Presipitasie-verhardbare vlekvrye staal
Presipitasie-verhardbare vlekvrye stale[1] is Cr-Ni legerings wat PH-elemente soos koper, aluminium en titaan bevat. Presipitasie-verhardbare vlekvrye staal kan in die uitgegloeide toestand óf austenities óf martensities wees. Dié wat austenities is, is meestal omskakelbaar na martensiet d.m.v. 'n kondisionerings-hittebehandeling en afblussing tot 'n temperatuur onder 0°C.
Die verharding van 17-7 PH-staal vereis 'n oplosbehandeling by 1050°C om alle presipitate op te los en 'n uniforme austenitiese struktuur te skep. Die materiaal word dan vinnig afgekoel tot by kamertemperatuur om 'n oorversadigde vaste oplossing te vorm. Dit word opgevolg met 'n verouderingstap wat aanleiding gee tot submikroskopiese presipitate, wat bestaan uit intermetaalverbindings. Treksterktes van 1380 tot 2070 MPa word so bereik.
Hierdie legerings vind toepassing waar hoë sterkte gekoppel met goeie korrosieweerstand 'n vereiste is. 17-7 PH-staal word dus gebruik vir kleppe, laers, ratte en klepbeddings. 13-8Mo staal word gebruik in vliegtuigonderdele, kernreaktorkomponente, vliegtuig-landingsmeganismes en in petrochemiese toepassings waar weerstand teen spanningskorrosie-kraking 'n vereiste is. Die korrosieweerstand van presipitasie-verhardbare vlekvrye staal is swakker as dié van austenitiese stale, behalwe in die geval van CD4M Cu wat goeie korrosiebestandheid het, as gevolg van sy baie hoë chroominhoud (25%).
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ PA Tornton & VJ Colangelo, Fundamentals of Engineering Materials, Prentice-Hall, 1985.