Mapesu- Privaat Wildreservaat

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Mapesu- Privaat Wildreservaat
Land Suid-Afrika
Provinsie Limpopo
Naaste dorp Alldays/Musina
Ligging van Mapesu- Privaat Wildreservaat op 'n kaart (Suid-Afrika)
Mapesu- Privaat Wildreservaat
Mapesu- Privaat Wildreservaat
Ligging in Limpopo
Koördinate: 22°15′S 29°12′O / 22.250°S 29.200°O / -22.250; 29.200Koördinate: 22°15′S 29°12′O / 22.250°S 29.200°O / -22.250; 29.200
Oppervlak 7 200 hektaar
Openingsjaar 2014

Die Mapesu- Privaat Wildreservaat is 'n wildreservaat in Limpopoprovinsie, Suid-Afrika. Die reservaat grens aan die Mapungubwe Nasionale Park en Wêrelderfenisgebied, waarmee dit 'n 12,5 km noordelike grens deel.[1] Die hooftoegangshek na die reservaat is ongeveer 7 km oos van Mapungubwe se ingangshek geleë. Dit is in 2014 gestig en beslaan 'n oppervlakte van meer as 7 200 hektaar.[2] Die reservaat beskerm verskillende voël-, soogdier- en boomspesies en sal na verwagting deel word van die Groter Mapungubwe-oorgrensbewaringsgebied in fase 2 as deel van die voorgestelde Limpopovallei-wildreservaat.[3]

Flora en fauna[wysig | wysig bron]

Plantegroei[wysig | wysig bron]

Die talle habitatsoorte het gelei tot 'n groot spesiediversiteit. Die Mapesu- Privaat Wildreservaat val binne die savanna-biostreek en meer spesifiek die Musina-mopaniebosveld plantegroeitipe volgens Mucina & Rutherford (2006).[4] Hierdie plantegroeitipe is ook geklassifiseer as die Mopanieveldtipe deur Acocks (1953)[5] en as mopaniebosveld deur Low & Rabelo (1996). Die verspreiding daarvan wissel tussen die Limpoporivier en die Soutpansbergreeks en van Bainesdrif en Alldays in die weste tot Masisi en Tshipise in die ooste. Hierdie plantegroei word beskryf as golwende tot baie onreëlmatige vlaktes met oop bosveld tot matig geslote struikveld wat oorheers word deur mopanie op die kleierige bodem en Combretum apiculatum op die heuwels. Die gebiede met diep sanderige grond word gekenmerk deur matige oop savanne, wat weer oorheers word deur Colophospermum mopane.[4]

Daar is ook baie groot kremetarte in die reservaat, met een eksemplaar met 'n omtrek van 15 meter.

Voëls[wysig | wysig bron]

Pel se visuil

383 voëlspesies is aangeteken in die Mapesu- Privaat Wildreservaat en meer as 433 spesies kom in die streek voor.

Daar is 'n hoë digtheid van grootjagarende in hierdie golwende landskap en ander roofvoëls is ook prominent.

Verskeie soorte uile, insluitend nonnetjie-uile, Afrika- en witgesigte, Verreaux se arend, pêrelvlek en Pel se visuil kom in die Mapesu- Privaat Wildreservaat voor.

Aangesien die Limpoporivier die suidelike grens vir baie migrerende spesies is, kom sekere ongewone migrante na Suid-Afrika hier voor. Die invloei van voëls gedurende die maande Oktober tot Maart is buitengewoon.

Soogdiere[wysig | wysig bron]

Die verskillende ekotone in die reservaat bied die prefekt habitat vir baie soogdierspesies, waaronder blouwildebeeste, sebra's, waterbokke, bosbokke, rooibokke, elande, koedoes, steenbokke, duikers, klipspringers, gemsbokke, kameelperde, bosvarkies, vlakvarke, blouape, bobbejane, ystervarke, sivet, tierboskat, rooikat, ratels, erdvark, gevlekte hiëna, bruin hiëna en Afrika-luiperd.

Die Mapesu- Privaat Wildreservaat is 'n groot vyf wildreservaat; olifante, buffels, luiperds, witrenosters en leeus kan opgemerk word tydens 'n wildrit met 'n opgeleide gids. Die reservaat het jagluiperds bekendgestel as deel van die jagluiperdmetapopulasieprojek van die "Endangered Wildlife Trust" in 2017 en het ten doel om Afrika-wildehonde in 2019 in die reservaat vry te laat.

Reptiele[wysig | wysig bron]

Verskeie slangspesies kom tans in die Mapesu- Privaat Wildreservaat voor, insluitend swartmamba, pofadder, nagadder, sy-gestroopte sandslang, gespikkelde bosslang, Afrika-rotsluislang, Mosambiekse spoegkobra, wipneuskobra, boomslang en veelhoringadder.

Likkewane, reusepantserakkedisse, reënboogskinke, grond-agama en gespikkelde dikpootgeitjies is al in die Mapesu- Privaat Wildreservaat waargeneem.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. "argiefkopie". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Desember 2018. Besoek op 3 Oktober 2020.
  2. http://www.shareduniverseafrica.com/wp-content/uploads/2016/04/SUF-SUV-MBL_newsletter_MAR-APR_2016.pdf
  3. http://www.notugre.com/home/gmtfca
  4. 4,0 4,1 Mucina, L., Rutherford, M.C. & Powrie, L.W. (reds) 2007. Vegetation Map of South Africa, Lesotho and Swaziland, edn 2, 1:1 000 000-skaalkaarte. Suid-Afrikaanse Nasionale Biodiversiteitinstituut, Pretoria. ISBN 978-1-919976-42-6.
  5. Acocks, J.P.H. 1953. Veld types of South Africa. Memoirs of the Botanical Survey of South Africa