Marietjie Joubert
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
Marietjie Joubert is ’n Afrikaanse digter.
Lewe en werk[wysig | wysig bron]
Maria Francina Joubert is in 1944 op Middelburg in die Transvaal gebore. Aan die Universiteit van Pretoria behaal sy in 1970 ’n M.A.-graad met ’n verhandeling oor “Die verhouding tussen die terapeut en die pasiënt in speelterapie met ’n tienjarige seun”. Sy bekwaam haar as ’n kliniese sielkundige en praktiseer as sulks in Pretoria. Daarna aanvaar sy ’n pos as lektor aan die Randse Afrikaanse Universiteit. Hier behaal sy in 1987 ’n D.Litt. et Phil.-graad in Sielkunde met ’n proefskrif oor “Egpaarsisteme: ’n metodologiese verkenning”.
Skryfwerk[wysig | wysig bron]
Van haar gedigte verskyn in Tydskrif vir Letterkunde. Die bundel[1] “Ligterhout” poog in fyn verse om betekenis te vind in visuele momente en bevat ook reisgedigte en liefdesgedigte.[2] Die titel verwys na ’n werktuig wat gebruik word om ander dinge mee op te lig (soos ’n hyser) en kan dus simbolies die medium wees wat gebruik word om die woord se betekenis vry te laat.[3] Baie van die gedigte besin oor die skeppingsproses, wat nie net God nie maar ook die natuurlike skeppings soos van ’n sywurm of in die natuur insluit, waar daar beide ontbinding en groei is. Hierin word gebruik gemaak van teenstellings, soos die barre Karoo wat volmaakte komposisie word en gebrek en duisterheid wat uitgroei tot helderheid en suiwerheid. In “Pianis” word uitgebeeld hoe die pianis die luisteraar met sy spel kan meevoer, met die spinnekopbeeld wat die beweging van die pianis se hande, die web van verrukking en die gevangenskap van die luisteraar enduit voer. “Spieël” is ’n uitbeelding van die ontnugtering wat deur die jare kom en die magiese van die kinderwêreld vernietig. Haar gedigte word in verskeie versamelbundels opgeneem, insluitende “Die Afrikaanse poësie in ’n duisend en enkele gedigte”, “Die mooiste Afrikaanse liefdesgedigte”, “Poskaarte”, “Voorspraak” en “Liggaamlose taal”. Sy skryf ook kortverhale, waarvan enkeles in Tydskrif vir Letterkunde gepubliseer word. As vertaler is sy verantwoordelik vir die vertaling van “Oskar en Knersus” van Norman Dahl (die verhaal van ’n haas en ’n draak),
Publikasies[wysig | wysig bron]
| Jaar | Publikasies |
|---|---|
| 1976 | Ligterhout |
| Vertaling | |
| 1978 | Oskar en Knersus – Norman Dahl |
Bronnelys[wysig | wysig bron]
Boeke[wysig | wysig bron]
- Askes, H. en Landman, J.N. (samestellers) “Voorspraak” Tafelberg-Uitgewers Beperk Kaapstad Eerste uitgawe Tiende druk 1994
- Cloete, T.T. (red.) “Die Afrikaanse literatuur sedert sestig” Nasou Beperk Eerste uitgawe 1980
- Kannemeyer, J.C. “Verse vir die vraestel” Tafelberg-Uitgewers Beperk Eerste uitgawe 1998
- Kannemeyer, J.C. “Die Afrikaanse literatuur 1652-2004” Human & Rousseau Kaapstad en Pretoria Eerste uitgawe 2005
- Van Coller, H.P. (red.) “Perspektief en Profiel Deel 2” J.L. van Schaik-Uitgewers Pretoria Eerste uitgawe 1999