Lucius Cornelius Scipio (konsul 259 v.C.)
Lucius Cornelius Scipio (gebore in omstreeks 300 v.C.), konsul in 259 v.C. gedurende die Eerste Puniese Oorlog, was 'n konsul en Romeinse sensor van Antieke Rome. Hy was die seun van Lucius Cornelius Scipio Barbatus, wat self 'n konsul en sensor was, sowel as die broer van Gnaeus Cornelius Scipio Asina, wat twee keer konsul was. Twee van sy seuns (Publius Cornelius Scipio en Gnaeus Cornelius Scipio Calvus) en drie van sy kleinseuns (Scipio Africanus, Scipio Asiaticus en Scipio Nasica) het ook konsuls geword, en was almal beroemde generaals. Tussen die vyf mans was die bekendste een Scipio Africanus.
As konsul in 259 v.C. het hy die Romeinse vloot gelei tydens die verowering van Aleria en toe Korsika, maar gefaal teen Olbia in Sardinië. In die Fasti Triumphales is opgeteken dat die Romeinse triomf aan hom toegeken is, maar twee ander inskrywings van sy loopbaan maak nie melding daarvan nie. Die volgende jaar is hy verkies as Romeinse sensor, saam met Gaius Duilius. Hy is opgevolg deur Gaius Sulpicius Paterculus as tweede konsul.[1]
Hy het later 'n tempel (wat naby die Porta Capena geleë was) opgedra aan die Tempestates.
Grafskrif
[wysig | wysig bron]
Fragmente van sy sarkofaag is ontdek in die graftombe van die Scipione, en word nou bewaar in die Vatikaanse Museums. Die fragmente preserveer sy grafskrif, geskryf in oulatyn:
- L·CORNELIO·L·F·SCIPIO
- AIDILES·COSOL·CESOR
- HONC OINO·PLOIRVME·COSENTIONT R
- DVONORO·OPTVMO·FVISE·VIRO
- LVCIOM·SCIPIONE·FILIOS·BARBATI
- CONSOL·CENSOR·AIDILIS·HIC·FVET·A
- НЕС·CE PIT·CORSICA·ALERIAQVE·VRBE
- DEDET·TEMPESTATEBVS·AIDE·MERETO
wat getranskribeer en gerestoureer is in moderne in moderne hoof- en kleinletterskrif as:[2]
- Honc oino ploirume cosentiont Romai
- duonoro optumo fuise viro
- Luciom Scipione. Filios Barbati
- consol censor aidilis hic fuet apud vos,
- hec cepit Corsica Aleriaque urbe,
- dedet Tempestatebus aide meretod votam.
en ook getranskribeer is in klassieke Latyn as:[3]
- Hunc unum plurimi consentiunt Romae
- bonorum optimum fuisse virum
- Lucium Scipionem. Filius Barbati,
- Consul, Censor, Aedilis hic fuit apud vos.
- Hic cepit Corsicam Aleriamque urbem
- dedit tempestatibus aedem merito votam.
'n Vertaling daarvan is:[4]
- Romeine stem meestal saam,
- dat hierdie een man, Lucius Scipio, die beste van goeie mans was.
- Hy was die seun van Barbatus,
- Konsul, Sensor, Aedile.
- Hy het Korsika en die stad Aleria ingeneem.
- En 'n tempel aan die Storms opgedra as 'n geregverdigde teruggawe.
Hierdie inskripsie is die tweede van die elogia Scipionum, 'n reeks grafskrifte wat bewaar is.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Steinby, Christa (2014). Rome Versus Carthage: The War at Sea. South Yorkshire: Pen and Sword. p. 73. ISBN 9781844159192.
- ↑ Wordsworth, John (1874). Fragments and specimens of early Latin. Oxford: Clarendon Press. p. 160.
- ↑ Legaré, Hugh Swinton (1845). Mary Swinton Legaré Bullen (red.). Writings of Hugh Swinton Legaré: Consisting of a Diary of Brussels, and Journal of the Rhine; Extracts from His Private and Diplomatic Correspondence; Orations and Speeches; and Contributions to the New-York and Southern Reviews. Prefaced by a Memoir of His Life. Vol. 2. Burges & James. p. 68.
- ↑ Browne, Robert William (1857). A History of Greek Classical Literature (2 uitg.). Philadelphia: Blanchard and Lea. pp. 52–53.
| Politieke poste | ||
|---|---|---|
| Voorafgegaan deur Gnaeus Cornelius Scipio Asina |
Konsul van die Romeinse Republiek 259 v.C. |
Opgevolg deur Aulus Atilius Calatinus |
| Voorafgegaan deur Gnaeus Cornelius Blasio Gaius Marcius Rutilus |
Romeinse sensor 258–257 v.C. |
Opgevolg deur Decimus Junius Pera |