Lono

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Lono
'n Beeld van Lono uit die laat 18de eeu (Louvre).
'n Beeld van Lono uit die laat 18de eeu (Louvre).
Soort god  Hawais
God van vrugbaarheid, landbou, reënval, musiek en vrede

Lono is in die Hawaise godsdiens een van die vier hoofgode. Die ander drie is , Kanaloa en Kāne. Lono word verbind met vrugbaarheid, landbou, reënval, musiek en vrede.

Beskrywing[wysig | wysig bron]

In een van die baie Hawaise stories oor Lono is hy 'n god van vrugbaarheid en musiek wat op 'n reënboog na die aarde afdaal om met die godin Laka te trou. In die landboutradisie word Lono met reën en vloedplante vereenselwig. Hy en die drie ander hoofgode het bestaan voor die wêreld geskep is.

Lono was ook die god van vrede. Die groot jaarlikse fees van die Makahiki is ter ere van hom gehou. In dié tydperk (van Oktober deur Februarie) was oorlog en onnodige werk kapu (verbode).

Wat die Hawaise weer betref, is Lono die god wat verbind word met die winterstorms wat reën na die lykantgebiede (onder die wind) bring. Vir agt maande van die jaar was die tempel aan Ku gewy – met streng kapu. Ook vier tydperke (kapu pule) elke maand het streng seremonies in verband met Lono vereis. Priesters of grondhoofde kon op oortreders se eiendom beslag gelê het, of vir ernstige oortredings kon hulle die doodstraf gekry het.[1]

Lono en kaptein Cook[wysig | wysig bron]

Sommige Hawaiërs het kaptein James Cook glo vir Lono se inkarnasie aangesien. Toe hy in 1779 die eerste keer in Kealakekuabaai op die eiland Hawaii aanland, het sommige van die inwoners geglo hy is Lono. Cook se mas en seile het toevallig gelyk soos die embleem wat Lono in die Hawaiërs se godsdiensrituele gesimboliseer het ('n mas en vel wit kapa); die skepe het in die Makahiki-seisoen gearriveer wat aan Lono opgedra is.

Kaptein Cook is eindelik in 'n gewelddadige konfrontasie vermoor en op die strand agtergelaat deur sy terugvallende matrose. Die Britte het geëis dat Cook se liggaam terugbesorg word, maar die Hawaiërs het reeds begrafnisrituele volgens hulle tradisie uitgevoer.[2]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Cordy, Ross "Exalted sits the chief: The ancient History of the Hawai'i Island". Honolulu, HI Mutual Publishing (2000), 61
  2. Kamakau, Samuel (1992) [1961]. Ruling Chiefs of Hawaii (hersiene uitg.). Honolulu: Kamehameha Schools Press. ISBN 0-87336-014-1.

Skakels[wysig | wysig bron]