Opus Dei

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Opus Dei
’n Seël van Opus Dei.
’n Seël van Opus Dei.
Gestig 2 Oktober 1928
Soort instelling Persoonlike prilaatskap
Doel Die verspreiding van die idee dat enigiemand heilig kan word
Hoofkwartier Rome, Italië
Streek gedien Hele wêreld
Lede 94 776 (2016)[1]
Titel van leier Prelaat
Huidige prelaat Fernando Ocáriz Braña
Moederorganisasie Rooms-Katolieke Kerk
Webtuiste opusdei.org

Opus Dei, amptelik bekend as Die Prelaatskap van die Heilige Kruis en Opus Dei (Engels: The Prelature of the Holy Cross and Opus Dei; Latyn: Praelatura Sanctae Crucis et Operis Dei), is ’n instelling van die Rooms-Katolieke Kerk wat leer almal kan heilig word en dat die gewone lewe ’n weg na heiligheid is.[2][3] Die meeste lede is niegeestelikes; die res is niekloosterlike priesters onder leiding van ’n kerkvoog of prelaat wat deur spesifieke lede gekies en deur die pous aangestel word.[4] Opus Dei is Latyn vir "Werk van God" en lede verwys dikwels na die organisasie as "die Werk".[5][6]

Opus Dei is in 1928 in Spanje gestig deur die Katolieke heilige en priester Josemaría Escrivá, en het in 1950 die goedkeuring van die Katolieke Kerk gekry deur middel van pous Pius XII.[7] Pous Johannes Paulus II het dit in 1982 ’n persoonlike prelaatskap gemaak deur die Apostoliese konstitusie Ut sit; dus dek die jurisdiksie van sy eie biskop, eerder as geografiese bisdomme, die persone in Opus Dei waar hulle ook al is.[7]

In 2016 het die prelaatskap 94 776 lede gehad: 92 667 niekerkliks en 2 109 priesters.[1] Dit sluit die bisdomlike priesters uit wat lid is van Opus Dei se Priestergenootskap van die Heilige Kruis, wat in 2005 sowat 2 000 lede gehad het.[8] Daar is Opus Dei-lede in meer as 90 lande.[9] Sowat 70% lede van die lede woon in privaat huise en lei ’n tradisionele Katolieke gesinslewe met ’n sekulêre loopbaan,[10][11] terwyl die res selibaat is en hoofsaaklik in Opus Dei-sentrums woon. Benewens hul persoonlike welsynwerk organiseer Opus Dei-lede opleiding in Katolieke spiritualiteit soos toegepas op die alledaagse lewe; lede is betrokke by die bestuur van universiteite, universiteitswonings, skole, uitgewers, hospitale en tegniese en landbou-opleidingsentrums.

Omstredenheid[wysig | wysig bron]

Opus Dei is deur die loop van sy geskiedenis uit baie oorde gekritiseer en dit het joernaliste aangespoor om die instelling te beskryf as "die mees omstrede mag in die Katolieke Kerk" en die stigter as ’n "polariserende" figuur.[8][12][13] Kritiek op Opus Dei gaan veral oor bewerings van geheimhouding,[14] sy omstrede en aggressiewe werwingsmetodes, streng reëls vir lede, elitisme en vrouehaat, en steun of deelname aan outoritêre of regse regerings, veral Spanje onder die regering van Francisco Franco tot in 1978.[15] Die kastyding van die vlees wat sommige lede beoefen, word ook gekritiseer. Verdere kritiek is dat hulle na bewering onafhanklikheid en meer invloed in die Katolieke Kerk nastreef.[16]

Aan die ander kant meen verskeie joernaliste wat Opus Dei bestudeer het, baie van die kritiek is geskoei op versinsels deur teenstanders,[8][17][12][18][19] en daar is al beweer die teenstand kom van mense wat teen heiligwording is.[18][20] Verskeie pouse en ander Katolieke leiers het Opus Dei se innoverende lering oor die heiligmakende waarde van werk geloof, asook die instelling se getrouheid aan Katolieke geloofsoortuigings.[21][22] In 2002 het pous Johannes Paulus II Escrivá tot heilige verklaar en hom "die heilige van die alledaagse lewe" genoem.[23]

In onlangse jare het Opus Dei internasionale aandag getrek vanweë die roman The Da Vinci Code en sy rolprentweergawe van 2006, wat deur vooraanstaande Christene sowel as niegelowiges as misleidend, onakkuraat en anti-Katoliek afgemaak is.[24][25][26][27]

Kritici soos die Jesuïet Wladimir Ledóchowski verwys soms na Opus Dei as ’n "Katolieke", "Christelike" en "wit" vorm van die Vrymesselaars.[28][29][30][31][32]

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. 1,0 1,1 Cheney, David M. "Opus Dei (Personal Prelature) [Catholic-Hierarchy]" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 8 November 2019. Besoek op 11 Desember 2016.
  2. Pope John Paul II. "Apostolic Constitution Ut Sit, Establishing Opus Dei as the first Personal Prelature of the Catholic Church" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Junie 2019. Besoek op 27 November 2006.
  3. "Address of John Paul II in Praise of St. Josemaría, Founder of Opus Dei" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 Junie 2013. Besoek op 8 Junie 2007.
  4. Upon whom does the prelate of Opus Dei depend? Who appoints him? Opus Dei website.
  5. "Decoding secret world of Opus Dei". BBC News (in Engels). 16 September 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Januarie 2020. Besoek op 27 November 2006.
  6. Bill Tammeus (19 Oktober 2005). "Bishop confirms connection to group". Kansas City Star.
  7. 7,0 7,1 Peter Berglar (1994). "Opus Dei: Life and Works of its Founder". EWTN (in Maleis). Scepter. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 29 Maart 2008.
  8. 8,0 8,1 8,2 John Allen (2005). Opus Dei: An Objective Look Behind the Myths and Reality of the Most Controversial Force in the Catholic Church. Doubleday Religion. ISBN 0-385-51449-2.
  9. "Opus Dei to produce Italian cartoon and mini-series on St. Josemaria Escriva" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 2 Januarie 2016. Besoek op 11 Desember 2016.
  10. "Opus Dei". BBC Religion and Ethics (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 4 Oktober 2019. Besoek op 27 November 2006.
  11. Terry Mattingly. "'Da Vinci Code' mania opened up Opus Dei". Alburquerque Tribune. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 September 2007. Besoek op 2 April 2007.
  12. 12,0 12,1 Noam Friedlander (8 Oktober 2005). "What Is Opus Dei? Tales of God, Blood, Money and Faith". The Times (in Engels). Londen. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 Augustus 2011. Besoek op 10 Februarie 2008.
  13. Brennan Hill. "Who Stood For and Against Hitler?". American Catholic (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 27 November 2006.
  14. David Van Biema (19 April 2006). "The Ways of Opus Dei". Time (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 23 Augustus 2013. Besoek op 24 Maart 2007.
  15. "Moncada, Alberto. "Opus Dei Over Time", ICSA e-Newsletter, Vol. 5, No. 2, 2006, International Cultic Studies Association". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2019. Besoek op 3 November 2018.
  16. Michael Walsh (2004). Opus Dei: An Investigation into the Powerful Secretive Society within the Catholic Church. Harper San Francisco. ISBN 0-06-075068-5.
  17. Maggy Whitehouse (2006). Opus Dei: The Truth Behind the Myth. Hermes House. ISBN 0-681-35584-0.
  18. 18,0 18,1 Messori, Vittorio (1997). Opus Dei, Leadership and Vision in Today's Catholic Church. Regnery Publishing. ISBN 0-89526-450-1.
  19. Patrice de Plunkett. "Entretien avec l'auteur de L'Opus Dei – Enquête sur le " monstre "". Zenit News Agency (in Frans). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Februarie 2012. Besoek op 20 Junie 2007.
  20. "You can trust them to sell you a car". The Daily Telegraph (in Engels). Londen. 23 Oktober 2005. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Junie 2008. Besoek op 27 November 2006.
  21. "Papal statements on Opus Dei". Opus Dei Official Site (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Desember 2013. Besoek op 27 November 2006.
  22. "Quotes on Opus Dei from U.S. Bishops" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 6 Januarie 2014. Besoek op 11 Desember 2016.
  23. "St. Josemaría Escriva de Balaguer". Catholic Online (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2020. Besoek op 27 November 2006.
  24. Carl Olson; Sandra Miesel. The Da Vinci Hoax: Exposing the Errors in The Da Vinci Code. Ignatius Press. ISBN 978-1-58617-034-9. {{cite book}}: Onbekende parameter |lastauthoramp= geïgnoreer (hulp)
  25. Miller, Laura (22 Februarie 2004). "THE LAST WORD; The Da Vinci Con – New York Times" (in Engels). Query.nytimes.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Junie 2008. Besoek op 3 Februarie 2009.
  26. Neuhaus, Richard John (Junie–Julie 2006). "The Public Square". =firstthings.com.{{cite web}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link)
  27. Richard Abanes. The Truth Behind the Da Vinci Code: A Challenging Response to the Bestselling Novel. Harvest House Publishers. ISBN 0-7369-1439-0.
  28. "Beyond the Threshold". archive.nytimes.com (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 13 Augustus 2018. Besoek op 30 Maart 2018.
  29. 1946-, Preston, Paul, (1986). The triumph of democracy in Spain. London: Methuen. p. 28. ISBN 9780416900101. OCLC 14586560.{{cite book}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: meer as een naam (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  30. 1964-, Harding, Nick, (2005). Secret societies. Edison, N.J.: Chartwell Books, Inc. p. 107. ISBN 9780785821700. OCLC 78244509.{{cite book}}: AS1-onderhoud: ekstra leestekens (link) AS1-onderhoud: meer as een naam (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
  31. Hesse, Alexander (2015) (in Duits), Geheimbünde Freimaurer und Illuminaten, Opus Dei und Schwarze Hand, Reinbek: Rowohlt Taschenbuch, p. 54, ISBN 9783499630491 
  32. Augias, Corrado, (2012) (in Duits), Die Geheimnisse des Vatikan : Eine andere Geschichte der Papststadt (1., neue Ausg ed.), München: Beck, C H, p. 415, ISBN 9783406630927 

Eksterne skakels[wysig | wysig bron]