Misha Defonseca

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Misha Defonseca
Gebore
Monique de Wael

1937
BeroepSkrywer
Bekend vir'n fiktiewe Holocaust-outobiografie
EggenootMaurice Defonseca

Misha Defonseca (gebore as Monique de Wael) is 'n Belgies gebore skrywer, onder meer van 'n fiktiewe Holocaust-outobiografie met die titel Misha: A Mémoire of the Holocaust Years. Dit is in 1997 die eerste keer gepubliseer as ware memoires. Dit was dadelik gewild in Europa; dit is in 18 tale vertaal en die Franse rolprent Survivre avec les loups ("Oorlewing saam met die wolwe") is daarvan gemaak.[1]

Op 29 Februarie 2008 het die skrywer en haar regsverteenwoordigers erken die topverkoperboek was fiktief, al is dit as 'n outobiografie gepubliseer.[2] In 2014 het 'n hof Defonseca gelas om $22 miljoen aan haar uitgewer terug te betaal.[3]

Biografie[wysig | wysig bron]

'n Gedenkplaat in Schaerbeek vir werknemers van die plaaslike regering wat in die Tweede Wêreldoorlog "vir die nasie gesterf het". In die oop plek heel onder was eens De Wael se pa se naam.

Defonseca is gebore as Monique de Wael, die dogter van Katolieke ouers wat deur die Nazi's gevange geneem, verban en vermoor is omdat hulle lede van die weerstandsbeweging was. Ná haar ouers se inhegtenisneming is Monique na haar grootouers, en daarna haar oom, gestuur om by hulle te gaan woon. In die plaaslike gemeenskap was sy bekend as die "dogter van die verraaier", want haar pa is daarvan beskuldig dat hy tydens sy aanhouding geheime aan die Nazi's verklap het. Haar pa se naam is verwyder van 'n gedenkteken ter ere van die Schaerbeek-munisipaliteit se werknemers wat Nazi-slagoffers was.[4]

Defonseca en haar man, Maurice, het in 1988 van Parys na die Verenigde State verhuis en 'n huis in Millis, Massachusetts, gekoop. Hy was teen die middel 1990's werkloos. Defonseca het begin fantaseer oor haar kinderjare en 'n storie uitgedink van hoe sy op sesjarige ouderdom deur Europa geswerf het nadat haar ouers in 1941 gedeporteer is en deur 'n vriendelike trop wolwe beskerm is, hoe sy 'n Duitse soldaat uit selfverdediging doodgemaak het en in uit die Warskou-ghetto gesluip het, en hoe sy ná die oorlog haar pad teruggekry het huis toe.[1] Jane Daniel, 'n plaaslike boekuitgewer, het Defonseca oorreed om haar memoires te skryf nadat sy gehoor het hoe die skrywer haar storie in die Massachusetts-sinagoge vertel.[5] Daniel het Misha: A Memoire of the Holocaust Years in 1997 gepubliseer deur haar "eenvrou-onderneming", Mt. Ivy Press.[1]

Voordat die bedrogspul ontdek is, het die boek 'n regsgeding van miljoene dollars veroorsaak tussen Defonseca en die boek se spookskrywer, Vera Lee, aan die een kant en Jane Daniel en haar klein onderneming, Mt. Ivy Press, aan die ander kant. Daniel en Defonseca het 'n uitval gehad oor die wins van die topverkoperboek en dit het tot 'n hofsaak gelei. In 2005 het 'n Bostonse hof Daniel gelas om $22,5 miljoen aan Defonseca en Lee te betaal. Defonseca se regsverteenwoordigers het gesê Daniel het nie dié bedrag betaal nie.[5] Ná haar erkenning oor die boek het 'n hof Defonseca in 2014 gelas om die volle bedrag terug te betaal.[6]

Ondanks die boek se gewildheid het baie resensente gewys op dele daarin wat logies of histories onwaarskynlik was. Die eerste persoon wat die egtheid van die storie in die openbaar in twyfel getrek het, is Henryk M. Broder, wat in 1996 'n artikel oor Defonseca vir die Duitse publikasie Der Spiegel geskryf het.[7] Laat in Februarie 2008 het Jane Daniel 'n doopsertifikaat vir 'n Monique De Wael van 'n Brusselse kerk op haar blog gepubliseer, asook 'n rekord van 'n elementêre skool naby die De Waels se huis wat wys Monique is in September 1943 daar ingeskryf – twee jaar nadat Misha beweer het sy Brussel verlaat het.[8] Die Belgiese koerant Le Soir het kort daarna daaroor berig.[9] Eindelik het 'n Belgiese historikus, dr. Maxime Steinberg, die storie se ongerymdhede en foute uitgewys.[10]

Op 29 Februarie 2008 het Defonseca aan Le Soir erken sy het die storie versin nadat die koerant aan haar "onweerlegbare" bewyse getoon het dat haar storie vals is.[11] "Die boek is 'n storie; dis my storie," sê die skrywer in 'n verklaring onder haar eie naam. "Dit is nie die ware realiteit nie, maar dit is my realiteit. Soms onderskei ek moeilik tussen die werklikheid en my innerlike wêreld."[12] Defonseca het aan Le Soir vertel sy wou nog altyd haar eie naam vergeet, omdat sy "die verraaier se dogter" genoem is.

Sien ook[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 1,2 Mehegan, David (1 Maart 2008). "Faked Holocaust memoir: Den of lies". The Boston Globe. Besoek op 1 Maart 2008.
  2. Waterfield, Bruno (1 Maart 2008). "'Wolf woman' invents Holocaust survival tale". The Telegraph. Geargiveer vanaf die oorspronklike (Internet Archive) op 2 Maart 2008. Besoek op 1 Maart 2008.
  3. "Yet Another Writer Has Admitted Faking Her Holocaust Memoir: The long, strange history of made-up Shoah stories".
  4. Survivre avec les loups : la véritable histoire de Misha Defonseca, deur Lionel Duroy, XO, 2012
  5. 5,0 5,1 Trujillo, Melissa (29 Februarie 2008). "Writer Admits Holocaust Book Is Not True". Newsday. Besoek op 1 Maart 2008.
  6. Lizzie Dearden (19 Maart 2014). "Misha Defonseca: Author who made up Holocaust memoir ordered to repay £13.3m - News - Books". The Independent. Besoek op 12 Mei 2014.
  7. Verliebt in eine tote Kobra, Der Spiegel 50/1996, 9 Desember 1996
  8. Eskin, Blake (29 Februarie 2008). "Crying Wolf: Why did it take so long for a far-fetched Holocaust memoir to be debunked?". Slate. Besoek op 8 Maart 2008.
  9. Metdepenningen, Marc (23 Februarie 2008). "Le vrai dossier de " Misha "". Le Soir (in French). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 28 Februarie 2008. Besoek op 1 Maart 2008.{{cite news}}: AS1-onderhoud: onerkende taal (link)
  10. Maxime Steinberg: Tuisblad.
  11. Bhattacharjee, Yudhiijit (13 Maart 2008). "A Pack of ... ?". Science. 319: 1467. doi:10.1126/science.319.5869.1467a. S2CID 220098969.
  12. Shields, Rachel (1 Maart 2008). "Adopted by wolves? Bestselling memoir was a pack of lies". The Independent. Besoek op 1 Maart 2008.

Skakels[wysig | wysig bron]