Kief

Kief bevat 'n hoë konsentrasie van etlike kannabinoïede.

Kief, kif of kef (uit Arabies cكيف kayf, betekenis "plesier, dronkenskap") verwys na die harsdraende hare van die daggablom wat afgebreek word van droë dagga en bymekaargemaak en vasgevang word in die siwwe van kruiemeule of toestelle wat spesifiek vir die doel gemaak is. Kief bevat 'n baie hoër konsentrasie van al 113 of meer verskillende kannabinoïede soos THC, CBD, ens. as die inhoud van die daggablom waarvan dit afkomstig is.

Tradisioneel word kief in hasjisjblokke gepers vir gerieflike hantering en berging en kan in albei vorme gerook word of met 'n vergasser (vape) vergas word. Hasjisj word gevorm deur kief onder druk te plaas en te verhit. Die proses kan met masjinerie of per hand uitgevoer word; laasgenoemde metode is die algemeenste metode en is in sommige gevalle 'n byproduk van die sortering van dagga, waar kief aan die hande klou en dit verwyder word deur die vingers teen mekaar te vryf. Die druk en wrywing veroorsaak hitte en verander die kief in hasjisj.

In Marokko verwys kief na 'n tradisionele mengsel van fyngekapde dagga en inheemse tabak, maar daar is 'n duidelike verskil tussen die twee.

In ontwikkelde lande soos die VSA en Europa word kief gebruik om medisinale daggaprodukte te produseer deur middel van infusie, asook in gebakte en eetbare produkte, bekend as daggakoekies of edibles. As gevolg van die sterkte van kief is daar 'n neiging om dit spaarsaam te gebruik om die psigoaktiewe effekte te verminder.

Bronne

• Daggastudiebronnelys, 2017

• Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik uit die Engelse Wikipedia vertaal.