Noguchi-koffietafel
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
.jpg)
Die Noguchi-koffietafel is 'n modernistiese meubelstuk wat die eerste keer in die middel van die 20ste eeu vervaardig is. Dit is in 1947 deur Herman Miller bekend gestel, en is in Amerika deur die Japannees-Amerikaanse kunstenaar en industriële ontwerper, Isamu Noguchi ontwerp. Die Noguchi-koffietafel het 'n houtbasis, wat uit twee identiese geboë houtstukke, en 'n swaar plaatglasblad, bestaan.
Geskiedenis[wysig | wysig bron]
Die Noguchi-koffietafel was 'n verdere ontwikkeling van 'n rooshout- en glastafel wat Noguchi in 1939 vir A. Conger Goodyear, president van die Museum of Modern Art (Museum van moderne kuns) ontwerp het. Die ontwerpspan by Herman Miller was so beïndruk met die biomorfistiese ontwerp van die tafel, dat hulle Noguchi gewerf het om 'n soortgelyke tafel, met 'n vryvormige skulpturele basis en biomorfiese glasblad, wat vir residensiële en kantoorruimtes gebruik kan word, te ontwerp.
Die Herman Miller-katalogus in 1947 het die Noguchi-koffietafel as 'beeldhouwerk-vir-gebruik' en 'ontwerp vir produksie', beskryf. Die basis was van soliede okkerneuthout en het bestaan uit twee identiese dele; die een deel is onderstebo gedraai en met 'n spilpen aan die ander deel vasgeheg. Dit het tot gevolg gehad dat die basis 'n aaneenlopende, vloeiende vorm verkry het. Die ontwerp van die koffietafel het tot ongekende belangstelling in die meubelstuk gelei. Die vorm van die twee houtstutte het 'n selfondersteunende en stabiele basis tot gevolg, waarvolgens die swaar glasplaatblad, sonder die gebruik van verbindings, ondersteun word.
Konstruksie[wysig | wysig bron]
Die basis is oorspronklik van okkerneut-, berke- en kersiehout gemaak. Dit is later ook van geeboniseerde okkerneut gemaak. Basisse van kersiehout is slegs gedurende die eerste jaar wat die tafel op die mark was gemaak, en is sedertdien baie gesog. Basisse van berkehout is na 1954 nie meer vervaardig nie. Vanaf 2016 is die tafel in 'n geeboniseerde afwerking, okkerneuthout, wit essehout en natuurlike kersiehout beskikbaar. [1]
Die blad van die koffietafel is oorspronklik van 22 mm dik, swaar plaatglas gemaak. In 1965 is die dikte van die glasblad tot 19 mm verminder, terwyl die basis verhoog is, sodat die totale hoogte van die tafel van 380 mm tot 400 mm verhoog is.
Sedert die laat 1980's is indekspenne, met bypassende gleuwe wat in die tafelpote gemaak is, by die aansluitingspunt van die pote geïnstalleer, om te verseker dat die twee houtstutte stabiel by 'n hoek van 52 grade is. Dit het maksimale estetika en optimale stabiliteit tot gevolg gehad. [2]
Produksie[wysig | wysig bron]
Die Noguchi-koffietafel het een van Herman Miller se mees ikoniese en suksesvolste ontwerpe geword. Die produksie van die koffietafel is in 1973 gestaak, met die gevolg dat die meubelstuk dadelik 'n versamelstuk geword het. In 1980 het Herman Miller 'n beperkte produksie van ongeveer 480 tafels vervaardig. Sedert 1984 is daar weer begin om die tafel te vervaardig, as deel van die 'Herman Miller-klassieke reeks, en is dit sedertdien in volgehoue produksie.
Voorbeelde[wysig | wysig bron]
Ondanks die status van die Noguchi-koffietafels as moderne klassieke kunsvoorwerpe, is die tafels algemeen beskikbaar en relatief bekostigbaar. Die rede hiervoor is dat die tafel van 1947 tot 1973 op 'n deurlopende basis vervaardig is, dat produksie in 1984 hervat is, en dat dit tans steeds vervaardig word. Die tafel is boonop baie duursaam, en min het deur die jare tot niet gegaan. Die basis kan gestamp of gekrap word, maar sal amper nooit kraak of breek nie. Die rande van die glasblaaie is geneig om af te splinter en die glasblad kan bo-op krapmerke kry, maar omdat dit so swaar is, breek die glasblad selde. Die tafel kan sonder om beskadig te word 'n groot gewig dra. Vroeëre tafels kan maklik aan hul 22 mm dikte glasblad uitgeken word, maar die kwaliteit daarvan is nie werklik beter as die huidige, ligter en makliker hanteerbare modelle, met die dunner glasblaaie, nie. Kopers kan verwag om $ 500 en meer te betaal vir 'n onbeskadigde tafel, en $ 1.500 en meer vir 'n vroeë weergawe van berkehout. Slegs die kersiehouttafels van 1947 is werklik skaars versamelstukke, wat selde te koop is, behalwe by eksklusiewe veilings.
- Twee Noguchi-koffietafels, een in natuurlike berkehout en een in geeboniseerde berkehout, is in die versameling van die Museum of Modern Art in New York.
- 'n Noguchi-koffietafel in geeboniseerde berkehout is in die Henry Ford-museum in Dearborn, Michigan, te sien.
Verdere leeswerk[wysig | wysig bron]
- Habegger, Jerryll (2005). Sourcebook of Modern Furniture (Third ed.). New York: WW Norton & Company . ISBN 0-393-73170-7.
Verwysings[wysig | wysig bron]
- ↑ Miller, Herman. "Noguchi Table - Coffee Tables - Desks and Tables - Herman Miller Official Store". HermanMiller.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Augustus 2017. Besoek op 10 Januarie 2017.
- ↑ Noguchi_Table_Assembly_Instructions.pdf
Eksterne skakels[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Noguchi-koffietafel.- Die Herman Miller Consortium Collection in die biblioteek van die Wayne Staatsuniversiteit is 'n historiese, digitale versameling van voorwerpe wat oorspronklik as deel van Herman Miller se argiewe byeengebring. Dit is in 'n gedigitaliseerde, opspoorbare formaat en sluit afbeeldings van Noguchi-koffietafels, wat in verskillende kunsmuseums uitgestal word, in.
