Lynn Harrell
Lynn Harrell | |
---|---|
Agtergrondinligting | |
Gebore | 30 Januarie 1944 New York Stad, New York |
Genres | Klassiek |
Beroep(e) | Internasionale Stoel vir Tjellostudies by die Koninklike Akademie van Musiek, Hoof van die Koninklike Akademie |
Instrumente | Tjello |
Webwerf | amptelike webwerf |
Lynn Harrell (gebore op 30 Januarie 1944[1]) is 'n Amerikaanse tjellis.
Biografie
[wysig | wysig bron]Vroeë lewe
[wysig | wysig bron]Harrell was gebore in 'n musikale gesin in New York Stad: sy vader was die bariton Mack Harrell en sy moeder, Marjorie McAlister Fulton (1909–1962), was 'n violis. Op 8-jarige ouderdom het hy besluit om die tjello te leer speel. Toe hy twaalf jaar oud was, het sy gesin na Dallas, Texas, getrek waar hy onder Lev Aronson (1912–1988) studeer het. Nadat hy Denton High School bygewoon het, het Harrel by die Juilliard-skool in New York onder Leonard Rose en toe by die Curtis Instituut van Musiek in Philadelphia onder Orlando Cole studeer. Hy het in 1961 sy buiging gemaak toe hy saam met die New York Filharmoniese Orkes by Carnegie Hall gespeel het.
Harrel se vader het in 1960 toe hy vyftien jaar oud was aan kanker gesterf. In November 1962, toe hy agtien jaar oud was, het sy moeder aan beserings beswyk wat gedurende 'n motorvoertuigongeluk waarby twee motors betrokke was gely is, toe sy van Denton na Fort Worth gereis het saam met die pianis Jean Mainous ten einde 'n uitvoering te gee. Sy was die inwonende violis by die fakulteit van die Universiteit van Noord-Texas Kollege van Musiek.[2]Net voor sy moeder dood is, in April 1962, het Harrel hom in sy junior jaar van die skool onttrek ten einde deur te gaan na die semi-finaal van die Tweede Internasionale Tsjaikofski Kompetisie in Moskou.[3]Nadat hy sy moeder verloor het, het hy, soos Harrell dit gestel het, "rondbeweeg tussen verskillende familievriende se huise met my een koffer en tjello totdat ek ouer as agtien jaar was, toe ek aangesluit het by die Cleveland Simfonieorkes. Ek het slegs daardie werk gekry omdat die orkes se dirigent, George Szell, my vader geken het deur hul samewerking by die Metropolitan Opera." Harrell was 'n tjellis by die Cleveland Simfonieorkes en die orkes se hoof-tjellis vanaf 1964 tot 1971.
Professionele loopbaan
[wysig | wysig bron]Harrell tree reeds sedert 1971 op as solokunstenaar, kamermusikant en solis saam met orkeste. Hy was al by verskeie musiekskole, feeste en konservatoria, insluitende die Koninklike Akademie van Musiek in Londen, die Aspen Musiek-fees, die Cleveland Instituut van Musiek, en die Juilliard-skool. Hy het gedien as musiekdirekteur van die Los Angeles Filharmoniese Instituut van 1988 tot 1992. Van 1986 tot 1993 het hy die pos gehou van die "Gregor Piatigorski Stoel in Tjello" by die Universiteit van Kalifornië se Thornton Skool van Musiek in Los Angeles. Hy was slegs die tweede persoon om die titel te hou, op die hakke van Piatigorski self. Meer onlangs was hy op die fakulteit van die Shepherd Skool van Musiek by Rice Universiteit tot sy aftrede in die lente van 2009. Sy vrou is die violis Helen Nightengale. Harrell het voorheen 'n 1720 Montagnana tjello bespeel wat hy gekoop het uit die opbrengs van sy ouers se boedel asook 'n 1673 Antonio Stradivarius tjello wat aan die Britse tjellis wyle Jacqueline du Pré behoort het. Die instrument wat hy tans bespeel is 'n 2008 tjello deur Christopher Dungey Geargiveer 3 Desember 2018 op Wayback Machine. Harrel het van 1985 tot 1993 die Internasionale Stoel van Tjellostudies by die Koninklike Akademie van Musiek in Londen gehou, en in 1993 het hy die Hoof van die Akademie geword, welke pos hy tot 1995 gehou het.[4]Op 7 April 1994 het hy by die Apostoliese Paleis in die Vatikaanstad verskyn saam met die Koninklike Filharmoniese Orkes gelei deur Gilbert Levine in die Pouslike Konsert om die Shoah te herdenk. Die gehoor vir die geskiedkundige geleentheid, wat die Heilige See se eerste amptelike herdenking van die Shoah was, het Pous Johannes Paulus II en die Hoof-rabbi van Rome ingesluit. In 2001 het die Dallas Simfonieorkes die Lynn Harrell Concerto-kompetisie tere ere van Harrel ingestel. Die kompetisie se doelwit is om die hoogste vlak van jong musikale talent in Suid-Sentraal Amerika te identifiseer en aan te moedig. Die kompetisie is oop vir strykinstrument spelers en pianiste van Texas, Nieu-Meksiko, Oklahoma, Arkansas en Louisiana in die ouderdomsgroep 18 jaar en jonger.
Pryse en erkenning
[wysig | wysig bron]- Piatigorski-prys
- Ford-stigting Konsertkunstenaar-prys
- Die eerste Avery Fisher-prys (gesamentlik met Murray Perahia).
- Grammy (1982 en 1988) vir beste kamermusiek uitvoering:
- Vladimir Ashkenazy, Lynn Harrell & Itzhak Perlman vir Beethoven: Die Volledige Klaviertrios
- Vladimir Ashkenazy, Lynn Harrell & Itzhak Perlman vir Tsjaikofski: Klaviertrio in A mineur
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Lynn Harrell at Answers.com
- ↑ Mrs. Marjorie Harrell, Violinist, Teacher, Dies, Dallas Morning News, 4 November 1962, Sec 1, bl. 16
- ↑ Dentonite in Music Finals, Denton Record-Chronicle, 9 April 1962, bl. 1
- ↑ Bernas, Richard, and Dennis K. McIntire. "Lynn Harrell". Grove Music Online. Oxford Universiteit Press. Besoek op 27 November 2017.
{{cite web}}
: AS1-onderhoud: meer as een naam (link) Subskripsie word benodig
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]- Gesprek met Lynn Harrell
- There's always room for cello. Geargiveer 10 Desember 2021 op Wayback Machine Lynn se blog, begin op 09/01/2009
- Onderhoud met Lynn Harrell, 5 Maart 1998