Mangaanfosfied

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

'n Mangaanfosfied is 'n chemiese verbinding van mangaan en fosfor.

Daar is verskillende fases bekend:[1]

  • Mn3P tetragonaal; ontbind peritekties 1378 K
  • Mn2P heksagonaal; smeltpunt 1600 K
  • Mn3P2[2] – lae temp. metastabiel (stabiel: 1275 K-1358 K)
  • MnP mangaanmonofosfied ortorombies; smeltpunt 1420 K
  • MnP4 triklien

Dit is vaste stowwe wat soms meer as legerings beskou word, hoewel hulle 'n welbepaalde stoigiometrie en kristalstruktuur besit. MnP en Mn3P2 kan as Mn(III) en Mn(II)-fosfiede beskou word, maar die binding is dalk te metallies om 'n beskrywing in terme van oksidasietoestande nuttig te maak. Die fases Mn2P en Mn3P bevestig hierdie gevolgtrekking.

Die Mn-P-fasediagram het in die bereik van 0 – 50 at% P twee eutektikums. Die eerste is by 13,1% en 1233K. Die tweede 42,5% en 1263K.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Mn-P (Manganese-Phosphorus) B. Predel Li-Mg – Nd-Zr pp 1-4 Part of the Landolt-Börnstein – Group IV Physical Chemistry book series (volume 5H)
  2. verkeerd aangegee in bron