Marc Hosten

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Marc Hosten is ’n dosent in die reklamewese en ’n Afrikaanse dramaturg.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Marc Hosten is gebore uit Belgiese ouers wat in die jare vyftig na Suid-Afrika emigreer. Hy gaan skool in ’n Katolieke laerskool en die Menlopark Hoërskool in Pretoria, waar hy in 1980 matrikuleer. Aan die Universiteit van Pretoria studeer hy dan vir ’n jaar in die regte, waarna hy hom na die drama wend en in 1985 ’n B.A.-graad met lof in Dramakunde behaal en daarna ook ’n B.A. Honneurs-graad in Film en Drama, met spesialisering in Kreatiewe Skryfwerk. Vir tien jaar is hy lektor in die departement Algemene Literatuurwetenskap aan die Universiteit van Suid-Afrika en hy is ook vir ’n tyd betrokke by die Universiteit van Pretoria se dramadepartement en die Universiteit van Stellenbosch. By geleentheid tree hy op as teaterresensent. In 1998 word hy hoof van die kreatiewe fakulteit van die AAA-reklameskool, waarna hy by Vega Brand Communications School aansluit, wat hulle toespits op opleiding vir die reklamewese. Hier wen hy verskeie Loerie-toekennings en Pendoring-toekennings as artistieke direkteur van studente-inskrywings. Hy bly in Kaapstad.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Hy is ’n akteur wie se debuutdrama, “Iris-Beheer”, in 1988 by Kampustoneel opgevoer word en hierdie militêre drama word by daardie geleentheid as die belowendste stuk beskou. “Luc” word in 1990 by Kampustoneel en in 1995 by die KKNK opgevoer en word beskryf as ’n moderne moraliteitspel. Luc se lewe word deur ’n vreemde magiese mag beheer en hy begaan allerlei sondes, soos om sy vriend se vrou te verlei, maar hy maak dan ’n lewensomkeer en begin sy vyande dien en liefhê. Buiteman, ’n skoonmaker in die teater, interpreteer die gebeure. “Spel sonder reëls” is ’n drama wat hy saamstel uit improvisasies van sy studente en hierdie drama word onder andere in Mei 1990 in die Masker-Teater by die Universiteit van Pretoria opgevoer. Gevaarlike misdadigers in ’n oorvol tronksel dwing ’n nuweling om saam met hulle die spel sonder reëls te speel, met elkeen wat hulle eie reëls maak. Die nuweling moet óf slaag óf die grootste misdaad ooit pleeg en die beoordelaars sluit ’n pedofiel, ’n prostituut, ’n moordbende en ander randfigure in. Die drama bevraagteken die reëls van die samelewing, wie dit maak en wie dit toepas en binne hierdie konteks ook hoeveel daarvan slegs magspel is en nie werklikheid nie. In 1994 voer die Streeks Uitvoerende Kunsteraad van die Oranje-Vrystaat (SUKOVS) drie van sy dramas (“Job”, “Om ’n jakkalsbessie” en die kabaret “Die basics van lepel-lê”) op. “Job” handel oor twee boemelaars, een wit en die ander een swart, waar Bybeltekste beskou word uit hulle gesigspunt en as refleksie van hulle verhouding tot mekaar. “Om ’n jakkalsbessie” is in 1991 die streekswenner vir die Vrystaat van die jaarlikse SAKRUK-toekennings. Dit is ’n postmoderne dramatisering van die verhouding tussen ’n wit Afrikanerman en ’n ouer swart vrou, wat groot invloed op sy opvoeding gehad het. Die verlede word ondersoek en daar word oor die impak van hierdie verhouding op die toekoms gespekuleer. In 2007 word hierdie drama ook by die Lierteater op die Universiteit van Pretoria se kampus opgevoer. Die kabaret “Die basics van lepel-lê” lewer kommentaar oor die eerste demokratiese verkiesing in Suid-Afrika. Hiermee verower hy in 1994 ’n FNB Vita-toekenning vir die Vrystaat vir die beste nuwe toneelteks.“Juliet is op Prozac” word in 1995 op die randfees van  die KKNK opgevoer. In hierdie drama word die siektes van ons tyd, gewaan of regtig, ondersoek. ’n Lewensmoeë  man word in ’n inrigting gekonfronteer deur verskeie tipes vroue. Hosten skryf ook die ongepubliseerde vollengte drama “Koebaai Ntate” (wat ontstaan het nadat hy op ’n dooie koei op ’n tafel in ’n kluisenaar se huisie in die Oos-Transvaal afgekom het), en eenbedryf “Sizo bonana e Mfuleni / I’ll see you upstream” (wat onder andere in 1989 by die randfees van die Grahamstad Nasionale Kunstefees opgevoer word). ’n Spesiale opdragproduksie uit sy pen om die werk van Sheila Cussons te huldig, word as “Heilige modder” in 2000 by die Klein Karoo Nasionale Kunstefees en in Bloemfontein opgevoer en hierdie teks word in 2001 genomineer vir ’n FNB Vita-toekenning vir die Vrystaat vir beste nuwe toneelteks. Meer as vyftien van sy dramas word deur die jare opgevoer. Saam met J. Visser skryf hy die profiel oor Bartho Smit in redakteur H.P. van Coller se literatuurgeskiedenis “Perspektief en Profiel

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Boeke[wysig | wysig bron]

  • Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel I” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1998

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • Anoniem “Dalk rekord vir Marc en Sukovs” “Die Volksblad” 2 Junie 1994

Internet[wysig | wysig bron]