Letterkundige vervalsing

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Letterkundige vervalsing is enige geskrif soos 'n letterkundige werk of manuskrip wat óf opsetlik en valslik aan 'n historiese of denkbeeldige skrywer toegeskryf word óf voorgehou word as memoires of 'n ander niefiktiewe werk terwyl dit in werklikheid onwaar is of fiktiewe inhoud bevat.

Geskiedenis[wysig | wysig bron]

Letterkundige vervalsing kan verband hou met die werk van 'n beroemde skrywer wie se skryfwerk 'n gevestigde wesentlike, of monetêre, waarde het. In 'n poging om munt te slaan uit die beroemde skrywer se reputasie, skryf die vervalser 'n werk wat sy styl naboots. Hy kan ook probeer om 'n kamtige oorspronklike manuskrif na te maak. Laasgenoemde is egter minder algemeen, want dit vereis groot tegniese vaardigheid soos om die ink en papier na te maak. Die vervalser kan ook beweer 'n voorheen onbekende skrywer se werk is ontdek.

Letterkundige vervalsing is nie nuut nie. Onomacritus (c. 530-480 v.C.) is een van die eerste bekende letterkundige vervalsers. Hy het profesieë uitgedink wat hy aan die profeet en siener Musaeus toegeskryf het.[1]

In die 3de eeu n.C. het 'n sekere Septimius 'n kamtige Latynse vertaling nagemaak van 'n ooggetuie van die Trojaanse Oorlog, Dictys van Kreta, se weergawe daarvan. In die inleiding tot die boek verleen die "vertaler" verdere geloofwaardigheid aan die dokument deur te beweer die oorspronklike Griekse manuskrip is tydens Nero se bewind ontdek toe Dictys se graftombe deur 'n aardbewing ontbloot en sy dagboek gevind is. Septimius het toe beweer die oorspronklike dokument is aan die goewerneur van Kreta oorhandig en dié het die dagboek aan Nero gegee tydens sy toer deur Griekeland in 66-67 n.C. Volgens die historikus Miriam Griffin was sulke vals en romantiese bewerings nie ongewoon in dié tyd nie.[2]

Van die letterkundige vervalsings wat die langste geglo is, is dié van Pseudo-Dionisios, 'n 5de- tot 6de-eeuse Siriese mistieke skrywer wat beweer het hy is 'n dissipel van die apostel Paulus. Sowat 500 jaar later het Abaelardus twyfel oor die skrywer uitgespreek, maar konsensus is eers in die Renaissance bereik dat die oorsprong van die werke vals is. In die 1 000 tussenin het dit 'n groot teologiese invloed gehad.[3]

The death of Chattertom, 1856, deur Henry Wallis.

Thomas Chatterton (1752-1770) was 'n besonderse Engelse digter en briefskrywer wat al op 11-jarige ouderdom begin het om werke te skryf wat hy toegeskryf het aan 'n denkbeeldige 15de-eeuse digter, Thomas Rowley. Hy het daarmee weggekom omdat min mense in dié tyd vertroud was met Middeleeuse poësie. Hy is egter ontmasker en hoewel sy werk ná sy dood groot lof ingepalm en hom beroemd gemaak het, het dit min geldelike voordeel vir hom ingehou. Op 17-jarige ouderdom het Chatterton selfmoord gepleeg – brandarm, alleen en halfverhonger.

The English Mercurie was skynbaar die eerste Engelse koerant toe dit in 1794 ontdek is. Dit het glo berig oor die Engelse se geveg teen die Spaanse Armada in 1588, maar is in werklikheid in die 18de eeu deur Philip Yorke, 2de Graaf van Hardwicke, geskryf as 'n letterkundige speletjie met sy vriende.[4]

Letterkundige vervalsings is in die 19de eeu as 'n kreatiewe skryfmetode voorgestaan deur die Franse skrywer Charles Nodier, en baie skrywers het onder sy invloed letterkundige vervalsings geskryf, onder andere Prosper Merimee en Pierre Louys.

Vals memoires[wysig | wysig bron]

Die genre van vals outobiografieë of vals memoires het gelei tot "lydingsletterkunde", boeke waarin skrywers beweer hulle het in hulle kinderjare geweldig gely weens siektes, mishandeling, dwelmmisbruik, ensovoorts.

Van die skrywers wat in die laaste eeu letterkundige vervalsings geskryf het, sluit in Stephen Longstreet (Nell Kimball: Her Life as an American Madam, by herself),[5], Asa Earl Carter (The Education of Little Tree, onder die skuilnaam Forrest Carter),[6] en Margaret Seltzer (Love and Consequences, onder die skuilnaam Margaret B. Jones).[7]

Famous All Over Town is 'n roman deur Danny Santiago waarin hy skryf oor sy lewe as jong Spaans-Amerikaanse seun wat in die ooste van Los Angeles in Kalifornië grootgeword het. Dit het in 1984 die Rosenthalprys vir letterkunde gewen, maar twyfel oor die ware identiteit van Danny Santiago het ontstaan toe die skrywer weier om 'n kort biografie oor sy lewe aan die uitgewer by Simon & Schuster te verskaf wat die boek wou inskryf vir die Pulitzerprys.[8] In 'n ondersoek is vasgestel die skrywer is eintlik Daniel Lewis James, 'n middeljarige tot bejaarde wit man wat uit die oogpunt van 'n jong Latyns-Amerikaanse seun geskryf het.

Misha Defonseca (gebore as Monique de Wael) is 'n Belgies gebore skrywer, onder meer van 'n fiktiewe Holocaust-outobiografie met die titel Misha: A Mémoire of the Holocaust Years. Dit is in 1997 die eerste keer gepubliseer as ware memoires. Dit was dadelik gewild in Europa; dit is in 18 tale vertaal en die Franse rolprent Survivre avec les loups ("Oorlewing saam met die wolwe") is daarvan gemaak.[9] Op 29 Februarie 2008 het die skrywer en haar regsverteenwoordigers erken die topverkoperboek was fiktief, al is dit as 'n outobiografie gepubliseer.[10]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. ↑ B. Ehrman, Writing in the Name of God – Why the Bible's Authors Are Not Who We Think They Are, HarperOne (2011)ISBN 0062012614, pp. 39-40
  2. ↑ Nero: The end of a Dynasty, Miram T. Griffin, 1984. Hoofstuk 9. ISBN 0415214645
  3. ↑ Sarah Coakley (red.), Charles M. Stang (red.), Re-thinking Dionysius the Areopagite, Wiley-Blackwell (2009), ISBN 978-1405180894
  4. ↑ Penny Magazine of the Society for the Diffusion of Useful Knowledge, Volume 9, 18 Januarie 1840, pp. 17-19
  5. ↑ "Guide to the Stephen Longstreet Papers". Yale.edu. Besoek op 14 September 2018.
  6. ↑ Randall, Dave (1 September 2002). "The tall tale of Little Tree and the Cherokee who was really a Klansman". The Independent.
  7. ↑ William McGowan, Gray Lady Down: What the Decline and Fall of the New York Times Means, pp. 160-161, Encounter books, 2010, ISBN 978-1594034862
  8. ↑ Folkart, Burt A. "Obituaries: Daniel James: Writer Who Masqueraded as a Latino." Los Angeles Times. Los Angeles Times, 21 Mei 1988. <http://articles.latimes.com/1988-05-21/news/mn-2879_1_daniel-james>
  9. ↑ Mehegan, David (1 Maart 2008). "Faked Holocaust memoir: Den of lies". The Boston Globe. Besoek op 1 Maart 2008.
  10. ↑ Waterfield, Bruno (1 Maart 2008). "'Wolf woman' invents Holocaust survival tale". The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike (Internet Archive) op 2 Maart 2008. Besoek op 1 Maart 2008.

Bibliografie[wysig | wysig bron]

  • Bart D. Ehrman Forgery and Counterforgery: The Use of Literary Deceit in Early Christian Polemics, Oxford University Press, USA (2012) 978-0199928033
  • James Anson Farrer Literary Forgeries. With an Introduction by Andrew Lang, HardPress Publishing (2012)ISBN 978-1290475143
  • Anthony Grafton Forgers and Critics: Creativity and Duplicity in Western Scholarship (Princeton: Princeton University Press, 1990) ISBN 0-691-05544-0
  • Lee Israel Can You Ever Forgive Me?: Memoirs of a Literary Forger Simon & Schuster; 1ste uitg. (2008)ISBN 978-1416588672
  • Melissa Katsoulis Telling Tales: A History of Literary Hoaxes (Londen: Constable, 2009) ISBN 978-1-84901-080-1
  • Richard Landon Literary forgeries & mystifications, Thomas Fisher Rare Book Library U. of Toronto, 2003, ISBN 978-0772760456
  • Robin Myers Fakes and Frauds: Varieties of Deception In Print & Manuscript (New Castle: Oak Knoll Press 1996) ISBN 0-906795-77-X
  • Joseph Rosenblum Practice to Deceive: The Amazing Stories of Literary Forgery’s Most Notorious Practitioners (New Castle: Oak Knoll Press, 2000) ISBN 1-58456-010-X

Skakels[wysig | wysig bron]

Ontsluit van "https://af.wikipedia.org/w/index.php?title=Letterkundige_vervalsing&oldid=2445901"