NG gemeente Nigel

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Die NG gemeente Nigel is die moedergemeente van die Nederduitse Gereformeerde Kerk op die Verre Oos-Randse dorp Nigel.

Agtergrond[wysig | wysig bron]

Gedurende die tagtigerjare van die 19de eeu het ’n boer en deeltydse winkelier, Petrus Marais, The Fortunes of Nigel (1822) deur sir Walter Scott (1771–1832) gelees. Dié naam het hy aan die maatskappy gegee wat hy gestig het om die moontlikhede van sy plaas, Varkensfontein, te ontgin. Die geskiedenis en ontwikkeling van die dorp is onafskeidbaar verbonde aan dié van sy goudmyne.

In 1930, toe Nigel dorpstatus verkry het, was die plek nog weinig minder as ’n mynkamp, maar spoedig was dit die rykste goudproduserende gebied in Suid-Afrika en die wêreld. Min dorpe het hul kinderskoene vinniger ontgroei toe nywerhede, skole, sakeondernemings, parke en sportterreine aangelê is. Die spoorweg tussen Springs en Heidelberg oor Nigel is in 1935 geopen en die eerste teerpad is in 1936 gebou. Drie jaar later is Nigel tot magistraatsdistrik verklaar.

Gemeentestigting[wysig | wysig bron]

Tot 1936 het Nigel onder die ou moedergemeente Heidelberg geressorteer, maar op 26 Maart daardie jaar het die dorp en omgewing as selfstandige gemeente afgestig. Die hoeksteen van die wyk se Art Deco-kerksaal is op 29 September 1934 gelê.

Die gemeente se eerste predikant, ds. P.J.J. Bruwer, is op 17 Junie 1934 as medeleraar van Heidelberg bevestig en het op 24 Mei 1936 Nigel se eerste predikant geword. Ná sy vertrek in Oktober 1946 na Leeuwdoornstad is hy op 15 Februarie 1947 deur ds. J.G. Grové opgevolg. In die tyd het die gemeente tot meer as 2 500 siele aangegroei sodat eers ds. T.J. van Rooyen (1948–1949) en toe ds. J.P. Joubert (1954–1959) as medeleraars bevestig is.

Kerkbou[wysig | wysig bron]

Ds. Grové het die hoeksteen van die gemeente se toringkerk op 1 November 1950 gelê. Die teksvers daarop is Eksodus 25:8: "Ook moet hulle vir My ’n heiligdom maak, dat Ek in hulle midde kan woon." Die argitekte was Gerard Moerdyk en Henry Watson. Soos die geval was op alle hoekstene van kerkgeboue deur dié vennootskap word die argitekte aangedui as “Gerard Moerdyk en Watson”. Van die ander kerkgeboue wat hulle tussen 1948 en 1952 ontwerp het, is die Gereformeerde kerke Kroonstad, Johannesburg-Wes, Johannesburg-Oos, Potchefstroom-Die Bult (voorheen -Noord) en Kaapstad, en die NG kerke Villieria, Sannieshof en Krokodilrivier.

Dogtergemeentes en susterkerke[wysig | wysig bron]

In 1959 het ds. Van Rooyen die eerste predikant van die dogtergemeente Dunnottar geword. Op die dorp is Nigel-Suid in 1967 afgestig en Nigel-Oos in 1983. Meer as ’n dekade het verloop tussen die stigting van die NG gemeente en dié van die twee susterkerke. Die Gereformeerde kerk Nigel is op 24 Oktober 1948 van Heidelberg afgestig en op 12 Mei 1949 het die NHKA Gemeente Nigel aan die beurt gekom. Die plaaslike gemeente van die APK het op 14 September 1987 tot stand gekom.