Kerk op Bloed

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Vir die Kerk op Bloed in Sint Petersburg, sien Kerk van die Verlosser op Bloed.
Kerk op Bloed

Volle plaaslike naam Храм-на-Крови́ во и́мя Всех святы́х, в земле́ Росси́йской просия́вших
Stad Jekaterinburg
Land Rusland
Denominasie Russies-Ortodokse Kerk
Status Kapel
Funksies Spesiale geleenthede
Eerste sooi gespit 23 September 1992
Gebou 2000-'03
Jekaterinburg se Kerk op Bloed is gebou op die plek waar die laaste tsaar en sy gesin tereggestel is.

Die Kerk op Bloed in Jekaterinburg (Russies: Храм-на-Крови́ во и́мя Всех святы́х, в земле́ Росси́йской просия́вших, Chram-na-Krowi wo imja Fsjech swjatich, w zemle Rossijiskoi prosijafsjich, "Kerk op Bloed ter ere van alle heiliges wat die land Rusland verlig") is 'n Russies-Ortodokse kerkgebou. Dit staan op die terrein van die Ipatijef-huis in Jekaterinburg, waar Nikolaas II, die laaste keiser van Rusland, en sy gesin saam met lede van hulle huishouding tydens die Russiese Burgeroorlog deur Bolsjewiste doodgeskiet is en gedenk die heiligverklaring van die Romanofs.

Geskiedenis van die terrein[wysig | wysig bron]

Ipatijef-huis[wysig | wysig bron]

Die Ipatijef-huis, wat in die 1880's gebou is, was 'n ruim en moderne woning wat deur Nikolai Ipatijef besit is.[1] Die Oeralse Sowjet het hom twee dae kennis gegee om die huis te ontruim. Toe dit leeg was, het hulle 'n hoë, dubbele houtheining om die huis gebou om die Romanofs aan te hou en te vrywaar teen nuuskierige oë.[1] Nikolaas II, sy vrou, Aleksandra Fjodorowna, en hulle dogter Maria het eerste in Jekaterinburg aangekom. Later het Olga, Tatjana, Anastasia en Aleksei by hulle aangesluit. Die Romanofs sou vir die laaste 78 dae van hulle lewe hier aangehou word. In 1974 is die huis as 'n "nasionale monument" aangewys, maar drie jaar later, op 22 September 1977, is dit gesloop.

Romanof-moorde[wysig | wysig bron]

Ná die Februarie-rewolusie is die voormalige tsaar en sy gesin gevange geneem en aangehou. Hulle is eers op Tsarskoje Selo aangehou, toe Tobolsk en is eindelik na Jekaterenburg geskuif.

Met die nadering van die stad deur die Tsjeggo-Slowaakse Legioen (wat aan die kant van die Wit Leër teen die Bolsjewiste geveg het), is gevrees hulle sou die keiserlike gesin probeer bevry. Plaaslike leiers, ná beraadslaging met Moskou, het besluit om die Romanofs te vermoor. In die vroeë oggend van 16-17 Julie is die gesin na die kelder van die Ipatijef-huis geneem en doodgeskiet en met bajonette doodgesteek.[2] Die Tsjeggo-Slowaakse Legioen het die stad minder as 'n week later bereik.

Die kerk[wysig | wysig bron]

Op 20 September 1990 het die Swerdlofsk-sowjet die terrein aan die Russies-Ortodokse Kerk oorhandig vir die bou van 'n gedenkkapel. Nadat die oudtsaar en sy gesin tot heiliges verklaar is, het die Kerk begin met die beplanning van 'n kerk.[3] Bouwerk het in 2000 begin.

Die kompleks sluit twee kerke in, asook 'n kloktoring, anneks en 'n museum wat aan die Romanofs gewy is;[3] die altaar van die hoofkerk is reg bo die plek van die teregstelling. Die kompleks dek altesaam 2 760 m2.

Op 16 Julie 2003, presies 85 jaar ná die teregstelling, is die kerk ingewy.[4] In 2003 het president Wladimir Poetin en die Duitse kanselier Gerhard Schröder in Jekaterinburg ontmoet en die kerk besoek.[5]

Verwysings[wysig | wysig bron]

Skakels[wysig | wysig bron]