Malik Joyeux
Malik Joyeux | |
|---|---|
 | |
| Gebore | 31 Maart 1980 |
| Sterf | 5 Desember 2005 (op 25) |
| Nasionaliteit | Frans |
| Beroep | Branderplankryer |
| Ouer(s) | Hélène Joyeux (ma) |
Malik Joyeux (31 Maart 1980 – 2 Desember 2005) was ’n ervare branderplankryer, bekend as die "Klein Prins van Tahiti". Hy was veral bekend vir die ry van gevaarlike branders by Teahupoo, Tahiti, en het een van die grootste branders in die geskiedenis van die sportsoort gery.[1]
Hy was een van Tahiti se bekendste branderplankryers en was in 2004 op die voorblad van die tydskrif Surfer se "Big Issue".[2]
Vroeë lewe[wysig | wysig bron]
Malik is in Frankryk gebore[3] en het op ’n vroeë ouderdom na Frans-Polinesië getrek waar sy ma, Hélène, haar drie kinders op die tropiese eiland Moorea grootgemaak het.[4] Hy het op agtjarige ouderdom begin branderplankry.[5]
Hy en sy gesin het jare lank sonder enige luukses in ’n hut naby Haapiti op Moorea gewoon. Dit het geen mure gehad nie; dit was net ’n houtstruktuur met ’n dak, omring deur varings en palmbome. Die see was net ’n paar meter van hul hut.
Sy ouer broer, Teiva, het ’n professionele seilplank- en vlieërbranderryer geword en na Hawaii getrek om sy droom na te jaag. Malik het borgskappe begin kry vir ’n paar klere, branderplanke en vliegkaartjies.
Vir die branderrygemeenskap van Tahiti was hy soos ’n klein boetie. Almal het hom probeer help en Malik het baie teruggegee. Die Franse branderplankryer Didier Piter het Malik in die Europese Gotcha-span help opneem en dit eindelik reggekry om sy reise met ’n amptelike kontrak te finansier.
Dood[wysig | wysig bron]
Op Vrydag 2 Desember 2005 het Malik ’n brander van hoër as 2,4 meter gery by Oahu in Hawaii. Volgens ooggetuies is die neus van sy plank afgedruk en dit het sy spoed vorentoe laat afneem. Hy het vinnig herstel, maar die skade was reeds gedaan. Hy is deur die punt van die brander getref en onderwater gedwing. Die brander se krag het sy plank gebreek. Aamion Goodwin, wat die volgende brander gery het, het gesê die koppelriem van sy plank was ongeskonde; die hele riem is deur die krag van die brander afgeruk. Omdat die plank nie meer aan sy lyf vas was nie, kon niemand sien waar hy was nie. ’n Soektog is gelas, maar niks is aanvanklik gevind nie.
Malik is 15 minute later by Pupukea-strand gekry. Lewensredders en paramedici het hom probeer bybring, maar vergeefs. Volgens ’n nadoodse ondersoek het sy kop waarskynlik die plank getref en is hy bewusteloos geslaan.
Prestasies[wysig | wysig bron]
- 1999: Kwarteindronde, Gotcha Tahiti Pro
- 2000: Kwarteindronde, Gotcha Tahiti Pro[6]
- 2001: Halfeindronde, Volcom-lugskou
- 2003: "Billabong XXL Heaviest Tube"
- 2004: "Monster Tube Award"[7]
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ "Global Surf News". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 September 2007. Besoek op 8 Augustus 2016.
- ↑ Pro Surfer Malik Joyeux Dies at Pipeline
- ↑ Malik Joyeux obituary, Honolulu Star Bulletin, 7 Desember 2005
- ↑ Honolulu Advertiser, 8 Desember 2005
- ↑ "Huldeblyk deur sy vriend Tim McKenna". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Januarie 2013. Besoek op 8 Augustus 2016.
- ↑ "In memoriam". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Desember 2008. Besoek op 8 Augustus 2016.
- ↑ "Malik Joyeux wins the Monster tube award 2004". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Maart 2006. Besoek op 8 Augustus 2016.
Bronne[wysig | wysig bron]
- Pro Surfer Malik Joyeux Dies at Pipeline in die tydskrif Surfer
- Profiel van Malik Joyeux Geargiveer 24 Maart 2006 op Wayback Machine by OxbowOxboworld
Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia
