Kanselleerkultuur

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Kanselleerkultuur[n 1] is 'n moderne vorm van uitsluiting waarin iemand uit sosiale of professionele kringe gedryf word – of dit nou aanlyn, op sosiale media of persoonlik is.[1] Daar word gesê dat diegene wat onderworpe is aan hierdie uitsluiting "gekanselleer" is.[2][3][4] Die uitdrukking "kanselleerkultuur" het meestal negatiewe konnotasies en word gebruik in debatte oor vrye spraak en sensuur.[5]

Die idee van kanselleerkultuur is 'n variant op die term uitsluitkultuur en vorm 'n vorm van boikot of vermyding waarby 'n individu (dikwels 'n bekende persoon) betrokke is wat geag word dat hy op 'n onaanvaarbare wyse opgetree of mening uitgespreek het.[6][7][8][9][10]

Sommige kritici voer aan dat die kanselleerkultuur 'n afkoelende uitwerking op openbare diskoers het.[11] Ander voer aan dat oproepe vir "kansellasie" self 'n vorm van vrye spraak is en dat dit aanspreeklikheid bevorder.[12] Sommige openbare figure beweer dat hulle "gekanselleer" is terwyl hulle hul loopbane soos voorheen voortgesit het.[13][14]

Notas[wysig | wysig bron]

  1. ↑ Ook kansellasiekultuur, uitroepkultuur, uitsluitkultuur, deugdwang, afskafkultuur, en retrosensuur. "Koebaai, Meraai". Afrikaans Vandag. 25 September 2020.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ "Definition of CANCEL CULTURE". www.merriam-webster.com (in Engels). Besoek op 6 Februarie 2022.
  2. ↑ McDermott, John (2 November 2019). "Those People We Tried to Cancel? They're All Hanging Out Together". The New York Times. Besoek op 3 Augustus 2020.
  3. ↑ Merriam-Webster merk op dat om te "kanselleer", in hierdie konteks, beteken "om op te hou om ondersteuning aan daardie persoon te gee".Dictionary.com, in sy popkultuurwoordeboek definieer kanselleerkultuur as "die onttrekking van steun vir (kansellasie) van openbare figure en maatskappye nadat hulle iets gedoen of gesê het wat as aanstootlik of afkeurenswaardig beskou word."
  4. ↑ Mishan, Ligaya (3 Desember 2020). "The Long and Tortured History of Cancel Culture". T. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Desember 2020.
  5. ↑ Brown, Dalvin. "Twitter's cancel culture: A force for good or a digital witchhunt? The answer is complicated". USA Today. Geargiveer van die oorspronlike op 24 Julie 2020.
  6. ↑ "What It Means to Get 'Canceled'". www.merriam-webster.com. Geargiveer van die oorspronklike op 18 Junie 2020. Besoek op 4 Julie 2020.
  7. ↑ Sills, Sophie; Pickens, Chelsea; Beach, Karishma; Jones, Lloyd; Calder-Dawe, Octavia; Benton-Greig, Paulette; Gavey, Nicola (23 Maart 2016). "Rape culture and social media: young critics and a feminist counterpublic". Feminist Media Studies. 16 (6): 935–951. doi:10.1080/14680777.2015.1137962. S2CID 147023782.
  8. ↑ Munro, Ealasaid (23 Augustus 2013). "Feminism: A Fourth Wave?". Political Insight. 4 (2): 22–25. doi:10.1111/2041-9066.12021. S2CID 142990260. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Desember 2019. Besoek op 29 April 2020.
  9. ↑ Yar, Sanam; Bromwich, Jonah Engel (31 Oktober 2019). "Tales From the Teenage Cancel Culture". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Junie 2020. Besoek op 4 Julie 2020.
  10. ↑ Bromwich, Jonah Engel (28 Junie 2018). "Everyone Is Canceled". The New York Times. ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Augustus 2019. Besoek op 24 Julie 2020.
  11. ↑ McWhorter, John (September 2020). "Academics Are Really, Really Worried About Their Freedom". Besoek op 30 Julie 2021.
  12. ↑ Manavis, Sarah (16 Julie 2020). "'Cancel culture' does not exist". New Statesman.
  13. ↑ Hagi, Sarah (21 November 2019). "Cancel Culture Is Not Real—At Least Not in the Way People Think". Time. Besoek op 12 Maart 2021.
  14. ↑ "Logan Paul Is Proof That Problematic People Are Never Truly Cancelled". www.vice.com (in Engels). Besoek op 16 Augustus 2020.
Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Kanselleerkultuur&oldid=2663159"