Konstant Kamerling

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Konstant Kamerling

Konstant Kamerling is die skuilnaam van Jan van der Merwe Wapenaar (10 April 1897, Harrismith – 4 Februarie 1950, Frankfort). Hy was ’n Afrikaanse skrywer van spanningsverhale.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Vroë lewe en herkoms[wysig | wysig bron]

Jan van der Merwe Wapenaar is op 10 April 1897op die plaas Wijdgelegen in die distrik Harrismith in die Vrystaat gebore. Sy ouers is Johannes Petrus Wapenaar en Martha Georgina Post. Hy het drie broers, naamlik Cornelis Salmon (1891–1914) wat doodgeskiet is tydens die Rebellie,  Hermanus Georg (1894–1964) en Johannes Petrus.[1]

Hy bring ’n groot deel van die Anglo-Boereoorlog in die konsentrasiekampe deur saam met sy ma en broers. Vanaf Augustus 1901 tot Februarie 1902 is hulle in die kamp te Harrismith (waar sy jongste broer op 2 Februarie 1902 oorlede is), waarna hulle oorgeplaas word na die Ladysmith konsentrasiekamp wat hulle eers in Julie 1902 verlaat, etlike maande na vredesluiting. Hulle gaan nou na stieffamilie op Winterton in Natal, terwyl sy vader nog krygsgevangene in Ceylon is.

Opleiding[wysig | wysig bron]

In 1907 trek hulle terug na Harrismith, waar hy skoolgaan tot September 1914. In Oktober 1914 begin hy saam met sy oudste broer deelneem aan die Rebellie. Sy broer word doodgeskiet en hy spandeer sewe maande in die tronk. Na vrylating reis hy aan die begin van 1916 na die Paarl om die matrikulasie-eksamen aan Paarl Gimnasium af te lê. Hy studeer die volgende jaar aan die Victoria Kollege op Stellenbosch, maar staak sy studies weens huislike omstandighede in September 1917.

Loopbaan[wysig | wysig bron]

Op 1 Januarie 1918 tree hy, deur bemiddeling van sy oudonderwyser C.J.L. Ruijsch van Dugteren, toe tot die redaksie van Die Burger en is joernalis tot 1921. Dan studeer hy vir onderwyser en slaag in 1923 die Tweedeklas onderwyserseksamen in Transvaal, waarna hy onderwys gee.

Persoonlike lewe en sterfte[wysig | wysig bron]

Hy is aanvanklik getroud met Ruberta Julia Frier Strauss en na hulle egskeiding trou hy met Susanna Josina Jacoba Hendriena Botha.

Hy is op 4 Februarie 1950 op Frankfort in die Vrystaat oorlede.[2]

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

In 1926 skryf hy sy eerste kortverhaal vir Die Huisgenoot en vier jaar later verwerf hy die eerste prys in ’n kortverhaalwedstryd by die Eisteddfod van Kaapstad. Daarna verskyn talle kortverhale en romans in koerante, tydskrif of boekvorm onder sy eie naam of die skrywersnaam Konstant Kamerling. Hy skryf veral speur- en spanningsverhale.

In Die geheim van die bergkom is ’n fabelagtige skat vir eeue reeds versteek in ’n onbereikbare bergkom. Die avonturiers vind ’n geheimsinnige kaart wat geteken is deur 'n skipbreukeling en gaan dan op soek na die skat. In die bergkom het hulle egter verskeie vreemde avonture, soos swart mense wat om ’n geraamte dans en dan onverklaarbaar in die ingewande van die aarde verdwyn.

Sy kortverhaal Ou Moos word in die versamelbundel Kom saam opgeneem onder redaksie van S.J. Malan, terwyl Die gees van Immelman deur P.J. Nienaber opgeneem word in die versamelbundel Geeste en gedaantes.

Publikasies[wysig | wysig bron]

Werke uit sy pen sluit in:[2]

Jaar Publikasies
1932 Die juweel uit die Oosterse tempel
1935 Krulkop die wolkindjie
1937 Krulkop kom weer
Die geheim van die bergkom (J. Wapenaar)
1939 Die geheim van die skaduwees
Die skat van Growwe Skeur
1942 Sonder anker
1943 ’n Vrystaatse vakansie
Erfenis van ‘14
Begraafde geld
1944 Die moord in kamer no. 7
Reëls en regulasies
Begraafde geld
1945 Twee awonturiers
1946 Bergdrif se buurman
1950 Twee broers

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Kannemeyer, J.C. Geskiedenis van die Afrikaanse literatuur 1. Academica, Pretoria en Kaapstad Tweede druk 1984
  • Nienaber, P.J. Hier is ons skrywers! Afrikaanse Pers-Boekhandel Johannesburg Eerste uitgawe 1949
  • Schoonees, P.C. Die prosa van die tweede Afrikaanse beweging. J.H. de Bussy, Pretoria / Hollandsch-Afrikaansche Uitgevers Maatschappij v/h J. Dusseau & Co, Kaapstad 1939 (derde druk)

Verwysings[wysig | wysig bron]