Karibib Privatschule

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Karibib Privatschule was, soos die naam aandui, ’n Duitse privaatskool op die Namibiese dorp Karibib, min of meer halfpad tussen Windhoek en Swakopmund. Dit het langer as 80 jaar bestaan.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Aan die begin van die 20ste eeu was Karibib 'n handelspos, waterpunt en klein sentrum wat in die behoeftes van boere van die omliggende gebied voorsien het. Op 1 Julie 1900 is die spoorlyn wat aangelê is om Windhoek en Swakopmund te verbind, amptelik in gebruik geneem, waarna Karibib 'n bedrywige sentrum geword het. Die teenswoordige Karibib Private School, wat die ou KPS se geboue huur, beskou sigself as 'n voortsetting van die voormalige Duitse skool.

Op 1 Junie 1902 is 'n privaat skool geopen om die kinders van werkers op die spoorweë te akkommodeer. Die skool het tussen agt en tien kinders onderrig. Hulle onderwyser was ’n sendeling, eerw. Elger.

In 1904 is 'n skoolgebou opgerig. Dit is later tydens die Herero-opstand in 'n hospitaal vir die weermag omskep. Daar kan aanvaar word dat, soos al die ander skole in die land, skoolopleiding tydens die opstand opgeskort is.

Stigting as staatskool[wysig | wysig bron]

In Desember 1905 is die distriksgoewerneur van Karibib ingelig dat die regering van plan was om 'n skool in Karibib te open in dieselfde gebou wat in 1904 opgerig is. Aangesien die gebou nie meer beskikbaar was nie, is daar in 1906 besluit om 'n nuwe skoolgebou te bou, geskeduleer vir voltooiing teen die einde van dieselfde jaar. Weens vertragings in die bouwerk is die Deutsche Schule Karibib amptelik op 1 April 1907 geopen. Onderwys het die dag daarna hervat met die staatsonderwyser Berger en 18 kinders tussen tien en 14 jaar oud.

Teen 1910 het die skool 36 kinders gehad. In 1911 het dit tot 42 toegeneem, en teen 1915 het die skool met 69 leerders gespog en twee onderwysers, mnr. Herlyn en sy assistente, mev. Heuer.

In 1907 het die skool saamgesmelt met die klein skooltjie vir die Hälbich-familie van Otjimbingwe. Maar ná die Eerste Wêreldoorlog en die oorname van Suidwes-Afrika deur die Unie van Suid-Afrika het die regering van die dag sy befondsing onttrek, en die skool is gedwing om voort te gaan as 'n privaatskool.

As privaatskool[wysig | wysig bron]

Op daardie stadium het die skool vier klaskamers gehad. Teen 1967 het die leerdertal toegeneem tot 291 (120 meisies en 171 seuns) in 11 klaskamers. 'n Tydperk van uitbreiding het destyds begin. 'n Nuwe skoolsaal is opgerig wat gimnastiektoerusting en rolprenttoerusting bevat het. Die ou skoolgeboue is vervang met moderne geboue wat 'n werkswinkel vir houtwerk, 'n huishoudkundeklaskamer met naaldwerk- en kookgeriewe, 'n musiekkamer, onthaallokale en laastens 'n taallaboratorium ingesluit het.

Sluiting[wysig | wysig bron]

Die skool het voortgeduur as 'n privaatskool tot 1982, toe die skool sy 75ste verjaardag gevier het. Die veranderende struktuur van Namibië se ekonomie en mededinging van ander Duitse skole het hul tol geëis, en met net vier leerlinge het die skool in 1986 vir goed gesluit.

Nalatenskap[wysig | wysig bron]

Oudleerders van Karibib Privatschule druk steeds hul stempel af in die Namibiese samelewing en die gees van die skool leef voort in Projekt Lilie, 'n organisasie wat daarna streef om Duitse onderwys in Namibië te bevorder, asook die pogings van diegene wat vorm die karakter van die toekoms: die onderwysers.

Wat die skool betref, word sy geboue vandag aan die Engelstalige Karibib Private School verhuur, 'n opvoedkundige instelling wat, soos sy voorganger Karibib Privatschule, 'n reputasie verwerf het vir akademiese uitnemendheid en om jong mense voort te bring met die potensiaal om môre se leiers te word.

Bron[wysig | wysig bron]