Procyon lotor

Wasbeer Tydperk: Plioseen–teenswoordig PreЄ Є O S D C P T J K Pg N
Oosterse wasbeer (P. l. lotor), Central Park in New York-stad
Bewaringstatus
Veilig  (IUCN 3.1)
Wetenskaplike klassifikasie
Domein:	Eukaryota
Koninkryk:	Animalia
Filum:	Chordata
Klas:	Mammalia
Orde:	Carnivora
Familie:	Procyonidae
Genus:	Procyon
Spesie:	P. lotor
Binomiale naam
Procyon lotor (Linnaeus, 1758)
Inheemse spesie-gebied in rooi, indringerspesie-gebied in blou
Sinonieme
Ursus lotor Linnaeus, 1758

Die wasbeer (Procyon lotor) (dit word soms die gewone wasbeer of noordelike wasbeer genoem om dit van ander spesies te onderskei) is 'n soogdier wat inheems is aan Noord-Amerika. Dit is die grootste van die procyoniede-familie, met 'n liggaamslengte van 40 tot 70 cm en 'n liggaamsgewig van 5 tot 26 kg. Die wasbeer se gryserige pels bestaan grootliks uit 'n digte onderpels wat dit teen koue weer beskerm. Die dier se kenmerke sluit in sy uiters behendige voorpote, sy gesigsmasker en sy geringde stert, wat algemene temas is in die mitologieë van die inheemse volke van die Amerikas oor die spesie. Die wasbeer is bekend vir sy intelligensie, en studies toon dat dit in staat is om die oplossing vir take vir ten minste drie jaar te onthou. Die wasbeer is gewoonlik aktief in die nag en is 'n omnivoor. Die dier se dieet bestaan uit ongeveer 40% ongewerwelde diere, 33% plante en 27% gewerwelde diere.

Die oorspronklike habitatte van die wasbeer is bladwisselende en gemengde woude, maar as gevolg van hul aanpasbaarheid het hulle hul verspreidingsgebied uitgebrei na bergagtige gebiede, kusmoerasse en stedelike gebiede, waar sommige huiseienaars dit as 'n pes beskou. As gevolg van ontsnappings en doelbewuste bekendstellings in die middel van die 20ste eeu, is wasbere nou ook oor sentraal-Europa, die Kaukasus en Japan versprei.

In Europa word die wasbeer sedert 2016 op die lys van indringer-uitheemse spesies ingesluit. Dit beteken dat hierdie spesie nie in die Europese Unie ingevoer, geteel, vervoer, gekommersialiseer of doelbewus in die omgewing vrygelaat mag word nie.

Alhoewel daar voorheen gedink is dat dit oor die algemeen 'n geïsoleerde lewe lei, is daar bewyse dat wasbere se gedrag soms eie is aan die betrokke geslag van die dier. Verwante wyfies deel dikwels 'n gemeenskaplike gebied, terwyl onverwante mannetjies saam in groepe van tot vier woon om vreemde mannetjies gedurende die paarseisoen te verwilder en ander potensiële indringers uit hul gebied te weer. Die grootte van die dier se tuisgebied wissel van 7,4 hektaar vir wyfies in stede, tot 12 000 hektaar vir mannetjies in die prêries. Na 'n dragtigheidsperiode van ongeveer 65 dae word twee tot vyf kleintjies (bekend as "kits") in die lente gebore. Die "kits" word daarna deur die wyfie grootgemaak totdat die kleintjies in die laat-herfs hul eie weg inslaan. Alhoewel dit bekend is dat wasbere meer as 20 jaar leef, is hul lewensverwagting in die natuur slegs 1,8 tot 3,1 jaar. In baie gebiede is jag en voertuigbeserings die twee mees algemene oorsake van dood.