NG gemeente Merlindale

Ds. N.J. Swart.

Die NG gemeente Merlindale was ’n gemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk se Oostelike Sinode. Die kerkgebou is geleë tussen Witbank en Bethal in Mpumalanga. Die belydende lidmate het teen einde 2014 net 34 getel. Die gemeente het in Februarie 2022 ontbind toe net agt lidmate oorgebly het.

Stigting

Onder 'n geweldige stortbui het 'n groot aantal lidmate om 2.30 nm. op Woensdag 16 November 1949 in die waenhuis van J.N. Swart op Welstand vergader, aldus die notule van die afstigtingsvergadering van die gemeente Merlindale. Dis ook die eerste hoofstuk in die gemeente se geskiedenis. Die afstigting het plaasgevind van die gemeentes Bethal, Middelburg (Tvl.) en Witbank. Die naam van die dorpie Merlindale, wat nog geproklameer moes word, het die naam van die gemeente geword. Die naam is blykbaar ’n samestelling van “Merlin”, 'n soort valk en “dale”, laagte; eintlik dus Valklaagte. Vroeër het die grootpad na Johannesburg hierlangs deurgegaan en meer as een swaar gelaaide wa het daar vasgeval in die laagte waar baie van die valksoort was.

Beginjare

Met moed, ywer en besieling het die gemeente die nuwe taak aangepak en gehoop op die spoedige proklamasie van die dorp. Eers die vierde beroep was geslaagd, toe ds. N.J. Swart van Primrose-Oos die beroep aanvaar het. Op 11 November 1950 is hy bevestig as leraar van die gemeente op die plaas Welstand waar hy gebore is, grootgeword, later geboer, en intussen 'n korrespondensie-kursus gevolg het totdat dit moontlik was om die studie te gaan voortsit vir evangeliedienaar. Saam met sy eggenote, wat ook in die gemeente opgegroei het, het hulle met moed begin om andermaal 'n jong gemeente te help om op die bene te kom.

'n Donker dag vir die gemeente, waarop almal in rou was, was 18 Maart 1951, toe die eerste lidmaat van die gemeente op Welstand ter ruste gelê is, die alombekende en geliefde tant Maggie, die moeder van die leraar. 'n Teleurstelling het verder gevolg toe bekendgemaak word dat die proklamasie van die dorp uitgestel is en dat die gemeente geen plek het om 'n huis van aanbidding op te rig nie. In 1951 berig Ons gemeentelike feesalbum: “So in die veld in woonhuise, waenhuise en onder die bome gaan die gemeente voort, met die hoop en vertroue dat daar wel 'n uitkoms sal kom en die gemeente eersdaags 'n eie plekkie van aanbidding sal besit, al is dit ook eenvoudig. Solank as ons sy Woord het en die krag van die Heilige Gees, God as ons Vader en Christus as ons Koning, het ons die belangrikste. Hy wat roep sal ook voorsien.”

Die hede

Reeds in 2007 het die webtuiste kleingemeentes.co.za soos volg oor die gemeente berig: “Merindale se Iidmate het in twee jaar van 150 na 90 belydende lidmate verminder gemeente word deur afgetrede leraar, ds. Gerrit Theron, as pastorale hulp bedien. Die groot myngroepe koop myndorpe uit en stoot dit plat om oopgroefmyne te begin. Die inwoners koop huise in Witbank en verhuis daarheen. Daar moes reeds groot aanpassings in die wyse van aanbieding van die eredienste gemaak word. Die gemeente kan byvoorbeeld nie meer die dienste van 'n orrelis bekostig nie. Die oorblywende lidmate funksioneer as ’n familiegemeente met ’n paar kleingroepe van vier gesinne elk. Daar word reeds gekyk na die moontlikhede om interkerklike bediening te begin. Die moontlikheid bestaan om 'n aftreedorp op een van die myndorpe te begin, indien dit nie gesloop word nie.”

Bronne

• Olivier, ds. P.L. (samesteller), Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.

Enkele leraars

• Willem Andries Rossouw, 1971 – 1972 (ontvang demissie)