Klas 9E-lokomotief

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Suid-Afrikaanse Klas 9E, Series 1

Spoornet no. E9016 op Saldanha, 26 Julie 2009
Tipe en oorsprong
Kragtipe Elektries
Ontwerper General Electric Company
Vervaardiger Union Carriage & Wagon
Serienommer 5546-5570
Model GEC 9E
Klas Klas 9E
Vervaardig 1978-1979
Aantal gebou 25
Bouspesifikasies
UIC wielklassifikasie Co-Co
Spoorbreedte Kaapspoor
Bogies 3,940 m wielbasis
Wielbasis 16,29 m
Lengte 21,132 m
Breedte 2,9 m
Hoogte 3,9 m pantograaf neer
Asbelasting 28 000 kg
Lokomotiefmassa 166 300 kg
Kragverkryging Pantograaf
Traksiemotors Ses G415AZ
Transmissie 18/83 ratverhouding
Werkverrigting
Maksimumspoed 90 km/h
Kraglewering Per motor:
690 kW 1 uur
640 kW aanhoudend
Totaal:
4140 kW 1 uur
3 840 kW aanhoudend
Trekkrag 570 kN wegtrek
483 kN 1 uur
388 kN aanhoudend[1]
Lokomotiefremme Lug en reostaties
Lug
Diensgeskiedenis
Gebruiker Suid-Afrikaanse Spoorweë
Spoornet
Transnet Freight Rail
Kragklas 50 kV AC
Aantal in klas 25
Vlootnommer(s) E9001-E9025 [2]
Plek gebruik Sishen-Saldanha Spoorlyn
Afleweringsdatum 1978-1979
Eerste tog 1978

Klas 9E is 'n tipe elektriese lokomotief wat deur die Suid-Afrikaanse Spoorweë gebruik word. Dit is 'n Co-Co (Co-Co: twee driewieldraaistelle met traksiemotors op elke as) ontwerp. Die lokomotief benodig 50 kV wisselstroom toevoer. Hierdie lokomotiewe is ontwerp om op die Sishen-Saldanha Spoorlyn diens te doen.

Een-en-dertig lokomotiewe is gebou deur Union Carriage & Wagon in Nigel na die ontwerp van GEC Traction of Manchester. Daar is net een kajuit in die lokomotief wat met 'n lugversorger toegerus is. Die agterkant van die lokomotief is laer om die enkele pantograaf, 'n spanningsverdeler, 'n vakuumstroombreker en die kontakpunte van die hooftransformator te huisves. Daar is 'n kompartement tussen die twee draaistelle wat die lugtenks en batterye huisves. Hier is ook voorsiening gemaak om 'n klein motorfiets te stoor sodat die bemanning die 2,3 km-lange trein vinnig kan inspekteer.

Die aanhoudende kraglewering van al die motors is 3 840 kW. Die lokomotief beskik oor vyf remtoestelle: lugremme vir die lokomotief, lugremme vir die trein, vakuumremme vir die trein, 'n handrem en dinamiese elektriese reostaatremme wat 4 200 kW weerstand kan bied.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Paxton, Leith; Bourne, David (1985). Locomotives of the South African Railways (1ste uitg.). Kaapstad: Struik. ISBN 0869772112. pp. 129–131.
  2. South African Railways Index and Diagrams: Electric and Diesel Locomotives, 610mm and 1065mm Gauges, Ref LXD 14/1/100/20, 28 Januarie 1975