Pampoenbom

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
'n Pampoenbom op 'n sleepwa

Pampoenbomme was konvensionele lugbomme wat ontwikkel is deur die Manhattan-projek en wat gebruik was deur die United States Army Air Forces teen Japan tydens die Tweede Wêreldoorlog. Die pampoenbom was 'n nabyreplika van die Fat Man plutoniumbom met dieselfde ballistiese en hanteringeienskappe, maar het nie-kern konvensionele hoë plofstof gebruik.

Dit is hoofsaaklik gebruik vir toets- en opleidingsdoeleindes, waar bestrydingsmissies met pampoenbomme gevlieg is deur die "509th Composite Group".

Die naam "pampoenbom" was die werklike verwysingsterm wat gebruik is in amptelike dokumente, die gevolg van die groot, vet ellipsoïdale vorm van die omhulsel, bedoel om die Fat Man se sferiese "fisikapakket" (die plutonium inploffingskernwapen se kern) in te sluit, in plaas van die meer gewone silindriese vorm van ander bomme.