Olof Skötkonung

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
(Aangestuur vanaf Olaf II van Swede)
Olof Skötkonung
Koning van Swede
'n Munstuk van koning Olof.
'n Munstuk van koning Olof.
Bewind c. 995-1022
Voorganger Erik die Oorwinnaar
Opvolger Anund Jakob
Gebore c. 980
Oorlede 1022 (op 41-42)
Vader Erik die Oorwinnaar
Koningshuis Huis van Munsö

Olof Skötkonung (Oudnoors: Óláfr skautkonungr), soms genoem Olaf die Sweed (c. 980-1022), was koning van Swede en die seun van Erik die Oorwinnaar. Hy het sy vader in omstreeks 995 opgevolg. Hy staan op die drempel van opgetekende geskiedenis, want hy is die eerste Sweedse heerser waaroor heelwat bekend is.[1]

Olof word beskou as die eerste koning wat oor beide die Swede en die Gaute regeer het. In Swede word die bewind van koning Olof (omstreeks 995-1022) beskou as die oorgang tussen die Wikingtydperk en die Middeleeue, want hy was die eerste Christelike koning van Swede en die laaste een in Skandinawië wat die Christendom aanvaar het. Hy word verbind met 'n groeiende invloed van die kerk in wat vandag Suidwes- en Sentraal-Swede is. Noorse geloofsoortuigings het tot die 12de eeu in dele van Swede bly voortbestaan.[2]

Olof het saam met Sven Vurkbaard geseëvier toe die konings 'n bondgenootskap gesluit het om die Noorweegse koning Olaf Tryggvason in die Slag van Svolder te verslaan. Ná die veldslag het die twee konings Noorweë in kleiner gebiede verdeel. In Heimskringla word die mees gedetailleerde weergawe van die verdeling gegee. Olof het vier distrikte in Trondheim gekry, sowel as Møre, Romsdal en Rånrike.[3]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Bagge, Sverre (2014). Cross and Scepter: The Rise of the Scandinavian Kingdoms from the Vikings to the Reformation (in Engels). Princeton University Press. p. 55. ISBN 978-1-4008-5010-5.
  2. "Religion in Sweden". 2 September 2014.
  3. "Sweyn I | king of Denmark and England".

Skakels[wysig | wysig bron]

Voorganger
Erik die Oorwinnaar
Sweedse koning Opvolger
Anund Jakob