Kay de Villiers

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
JC (Kay) de Villiers

Jacquez Charl (Kay) de Villiers 7 Maart 1928, Klerksdorp, Tvl - 5 Junie 2018, Kaapstad was 'n Suid-Afrikaanse neurochirurg.

Hy was die derde kind van Carel (Callie) van der Merwe de Villiers en Susanna Johanna Joubert.[1] Hy kwalifiseer as geneesheeer aan die Universiteit van Kaapstad, en werk as huisdokter in Swellendam, KP. Hierna studeer hy nagraads in die neurochirurgie onder sir Wylie McKissock[2] by die University College Hospital in Londen, Engeland.

Na sy terugkeer na Suid-Afrika word hy aangestel in die personeel van die Fakulteit Geneeskunde aan die Universiteit van Kaapstad, waar hy in 1970 bevorder word tot voltydse hoof van die Departement Neurochirurgie,[3] en in 1972 tot medeprofessor. In 1976 word hy die eerste bekleër van die Helen en Morris Mauerberger leerstoel in neurochirurgie. Hy was die ontvanger van talle toekennings en lid van verskeie wetenskaplike verenigings oor die wêreld, was besoekende professor aan verskeie akademiese departemente, sowel plaaslik as in die buiteland, ontvanger van twee ere-doktorsgrade, en aangestel as Spesiale Besoekende Wetenskaplike van die SAMNR (Suid-Afrikaanse Mediese Navorsingsraad).

Hy tree op 12 Desember 1952 op Stellenbosch in die huwelik met Christina (Kina) Meta Botha, wat hom in 1967 ontval. Die volgende jaar trou hy op 24 Maart 1968 te Rondebosch met Jeanne Marié Erica du Plessis, wat hom op 20 November 2016 ontval het. Hy word oorleef deur twee kinders, Charl Christian en Elfrida Susan, en vier kleinkinders.

Prof De Villiers het ‘n sterk belangstelling getoon in die Anglo-Boereoorlog en het wyd navorsing gedoen oor die mediese omstandighede tydens die oorlog. Sy gesaghebbende twee-volume mediese geskiedenis van die oorlog, getiteld Healers, Helpers and Hospitals - a history of Military Medicine in the Anglo-Boer War[4] (uitgegee deur Protea Boekhuis, 2009) is deur die Universiteit van Kaapstad vereer met die prestige 2011 UCT Book Award. In 2011 het sy boek Dwarstrekkers, Dwepers en Dokters[5] die lig gesien, met die subtitel Merkwaardige vertellings uit die Anglo-Boereoorlog; daarin skryf hy oor ’n hele aantal eksentrieke karakters wat hy tydens sy navorsing vir sy groot historiese werk teëgekom het. Hy is medeskrywer van Yeoman of the Karoo en was stigter van die Kaapse Mediese Museum. Die Hugenote-Vereniging van SA het hom in 2014 vereer met lewenslange ere-lidmaatskap vir sy jarelange diens as lid van die bestuur. Hy was ook bekend as ’n uithalerstorieverteller, ’n lewensgenieter en iemand wat wyd gelees het.

Prof Kay de Villiers is op 5 Junie 2018 in Kaapstad na 'n kort hospitaalverblyf oorlede.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Juna Malherbe en Alet Malan: Geslagsregister van die Familie De Villiers in Suid-Afrika, Hugenote Stigting, 1997
  2. Wylie McKissock [en]
  3. Principles and Practice of Pediatric Neurosurgery A. Leland Albright, Ian F. Pollack, P. David Adelson Thieme, 2014, ISBN 1-60406-801-9, ISBN 978-1-60406-801-6
  4. http://www.scielo.org.za/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0256-95742009000900013
  5. https://www.netwerk24.com/Stemme/Menings/n-lewe-hy-was-soms-ongewild-by-skynheiliges-20180617