Ramkie

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

‘n Ramkie (die blikkitaar) is ‘n primitiewe tokkelinstrument hoofsaaklik bekend in Suider-Afrika.

Hierdie eenvoudige snaarinstrument is afkomstig van die Khoikhoi en word tans nog bespeel in Suid-Afrika, Botswana, Zambië, Malawi en Namibië. Gewoonlik bestaan dit uit ‘n ou 5 liter-paraffien- of olieblik as klankkas, ‘n dun plank en drie of vier snare. Die snare is meesal van vislyn (nylon) of remdraad van ‘n fiets. Voorheen is skaapderms as snare en ‘n kalbas as klankbord gebruik. Sedert die 1980’s is goedkoop kitare te koop en het dit die ramkie daarna meesal vervang.

Blikkitaarspelers het die speel van die instrument gewoonlik in hul jeug aangeleer deur ervare spelers by rieldanse dop te hou. Die Khoikhoi het ‘n besondere natuurlike musiektalent gehad. Ander snaarinstrumente wat hulle bespeel het, was die !goura (gorah) en die !guba.

Die herkoms van die woord ramkie is onseker. Dit kan ontleen wees aan die Nama-woord ramgi-b (ramgyb) of van die Portugese woord rabequinha, met die betekenis van “klein viool”. Rabeca beteken viool en pequeno beteken klein.

Die woord ramkie het in Afrikaans veral bekend geraak deur die gedig “Op my ou ramkietjie” deur C. Louis Leipoldt.

Lees ook[wysig | wysig bron]