Nederlandse dialekte
In die Nederlandse taal is daar verskeie plaaslike verskille, sowel in Nederland as in Vlaandere, die hoofgebied waar Nederlands gepraat word. Die plaaslike verskille is dialekte of streektale wat onderverdeel is in stadsdialekte en streekdialekte (soos: Hollands >> Suid-Hollands >> Amsterdams).
Hollands-Frankiese dialekte[wysig | wysig bron]
- Wes-Vlaams, België
- Frans-Vlaams, Frankryk
- Seeus, Nederland
- Suid-Hollands
- Waterlands
- Amsterdams
- Saans
- Kennermerlands
- Wes-Fries
- Bildts/Amelands
- Stadsfries
- Weshoeks
- Utrechts
Kyk ok Hollands en Noord-Hollands
Brabants-Frankiese dialekte[wysig | wysig bron]
- Suid-Gelders (Kleverlands), Nederland en Duitsland
- Noord-Brabants, Nederland
- Noord-Limburgs, Nederland
- Oos-Vlaams, België en Nederland
Limburgs-Frankiese dialekte[wysig | wysig bron]
- Limburgs, Nederland en België
(Nederlandse) Nedersaksiese dialekte[wysig | wysig bron]
Die Nedersaksiese dialekte in Nederland:
- Kollumerlands
- Gronings/Noord-Drents
- Stellingwerfs
- Midden-Drents
- Suid-Drents
- Twents
- Twents-Graafschaps
- Gelders-Overijssels
- Veluws
Die taalgrense en dialekgrense tussen Duitsland en Nederland is nie baie duidelik nie.
Nie-kontinentale dialekte[wysig | wysig bron]
- Surinaams-Nederlands, Suriname
- Antiliaans-Nederlands, (die ses eilande van die) Nederlandse Antille
- Pella-Nederlands
- Afrikaans
Dialekte teenoor die Standaard-Nederlands[wysig | wysig bron]
Die dialekte groei oor die algemeen nader aan die standaardtaal (of Algemeen Nederlands, ABN). Die norm van Standaardnederlands lê in Haarlem. Die dialekte uit Drenthe, Groningen, Limburg en West-Vlaandere is ver van die standaardtaal verwyder, selfs meer as Afrikaans:
| 1. Standaardnederlands
2. |
12. |
22. |
31. |
