Hillside Strangler

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Kenneth Bianchi)
Kenneth Alessio Bianchi
Angelo Buono jr.
Gebore  Bianchi: (1951-05-22)22 Mei 1951
Buono: (1934-10-05)5 Oktober 1934
Oorlede  Buono:
21 September 2002 (op 67)
Rede vir dood  Hartaanval (Buono)
Land  VSA
Bynaam  Hillside Stranglers
Misdaad  Moord
Misdaadbesonderhede
Datum(s)  16 Oktober 1977 -
16 Februarie 1978
Slagoffers  10 vermoor deur albei,
2 deur Bianchi alleen
Vonnisbesonderhede
Aangekeer  Bianchi: 12 Januarie 1979
Buono: 22 Oktober 1979
Vonnis  Lewenslank

Die Hillside Strangler, later die Hillside Stranglers, is die media se bynaam vir ’n Amerikaanse reeksmoordenaar (later twee) wat tussen Oktober 1977 en Februarie 1978 in Los Angeles bedrywig was. Die bynaam kom van die feit dat baie van die liggame van die slagoffers in die heuwels om groter Los Angeles ontdek is.

Aanvanklik is berig net een persoon is vir die moorde verantwoordelik. Die polisie het egter uit die posisie van die liggame agtergekom dat twee mense saamgewerk het, maar het dié feit van die pers weerhou. Eindelik is uitgevind dié twee mense is die neefs Kenneth Bianchi en Angelo Buono jr., wat later aangekla is van die ontvoering, verkragting, marteling en moord van 10 meisies en vroue tussen 12 en 28 jaar oud.[1][2]

Die eerste moorde was op twee sekswerkers wat tussen Oktober en vroeg November 1977 verwurg en nakend in die heuwels noordoos van Los Angeles gelaat is. Dit was eers ná die dood van nog vyf vroue, wat nie sekswerkers was nie en uit middelklaswoonbuurte ontvoer is, dat die moorde die media se aandag getrek en die "moordenaar" die "Hillside Strangler" genoem is.[3]

Daar was nog twee moorde, in Desember en Februarie, voordat dit skielik opgehou het. ’n Uitgebreide ondersoek was vrugteloos tot met die arres van Bianchi in Januarie 1979 vir die moord op nog twee jong vroue in Washington. Sy verlede is toe aan die Strangler-saak gekoppel.

Die duurste verhoor in die regstelsel van Kalifornië in dié tyd het gevolg. Bianchi en Buono is eindelik skuldig bevind aan die moorde en tot lewenslange tronkstraf gevonnis.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

’n Polisiefoto's uit 1979 van Kenneth Bianchi.
’n Polisiefoto van Angelo Buono.

In Januarie 1976 het Kenneth Bianchi uit Rochester, New York, na Los Angeles getrek en by sy neef Angelo Buono jr. gaan woon.[4] Buono was ’n sterk rolmodel vir die gedweë Bianchi. Toe Bianchi geld nodig kry, het Buono met die idee vorendag gekom dat hulle meisies kry om as prostitute vir hulle te werk.[5] Twee tienermeisies wat van die huis af weggeloop het, Sabra Hannan en Becky Spears, het Bianchi en Buono ontmoet en toe hulle eers onder hulle beheer was, is hulle gedwing om as prostitute te werk. Eindelik het Spears ’n prokureur, David Wood, ontmoet en hy was ontsteld oor haar situasie. Hy het haar gehelp om uit die stad te ontsnap.[5]

Hannan, wat bemoedig is deur Spears se ontsnapping, het kort daarna ook spore gemaak. Sonder ’n inkomste het die twee mans besluit om ander tienermeisies te kry. Hulle het hulle as polisiemanne voorgedoen en eindelik nog ’n jong vrou gekry wat hulle in die eerste twee meisies se slaapkamer laat intrek het. Hulle het van ’n prostituut met die naam Deborah Noble ’n lys gekry van mans wat glo dikwels prostitute besoek. Deborah en haar vriendin Yolanda Washington het die lys in Oktober 1977 by Buono afgelewer.[5]

Moorde[wysig | wysig bron]

Yolanda Washington

Yolanda het aan Buono genoem dat sy op ’n sekere deel van Sunset Boulevard werk. Toe Bianchi en Buono ontdek Deborah het hulle bedrieg met die lys name, maar haar nie kon opspoor nie, het hulle besluit om hulle woede op Yolanda uit te haal. Haar naakte liggaam is op 17 Oktober 1977 op ’n heuwel in Los Angeles gevind en speurder Frank Salerno is na die toneel ontbied.[6] Daar is vasgestel die liggaam is skoongemaak voordat dit daar gelos is; die dowwe skaafmerke van ’n tou was aan die nek, polse, en enkels sigbaar. Die slagoffer is ook verkrag.[2]

Judith Miller

Op 1 November 1977 is die polisie uitgeroep na La Crescenta, ’n woonbuurt noord van Los Angeles se middestad, waar die naakte liggaam van ’n tienermeisie ontdek is.[6] Skaafmerke is aan haar nek, polse en enkels gevind, wat aangedui het dat sy vasgebind en verwurg is. Dit was ook duidelik sy is elders vermoor.[6]

Speurder Salerno het ook ’n klein stukkie ligte dons op haar ooglid gekry wat hy vir forensiese kundiges weggesit het. In ’n lykskouing is bevind sy is verkrag en gesodomiseer.[6] Die meisie, wat beskryf is as klein en sowat 16 jaar oud,[6] is eindelik uitgeken as die 15-jarige Judith Lynn Miller, wat van die huis af weggeloop en soms as ’n prostituut gewerk het.

Judith is op 31 Oktober 1977 laas lewend gesien terwyl sy met ’n man in ’n groot tweekleurige sedan op Sunset Boulevard gesels het. Die moordenaars het vir haar gesê hulle is polisiemanne; hulle het haar geboei, ontvoer en vermoor.

Lissa Kastin

Vyf dae later, op 6 November, is die naakte liggaam van ’n vrou in Glendale, Kalifornië, ontdek. Nes Miller het sy skaafmerke aan haar nek, polse en enkels gehad en tekens getoon dat sy verwurg en wreed verkrag is, maar nie gesodomiseer nie.[6] Sy is uitgeken as die 21-jarige kelnerin Elissa Teresa "Lissa" Kastin, wat laas gesien is toe sy die restaurant verlaat op die aand voor haar liggaam ontdek is.[7]

Kastin was, anders as die vorige twee, nie ’n prostituut of dwelmmisbruiker nie en het nie van die huis af weggeloop nie. Die moordenaars het haar ná werk agtervolg, haar in die straat waar sy woon, afgetrek en gesê hulle is speurders. Hulle het haar geboei en gesê hulle moet haar wegneem om te ondervra.[7]

Mislukte moord op Catharine Lorre Baker

Iewers vroeg in November 1977[8] het die twee mans die 24-jarige Catharine Lorre Baker genader met die doel om haar te ontvoer en vermoor. Sy was die dogter van die akteur Peter Lorre – bekend vir sy vertolking van ’n reeksmoordenaar in die rolprent M. Toe hulle egter ’n foto van haar kry waar sy op haar pa se skoot sit, het hulle haar laat gaan. Sy het nie besef wie die twee mans is totdat hulle aangekeer is nie.[9]

Dolly Cepeda en Sonja Johnson

Op Sondag 13 November 1977 het twee meisies, Dolores Ann "Dolly" Cepeda (12) en Sonja Marie Johnson (14), op ’n bus huis toe geklim. Die laaste keer dat hulle gesien is, is toe hulle van die bus af klim en twee mans in ’n tweekleurige sedan nader. Hulle liggame is op 20 November 1977 naby ’n vullishoop gekry.[10] Albei is verkrag en verwurg, en hulle liggame het reeds begin ontbind.[7]

Kristina Weckler

Vroeër dieselfde dag het stappers die naakte liggaam van die 20-jarige Kristina Weckler, ’n stil honneursstudent aan ’n ontwerperskollege, op ’n heuwel tussen Glendale en Eagle Rock ontdek. Daar was skaafmerke aan haar nek, polse en enkels, asook kneusplekke aan haar borste en bloed aan haar rektum. Anders as by die eerste drie, was daar twee prikmerke aan haar arm, maar geen teken van die naaldmerke van ’n dwelmverslaafde nie.[11] Dit is later onthul Weckler is met ’n skoonmaakmiddel ingespuit.[7]

Evelyn King

Op 23 November 1977 is die erg ontbinde liggaam van die 28-jarige Evelyn Jane King ontdek. Sy was ’n aktrise wat omstreeks 9 November verdwyn het.[10] Omdat haar liggaam so ontbind was, kon nie vasgestel word of sy verkrag en gemartel is nie maar sy is, nes die ander, verwurg. In hierdie stadium is die moordenaar die "Hillside Strangler" gedoop.[10]

Lauren Wagner

Op 29 November 1977 het polisie die liggaam van die 18-jarige Lauren Rae Wagner, ’n sakestudent van San Fernando Valley, ontdek.[7] Sy het skaafmerke aan haar nek, polse en enkels gehad. Daar was ook brandmerke aan haar hande, wat daarop dui dat sy gemartel is.[12] Toe haar ouers die volgende dag haar motor oorkant die straat vind met die deur oop, het hulle die bure ondervra.[12]

Dit blyk toe die vrou wat in die huis woon waar Lauren se motor geparkeer was, het die ontvoering gesien. Volgens haar was die een man lank en jonk, en die ander een korter en ouer.[12]

Kimberly Martin

Op 14 Desember 1977 is die naakte liggaam van die 17-jarige sekswerker Kimberly Diane Martin naby die Los Angeles-stadsaal ontdek, met tekens van marteling. Martin het voorheen by ’n agentskap aangesluit waar meisies per foon ontbied word omdat sy bang was vir die Strangler wat op die strate toeslaan. Die moordenaars het haar agentskap van ’n openbare telefoon af gebel en die agentskap het haar uitgestuur. Toe die polisie na die woonstel toe is waarheen sy uitgeroep is, het hulle gevind dit is leeg en by ingebreek.[13]

Cindy Hudspeth

Die laaste slagoffer is op 17 Februarie 1978 ontdek toe haar verlate motor uit ’n helikopter langs die pad gesien is.[7] Die motor se eienaar, die 20-jarige Cindy Lee Hudspeth, ’n student en deeltydse kelnerin, se liggaam is in die kattebak ontdek. Sy het ook skaafmerke gehad, en is verkrag en gemartel.

Ondersoek en verhoor[wysig | wysig bron]

In Januarie 1979, ná ’n uitgebreide ondersoek, het die polisie Bianchi en Buono van die misdade aangekla. Bianchi het na die deelstaat Washington gevlug waar hy aangekeer is nadat hy twee vroue verkrag en vermoor het. Hy het hulle na sy woonplek gelok onder die voorwendsel dat hy huisoppassers soek. Bianchi het probeer pleit dat hy geestelik versteur is en het gesê hy ly aan dissosiatiewe steuring, en dat sy ander persoonlikheid die moorde gepleeg het. Hofsielkundiges het hom ondersoek en getuig dat hy dit voorgee. Bianchi het ingestem om skuld te beken en teen Buono te getuig in ruil vir versagting.

Aan die einde van Buono se verhoor in 1983 het die regter gesê hy sou nie gehuiwer het om die doodstraf uit te deel as hy enigsins kon nie.[14] Bianchi dien ’n lewenslange vonnis in die Washington-staatsgevangenis uit. Buono is op 21 September 2002 in die Calipatria-staatsgevangenis aan ’n hartaanval dood tydens sy lewenslange gevangenisstraf.[15]

Veronica Compton[wysig | wysig bron]

In 1980 het Bianchi ’n verhouding met Veronica Compton aangeknoop. Tydens sy verhoor het sy vir die verdediging getuig. Sy is later skuldig bevind en tronk toe gestuur omdat sy ’n vrou probeer verwurg het in ’n poging om die owerhede te laat glo die Hillside Strangler is steeds op vrye voet en dat die verkeerde mens skuldig bevind is. Bianchi het aan haar gesmokkelde semen gegee om te gebruik sodat dit soos ’n verkragting/moord deur die Hillside Strangler sou lyk. Sy is in 2003 vrygelaat.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "'Hillside Strangler' dies in prison". cnn.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Januarie 2007.
  2. 2,0 2,1 Vronsky, Peter (2004). Serial Killers: The Method and Madness of Monsters. p. 187. ISBN 0-425-19640-2.
  3. Bardsley, Marilyn. "The Rampage Begins". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 Februarie 2015.
  4. 5,0 5,1 5,2 Bardsley, Marilyn. "Killing Cousins". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  5. 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 Bardsley, Marilyn. "Early Victims". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  6. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Vronsky, Peter (2004). Serial Killers: The Method and Madness of Monsters. p. 188. ISBN 0-425-19640-2.
  7. "Peter Lorre's daughter was near-victim of Hillside Strangler". Lakeland Ledger. 17 November 1979. Besoek op 11 September 2016.
  8. Vronsky, Peter (2004). Serial Killers: The Method and Madness of Monsters. p. 191. ISBN 0-425-19640-2.
  9. 10,0 10,1 10,2 Bardsley, Marilyn. "Two Killers". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  10. Bardsley, Marilyn. "The 'Hillside Strangler'". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  11. 12,0 12,1 12,2 Bardsley, Marilyn. "A Witness". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  12. Bardsley, Marilyn. "Three More". Crime Library. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Februarie 2015.
  13. Bachmann, Patrick (skrywer/vervaardiger) (1997). The Hillside Stranglers (television production). A&E Television. Besoek op 14 Junie 2020.
  14. King, Gary C. "The Hillside Strangler: Angelo Buono and Kenneth Bianchi." Investigation Discovery. 2. Besoek op 10 Januarie 2010.

Bronne en nog leesstof[wysig | wysig bron]

Skakels[wysig | wysig bron]