Pygmalion et Galathée
 | Hierdie artikel is 'n weesbladsy. Dit is nie geskakel of in ander bladsye ingesluit nie. Help Wikipedia deur na moontlike teks te soek en 'n skakel hierheen te plaas. |
| Pygmalion et Galathée | |
|---|---|
| Regisseur | Georges Méliès |
| Met |
|
| Uitgereik | 1898 |
| Land |  Frankryk
|
| IMDb-profiel | |
Pygmalion et Galathée (Pygmalion en Galatea) is 'n Franse stiltruukrolprent uit 1898, gebaseer op die antieke Pygmalion-mite.[1] Georges Méliès is die regisseur.[2][3] Die hoofrolspelers is Georges Méliès en Jehanne d'Alcy.
Storielyn
[wysig | wysig bron]Die beeldhouer Pygmalion wat sy standbeeld van Galatea voltooi, is dolverlief daarop. Tot sy vreugde word Galatea lewendig. Wanneer hy haar egter probeer omhels, verander sy magies van plek; dan kom haar boonste en onderste helftes uitmekaar, tot Pygmalion se verwarring. Galatea se helftes sluit weer saam, maar net toe hy haar uiteindelik wil soen, stap sy terug op haar voetstuk en word weer 'n standbeeld.
Produksie
[wysig | wysig bron]Die Pygmalion-mite was lank reeds gewild onder teatrale illusioniste.[4] Pygmalion en Galatea was die eerste filmverwerking van die verhaal; baie ander het dit gevolg in die stil era en daarna.[5] Méliès en Jehanne d'Alcy vertolk die rolle van Pygmalion en Galatea in die film.[6]
Idees uit die mite het teruggekeer in latere films deur Méliès, insluitend The Brahmin and the Butterfly (1901), waarin die vrou se mag en vryheid van keuse beklemtoon word, en wat Jennifer Forrest opgesom het as "a Pygmalion and Galatea scenario gone wrong";[7] Die Tekenles, of die Lewende Standbeeld (1903), waarin 'n ondeunde towenaar 'n ewe veel ondeunde Galatea om 'n tekeninstrukteur te verwar;[8] en Ten Ladies in One Umbrella (1903), waarin 'n Pygmalion-agtige Méliès vroue optower voor 'n bord gemerk "Galathea Theatre".[9]
Vrystelling en bewaring
[wysig | wysig bron]Die film is vrygestel deur Méliès se Star Film Company en is nommer 156 in sy katalogusse.[10] Dit is vermoedelik verlore tot 1993, toe 'n afdruk op 'n solder in Barcelona gevind is.[1]
Ontvangs
[wysig | wysig bron]François de la Bretèque het die film beskryf as "'n metafoor van die beeldmaker, met ander woorde die filmmaker: die een wat probeer om lewe te gee aan die simulacra wat deur sy verbeelding voortgebring is".[11] Allison de Fren het die implisiete drama beklemtoon tussen die kunstenaar op die skerm (gespeel deur Méliès) wat probeer om 'n permanente kunswerk te skep, en die filmmaker van die skerm af (ook Méliès) wat magiese toertjies op hom speel: "Selfs Pygmalion, daardie seldsame siel wie se ontmoeting met 'n lewende standbeeld gelukkig eindig, word in Méliès se herinterpretasie gekonfronteer met 'n Galatea wat weier om vervat word."[12]
Gaby Wood noem Pygmalion en Galatea "'n perfekte metafoor vir die magie van bewegende film. Alles wat in die medium se vroeë dae toegedraai was, is daar: die begeertes, die vrese, die bygelowe, die krag en die histeriese waansin van sy eerste skerp treë."[13]
Hoofrolspelers
[wysig | wysig bron]- Georges Méliès
- Jehanne d'Alcy
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ 1,0 1,1 Mattelart, Armand (1996). The Invention of Communication. University of Minnesota Press. p. 5. ISBN 9780816626977.
- ↑ Philippe Rège. Encyclopedia of French Film Directors, Volume 1
- ↑ Pygmalion and Galatea
- ↑ Frazer, John (1979), Artificially Arranged Scenes: The Films of Georges Méliès, Boston: G. K. Hall & Co., p. 87, ISBN 0-8161-8368-6
- ↑ Winkler, Martin M. (2014), "Ovid and the Cinema: An Introduction", in Miller, John F.; Newlands, Carole E., A Handbook to the Reception of Ovid, Chichester: Wiley-Blackwell, p. 471, https://books.google.com/books?id=7fijBAAAQBAJ&pg=PA471
- ↑ de Fren, Allison (2014), "The Anatomical Gaze in Tomorrow's Eve", in Evans, Arthur B., Vintage Visions: Essays on Early Science Fiction, Middletown, CT: Wesleyan University Press, p. 127, https://books.google.com/books?id=13C7AwAAQBAJ&pg=PA127
- ↑ Forrest, Jennifer (2002), "Aerial Misses and Spectating Messieurs: The Paradox of the Lady Acrobat in the French Fin de Siècle", in Raser, Timothy Bell, Peripheries of Nineteenth-Century French Studies: Views from the Edge, Newark: University of Delaware Press, pp. 149–50, https://books.google.com/books?id=AFe7xrCuDCUC&pg=PA149
- ↑ Ezra, Elizabeth (2013), "Becoming Women: Cinema, Gender and Technology", in Holmes, Diana; Tarr, Carrie, A "Belle Epoque"? Women and Feminism in French Society and Culture, 1890–1914, New York: Berghahn Books, pp. 131–2, https://books.google.com/books?id=blLH5wAXBtEC&pg=PA131
- ↑ Frazer 1979, p. 124
- ↑ Hammond, Paul (1974). Marvellous Méliès. London: Gordon Fraser. p. 138. ISBN 0900406380.
- ↑ Stoichita, Victor I. (2008), The Pygmalion Effect: From Ovid to Hitchcock, Chicago: University of Chicago Press, p. 237, https://books.google.com/books?id=R1zYDPNoLiwC&pg=PA237
- ↑ de Fren 2014, p. 153
- ↑ James, Paula (2011), Ovid's Myth of Pygmalion on Screen: In Pursuit of the Perfect Woman, London: Continuum International, p. 197, https://books.google.com/books?id=YlUSBwAAQBAJ&pg=197
Eksterne skakels
[wysig | wysig bron]
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Pygmalion et Galathée.
Wikiquote het aanhalings deur Pygmalion et Galathée.- Pygmalion et Galathée op IMDb
