Nuwe aarde

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
’n Nuwe Hemel en ’n Nuwe Aarde uit Mortier's Bible, Phillip Medhurst-versameling.

Nuwe aarde is ’n uitdrukking wat in die Bybel gebruik word om die finale toestand van die verloste mensdom te beskryf. Dit kom voor in Jesaja 65:17 en 66:22, 2 Petrus 3:13 en Openbaring 21:1. Dit is een van die sentrale leerstellings van die Christelike eskatologie; in die geloofsbelydenis van Nicea word daarna verwys as "die toekomstige bedeling".

Bybelse verwysings[wysig | wysig bron]

In die 21ste hoofstuk van Openbaring word die finale toestand van perfektheid onthul waar, volgens een kommentator, "kosmiese tyd in ewigheid verander is".[1] In simboliese en visuele taal laat God Johannes die glorie en skoonheid van sy volk se erfenis sien. Die eerste ding wat ’n mens lees, is die visioen dat dit "’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde" insluit (21:1). Om te verstaan wat die Bybel oor die ewigheid leer, moet ’n leser van Openbaring die leerstelling van die Nuwe Testament ken van ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde.[2]

Dit verskil basies van die beloftes van die Ou Testament deurdat dit in Openbaring ook ’n ontologiese waarde het (Openbaring 21:1;4: "Toe het ek ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde gesien. Die eerste hemel en die eerste aarde het verdwyn, en die see het nie meer bestaan nie."; "Hy sal al die trane van hulle oë afdroog. Die dood sal daar nie meer wees nie. Ook leed, smart en pyn sal daar nie meer wees nie. Die dinge van vroeër het verbygegaan.”) en nie meer net ’n kenniswaarde nie. (Jesaja 65:17: "Ek gaan ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde skep; aan dié wat daar nou is, sal daar nie meer gedink word nie, hulle sal nie onthou word nie.")[3][4]

2 Petrus 3:13 lui: "Maar ons leef in die verwagting van ’n nuwe hemel en ’n nuwe aarde wat God belowe het en waar die wil van God sal heers."

Vertolking[wysig | wysig bron]

In Koine-Grieks is daar twee woorde wat in die Afrikaanse Bybel as "nuut" vertaal word: neos en kainos. Een Griekse bron sê die volgende: "Anders as néos, 'nuut in tyd', beteken kainós 'nuut in aard' (met ’n implikasie van 'beter'). Albei woorde dui op 'onbekend', 'onverwags', 'wonderlik', en die onderskeid verdof mettertyd."[5]

Dat kainos nie verstaan moet word as iets heel nuuts nie, blyk uit 2 Korintiërs 5:17: "Iemand wat aan Christus behoort, is ’n nuwe mens. Die oue is verby, die nuwe het gekom." Paulus gebruik hier die woord kainos en bedoel nie dit is ’n heeltemal verskillende individu nie. Daar is kontinuïteit tussen die ou en nuwe persoon, in so ’n mate dat dit een mens bly, maar ’n hernude persoon met nuwe eienskappe is.

In dieselfde sin is die Bybelse begrip "nuwe aarde" een van vernuwing, óf op die huidige aarde óf op ’n nuwe planeet. Dié gevolgtrekking word bevestig deur Petrus se woorde in sy toespraak in die tempel van Jerusalem: "Daarom, bekeer julle en kom tot inkeer. Dan sal God julle sondes uitwis. En dan sal daar tye van verkwikking van die Here af kom en sal Hy Jesus stuur, wat vooraf vir julle as die Christus aangewys is. Hy moet in die hemel bly totdat God alles nuut gemaak het. Dit het God reeds lank gelede deur sy heilige profete gesê." (Handelinge 3:19-21)

Hierdie aarde sal egter deur vuur gereinig of vernietig word vir die doel om dit te vernuwe, soos blyk uit die volgende verse: "Maar die dag van die Here sal so onverwags soos ’n dief kom. En op dié dag sal die hemel met ’n groot gedruis verdwyn, die hemelliggame brand en tot niet gaan, en die aarde met alles wat daarop is, vergaan. Aangesien al hierdie dinge so aan hulle einde gaan kom, moet julle des te meer vroom en aan God toegewy lewe. Leef in verwagting dat die dag van God kom en beywer julle daarvoor, die dag waarop die hemel in vlamme sal vergaan en die hemelliggame sal brand en wegsmelt." (2 Petrus 3:10-12)

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Simon J. Kistemaker, Exposition of the Book of Revelation (New Testament Commentary; Grand Rapids: Baker Book House, 2001), 554.
  2. Jack Cottrell, The Faith Once for All: Bible Doctrine for Today (Joplin, Mo.: College Press Pub., 2002), 564–572; David Martyn Lloyd-Jones, The Church and the Last Things (Wheaton, Ill.: Crossway Books, 1998), 246–248; G. C. Berkouwer, The Return of Christ (Grand Rapids: Eerdmans, 1972), 210-234.
  3. Dictionary of Scripture and Ethics. Ada Township, Michigan: Baker Books. 2011. p. 190. ISBN 1-44123998-7. ISBN 978-1-441-23998-3. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)
  4. Isaiah in the New Testament. The New Testament and the Scriptures of Israel. Londen: Bloomsbury Publishing. 2005. p. 201. ISBN 0-56761166-3. ISBN 978-0-567-61166-6. {{cite book}}: Onbekende parameter |editors= geïgnoreer (hulp)
  5. G. Kittel, G. Friedrich, G. W. Bromiley (1995, c1985). Theological Dictionary of the New Testament. Vertaling van: Theologisches Wörterbuch zum Neuen Testament (Grand Rapids, Mich.: W.B. Eerdmans), 388.

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]