Pan-Afrikanisme
Pan-Afrikanisme is beide 'n intellektuele en politieke beweging wat gewortel is in die oortuiging dat die lotgevalle van alle Afrika-volke, op die vasteland en regoor die diaspora (mense van Afrika-afkoms wat buite die vasteland woon), met mekaar verbind is. Pan-Afrikanisme 'n oortuiging dat "Afrikane, beide op die vasteland en in die diaspora, nie net 'n gemeenskaplike geskiedenis deel nie, maar 'n gemeenskaplike bestemming."[1] Pan-Afrikanisme postuleer 'n gevoel van 'n gedeelde historiese lot vir Afrikane in die Amerikas, die Wes-Indiese Eilande en op die vasteland, wat self gesentreer is op die Atlantiese handel in slawe, Afrika-slawerny en Europese imperialisme.[2]
Pan-Afrikanisme het sy oorsprong het in die stryd van die mense van suid van die Sahara teen slawerny en kolonisasie[3] en hierdie stryd kan teruggevoer word na die eerste weerstand op slaweskepe – rebellies en selfmoorde – deur die voortdurende plantasie- en koloniale opstande en die "Terug na Afrika"-bewegings van die 19de eeu. Gebaseer op die oortuiging dat eenheid noodsaaklik is vir ekonomiese, sosiale en politieke vooruitgang, is dit daarop gemik om mense van Afrika-afkoms te verenig en op te hef.[4]
Dit was egter in die twintigste eeu dat Pan-Afrikanisme na vore gekom het as 'n afsonderlike politieke beweging wat aanvanklik gevorm en gelei is deur mense van die diaspora. In 1900 het die Trinidadiese advokaat Henry Sylvester Williams 'n konferensie byeengeroep wat in Westminster Hall, Londen, plaasgevind het om "teen die diefstal van grond in die kolonies, rassediskriminasie te protesteer en ander kwessies van belang vir Swartes te hanteer".
Pan-Afrikaanse denke het die stigting van die Organisasie van Afrika-Eenheid (sedertdien opgevolg deur die Afrika-Unie) in 1963 beïnvloed.[5][6] Die Afrika-Unie-kommissie het sy setel in Addis Abeba en die Pan-Afrikaanse Parlement het sy setel in Midrand, Johannesburg.[7]
Vandag bly Pan-Afrikanisme hoogs relevant in die aangesig van nuwe vorme van afhanklikheid, ongelykheid en globale mededinging. Terwyl Afrika uitdagings soos klimaatsverandering, digitale transformasie, migrasie en streekskonflik die hoof bied, bied die Pan-Afrikaanse ideaal 'n raamwerk vir kollektiewe optrede wat kontinentale integrasie aanmoedig, Afrika-instellings versterk en 'n gedeelde stem in globale bestuur bevestig.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Makalani, Minkah (2011). "Pan-Africanism". Africana Age. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 18 Januarie 2020. Besoek op 13 September 2012.
- ↑ New Dictionary of the History of Ideas. The Gale Group. 2005.
- ↑ Abdul-Raheem, Tajudeen (ed.), Pan Africanism: Politics, Economy and Social Change in the Twenty-first Century, New York University Press, 1996.
- ↑ Frick, Janari, et al. (2006), History: Learner's Book, bl. 235, South Africa: New Africa Books.
- ↑ Abrahamsen, Rita (Januarie 2020). "Internationalists, sovereigntists, nativists: Contending visions of world order in Pan-Africanism". Review of International Studies. 46 (1): 56–74. doi:10.1017/S0260210519000305. S2CID 210466747.
- ↑ "AU in a Nutshell", African Union. (Geargiveer 29 Januarie 2011 op Wayback Machine).
- ↑ "Pan-Africanism". Encyclopaedia Britannica. Besoek op 24 Mei 2020.
