Piet de Jager

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Piet de Jager (22 Januarie 1953 – 12 Januarie 2023) was ’n Afrikaanse regsgeleerde, wat veral bekendheid verwerf as rolprentmaker en digter.

Lewe en werk[wysig | wysig bron]

Piet de Jager is in 1953 in Bethal gebore as die seun van Salmon de Jager, ’n landdros. Weens sy pa se beroep trek hulle baie en hy word groot in Kaapstad, Kimberley en Durban. Hy matrikuleer aan die Hoërskool Andrew Rabie in Port Elizabeth. Sy universiteitsopleiding is aan die Universiteit van die Oranje-Vrystaat en hy behaal hier ’n B.A.-graad in die Regte en ’n M.A.-graad in Staatsfilosofie, waarna hy die LL.B.-graad aan die Universiteit van Suid-Afrika verwerf. Hy word in 1982 as advokaat toegelaat tot die Pretoria-balie, waar hy in 1997 senior status (S.C.) verwerf. In sy regsloopbaan is hy betrokke by verskeie opspraakwekkende sake, waaronder die Trojaanse perd-saak van die middel 1980’s, die Harms-kommissie oor korrupsie en die Burgerlike Samewerkingsburo (BSB) van die 1990’s. Hy het sowel generaal Magnus Malan as president P.W. Botha in die hof verdedig. Hy was getroud met Luitha, ’n gimnastiek-afrigter, wat hy op universiteit in Bloemfontein leer ken het, en hulle het in Bronkhorstspruit gewoon. Hulle het vier kinders, drie seuns (Sallas, Dawie en Pieter) en ’n dogter (Elena). Saam met sy seun Sallas begin hy Bosbok 6 Films, ’n produksiemaatskappy wat genoem is na hulle straatadres in Bronkhorstspruit. Op Bronkhorstspruit bedryf hy ook ’n kwekery.

Skryfwerk[wysig | wysig bron]

Sy gedigte word gebundel in “Ouhout”, wat deur Zerk de Villiers geïllustreer word. Hy vertaal Albert Camus se “La peste” as “Die pes[1]” in Afrikaans. In hierdie boek word die stad Oran deur ’n epidemie vernietig, maar Camus se werk is allegories van aard en verwys enersyds na die Nazi-besetting van Frankryk en andersyds na die menslike kondisie, waar die pes nooit verdwyn nie.

Rolprente[wysig | wysig bron]

Piet vervaardig ook rolprente en staan so aan die hoof van die vervaardiging van “Roepman” van Jan van Tonder en die fliek oor die Anglo-Boereoorlog, “Verraaiers”, wat deur Albert Blake se boek “Boereverraaiers” geïnspireer is. Hierna volg “Stuur groete vir Mannetjies Roux”, waarin die bekende liedjie van Laurika Rauch ’n groot rol speel, en “Musiek vir die agtergrond. Sy eerste rolprent in Engels is “Losing Molly”, wat gegrond is op die ware verhaal van die struggle-advokaat Bram Fischer se tragiese verval nadat sy vrou in ’n fratsongeluk oorlede is.

Publikasies[wysig | wysig bron]

Jaar Publikasie
2005 Ouhout
Vertaling
2012 Die pes- Albert Camus
Rolprente
2010 Roepman
2013 Verraaiers
2014 Musiek vir die agtergrond
Stuur groete vir Mannetjies Roux

Bronnelys[wysig | wysig bron]

Tydskrifte en koerante[wysig | wysig bron]

  • De Jager, Piet “Oorlog is mense se waansin” “Rapport” 20 Januarie 2013
  • Schoombie, Schalk “Die menslike verhaal boei my” “By” 4 Mei 2013
  • Stehle, Rudolf “Persoonlike projek lei tot Camus-vertaling” “Beeld” 23 Augustus 2012

Internet[wysig | wysig bron]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Meiring, Eben “Beeld” 19 November 2012 Rossouw, Johann “Tydskrif vir Letterkunde” Nuwe reeks 50 no. 1 Herfs 2013