in 1941, is Josef en sy broer, David na die Sobibor uitwissing kamp gestuur. Na een dag in die kamp het hy saam met sy broer na die naaste bos gevlug. Hulle het saam met ander vlugtelinge die kern van die partisaan groep gestig. Gedurende die oorlog het die groep gelei deur die Jode wat uit die ghetto's ontsnap het, en in die omgewing en van Sobibor geveg. In die groep was ook die skrywer Dov Freiberg.

Na die oorlog neem Josef deel in die opspoor van Nazi-oorlogmisdadigers in Europa en het gedien as 'n getuie in die Neurenberg-verhore. Nadat hy teruggekeer het na Pole het hy aansoek gedoen om te emigreer na Israel, maar is afgekeur.

Na hy in 1950 'n paspoort bekom en het daarna na Israel gegaan. Onmiddellik met sy aankoms in Israel is aangestel in die Weermag. Na sy weermagdiens het hy getrou, en hom in Yad Eliyahu in Tel Aviv gevestig en besigheid bedryf.

Oor die jare het Serchuk 'n paar keer teruggekker na Europa om te getuig in die verhoor van die Nazi-oorlog misdadigers. In die verhoor van Oberscharführer Hugo Raschendorfer was hy die enigste vervolging getuie. Na Raschendorfer skuldig bevind en tot lewenslange gevangenisstraf gevonnis was, was spesiale toekenning van die Nazi-misdade ondersoek departement van die Israel Polisie aan Serchuk gemaak.

In 1967 het Levi Eshkol, die Israeliese eerste minister, aan hom die vegters teen Nazi's medalje toegeken en in 1968 ontvang hy ook die staat vegters medalje.

Serchuk sterf in 1993 in Tel Aviv op die ouderdom van 74. Hy was getroud en laat nege kinders en meer as 'n honderd kleinkinders en agterkleinkinders agter.

Verdere leeswerk[wysig | wysig bron]

  • Freiberg, Dov (1993). A Journey To The Past With Dekel Shibolim. Ramla.
  • Freiberg, Dov (1996). A Man as Any Other. Ramla.
  • Freiberg, Dov (2007). To Survive Sobibor. New York.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]