Richard Maurice Bucke
Richard Maurice Bucke (18 Maart 1837 – 19 Februarie 1902), dikwels Maurice Bucke genoem, was 'n prominente Kanadese psigiater in die laat 19de eeu.
Bucke was 'n avonturier tydens sy jeug en het later medies gestudeer. Uiteindelik het hy as psigiater aan die hoof van die provinsiale psigiatriese instelling (Asylum for the Insane) in Londen, Ontario, gestaan. Bucke was 'n vriend van verskeie bekende letterkundiges in Kanada, die Verenigde State en Engeland.[1] Behalwe om professionele artikels te publiseer, het Bucke drie niefiksieboeke geskryf: Man's Moral Nature, Walt Whitman, en Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind, wat sy bekendste werk is.
Vroeë lewe
[wysig | wysig bron]Richard Maurice Bucke is in 1837 in Methwold, Engeland, gebore, die seun van ds Horatio Walpole Bucke ('n gemeentekuraat) en sy vrou Clarissa Andrews. Die ouers en hul kinders het na Kanada geëmigreer toe hy 'n jaar oud was en hulle naby Londen, Ontario, gevestig.
Horatio W. Bucke het die beroep van predikant prysgegee en op sy gesin se inkomste op hul plaas in Ontario vertrou. Richard Maurice Bucke, deel van 'n groot gesin, was 'n tipiese plaasseun van daardie era. Hy was 'n atletiese seun wat 'n goeie balspel geniet het. Toe hy op die ouderdom van 16 die huis verlaat het, het hy na Columbus, Ohio en daarna na Kalifornië gereis. Langs die pad het Bucke verskeie tydelike werke gehad. Hy was deel van 'n reisgeselskap wat vir hul lewens moes veg toe hulle deur Shoshone Indiane aangeval is, wie se grondgebied hulle betree het.[2]
In die winter van 1857–58 het hy byna doodgevries in die berge van Kalifornië, waar hy die enigste oorlewende van 'n silwermynparty was.[3] Hy moes oor die berge uitstap en het erge vriesbrand opgedoen. Gevolglik is ’n voet en verskeie van sy tone geamputeer. Hy het toe teruggekeer na Kanada via die landengte van Panama, waarskynlik in 1858.[4][5]
Geneeskunde en Psigiatrie
[wysig | wysig bron]Bucke het by McGill Universiteit se mediese skool in Montreal ingeskryf, waar hy 'n vooraanstaande proefskrif gelewer het in 1862. Alhoewel hy kortliks algemene geneeskunde as 'n skeepschirurg gepraktiseer het (om vir sy seereise te betaal), het hy later in psigiatrie gespesialiseer. Hy het sy internskap in Londen (1862–63) by die University College Hospital gedoen. In daardie tyd het hy Frankryk besoek.
Hy was vir etlike jare 'n entoesias van Auguste Comte se positivistiese filosofie.[2] Huston Smith het van Comte se filosofie gesê: "Auguste Comte het die lyn neergelê: godsdiens het tot die kinderjare van die mensdom behoort.... Alle ware kennis is vervat binne die grense van die wetenskap."[6] Comte se oortuiging dat godsdiens, indien daarmee word spiritualiteit bedoel, wat deur die wetenskap verouder is, staan in kontras met Bucke se latere oortuiging aangaande die aard van die werklikheid.
Bucke het in 1864 na Kanada teruggekeer en in 1865 met Jessie Gurd getrou; hulle het agt kinders gehad. In Januarie 1876 word Bucke die superintendent van die Asylum for the Insane in Hamilton, Ontario. In 1877 is hy as hoof aangestel van die provinsiale Asylum for the Insane in London, Ontario, 'n pos wat hy vir byna die res van sy lewe beklee het. In sy werk met asielgevangenes was hy 'n hervormer wat georganiseerde sport aangemoedig het (wat nou arbeidsterapie genoem word).[2] Sommige van sy chirurgiese behandelings was diep omstrede. Nadat hy die Victoriaanse-era-teorie aangeneem het dat geestesongesteldheid by vroue dikwels te wyte was aan gebreklike voortplantingsorgane, het Bucke chirurgiese verwyderings van hierdie organe van vroulike pasiënte begin uitvoer. Hy het hierdie praktyk tot sy dood voortgesit, ten spyte daarvan dat hy toenemende kritiek van die mediese gesondheidsorggemeenskap ontvang het.[7]
Kosmiese bewussyn ervaring
[wysig | wysig bron]In 1872, na 'n aand van stimulerende gesprek met sy vriend Walt Whitman op die platteland, was Richard M Bucke op pad terug na Londen in 'n koets. Hy vertel:
"Ek was in 'n toestand van stilte, amper passiewe genot. Op een slag, sonder enige waarskuwing van enige aard, het ek myself as 't ware deur 'n vlamkleurige wolk omhul gevind. Vir 'n oomblik het ek aan vuur gedink, een of ander skielike brand in die groot stad; die volgende het ek geweet dat die lig in my was.
Direk daarna het 'n gevoel van verheuging oor my gekom, van ontsaglike vreugde, vergesel van 'n intellektuele verligting wat heeltemal onmoontlik is om te beskryf. In my brein het een oombliklike weerlig gestroom - flits van die Goddelike Pragtig wat sedertdien my lewe verlig het; op my hart het een druppel van Goddelike Geluk geval, en vandaar los dit vir altyd 'n nasmaak van die hemel.
Ek het onder andere nie begin glo nie: Ek het gesien en geweet dat die Kosmos nie dooie materie is nie, maar 'n lewende Teenwoordigheid, dat die siel van die mens onsterflik is, dat die heelal so gebou en georden is dat alle dinge sonder enige moontlikheid saam werk tot voordeel van almal, dat die grondbeginsel van die wêreld is wat ons liefde noem, en dat die geluk van almal op die lange duur absoluut seker is.
Ek het binne die paar sekondes meer geleer tydens die verligting as in al my vorige studiejare en ek het baie geleer wat geen studie ooit my kon geleer het nie. Geparafraseer in die eerste persoon uit die boek "Cosmic Consciousness" deur Richard M Bucke.
Hy het later die kenmerke en gevolge van die ervaring van hierdie tipe bewussyn beskryf as:
- die skielike verskyning
- 'n subjektiewe ervaring van lig ("innerlike lig")
- morele verhoging
- intellektuele beligting
- 'n gevoel van onsterflikheid
- verlies van 'n vrees vir die dood
- verlies van 'n gevoel van sonde
Bucke se persoonlike ervaring van die innerlike toestand het nog 'n kenmerk gehad, wat afsonderlik deur die skrywer genoem is: die lewendige gevoel van die heelal as 'n lewende teenwoordigheid, eerder as as basies lewelose, inerte materie.[8]
Die grootste gebeurtenis van daardie nag was sy werklike en enigste inisiasie tot die nuwe en hoër orde van idees. Maar dit was net 'n ontgroening. Hy het die lig gesien, maar het geen idee gehad waar dit vandaan kom en wat dit beteken het as die eerste skepsel wat die lig van die son gesien het nie.[9]
Bucke het nie dadelik die besonderhede en interpretasie van sy ervaring opgeteken nie. Dit is eers jare later gedoen, en eers nadat hy baie van die wêreld se literatuur oor mistiek en verligting nagevors het en met baie ander oor hierdie onderwerp gekorrespondeer het.
Kosmiese Bewussyn
[wysig | wysig bron]Bucke se magnum opus was sy boek Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind.[10] Die boek is 'n samestelling van verskeie teorieë eerder as 'n streng eenvoudige rekord van sy oorspronklike mistieke ervaring.
Bucke het die term "kosmiese bewussyn" by Edward Carpenter geleen, wat in die Ooste gereis en godsdiens bestudeer het. Bucke se vriend,[2] Carpenter, het die term "kosmiese bewussyn" afgelei van die Oosterse term "universele bewussyn." In sy beskrywing van sy persoonlike ervaring het Bucke sy herinnering gekombineer met gedagtes van nog een van sy vriende, Caleb Pink ("C.P.")[11]—en ander—en sy ervaring in 'n poëtiese styl opgeteken.
Cosmic Consciousness was 'n boek wat hy oor 'n tydperk van baie jare nagevors en geskryf het. Dit is in 1901 gepubliseer en is sedertdien verskeie kere herdruk. Daarin beskryf Bucke sy eie ervaring, die ervarings van tydgenote (veral Walt Whitman), en die ervarings van historiese figure, insluitend Jesus, Paulus van Tarsus, Mohammed, Plotinus, Dante Alighieri, Francis Bacon, William Blake, Boeddha en Ramakrishna.
Bucke het 'n teorie ontwikkel wat drie stadiums in die ontwikkeling van bewussyn voorgehou het:
- die eenvoudige bewussyn van diere
- die selfbewussyn van die massa van die mensdom (wat rede, verbeelding en versiendheid insluit)
- kosmiese bewussyn — 'n opkomende fakulteit wat die volgende stadium van menslike ontwikkeling is
Binne selfbewustheid bestaan daar vlakke onder individue in hul vlak van intellektuele ontwikkeling en talent. (Bucke was van mening dat daar ongetwyfeld ook vlakke binne die kosmiese bewussyn sou wees.)
Onder die gevolge van die mensdom se natuurlike evolusionêre vordering, het Bucke geglo dat hy 'n lang historiese tendens waargeneem het waarin godsdienstige opvattings en teologieë al hoe minder skrikwekkend geword het.
In Cosmic Consciousness, beginende met Deel II, verduidelik Bucke hoe diere die sintuie van hoor en sien ontwikkel het. Verdere ontwikkeling het uitgeloop op die vermoë om musiek te ervaar en te geniet. Bucke sê dat aanvanklik slegs 'n klein aantal mense kleure kon sien en musiek kon ervaar. Maar uiteindelik het hierdie nuwe vermoëns deur die mensdom versprei totdat slegs 'n baie klein aantal mense nie kleure en musiek kon ervaar nie.
In Deel III veronderstel Bucke dat die volgende stadium van menslike ontwikkeling, wat hy "kosmiese bewussyn" noem, stadig begin verskyn en uiteindelik deur die hele mensdom sal versprei.
Bucke se visie van die wêreld was diep optimisties. Hy het in Deel I (“Eerste Woorde”) geskryf “dat die heelal so gebou en georden is dat alle dinge sonder enige moontlikheid tot voordeel van almal saamwerk, dat die grondbeginsel van die wêreld is wat ons liefde noem en dat die geluk van elkeen is op die lange duur absoluut seker.”[12]
Betrokkenheid by poësie en letterkunde
[wysig | wysig bron]Bucke was diep betrokke by die poësietoneel in Amerika en het vriende onder die letterkundiges gehad, veral dié wat digters was. In 1869 lees hy Leaves of Grass deur Walt Whitman, 'n Amerikaanse digter, en was diep beïndruk daardeur.[2] In Cosmic Consciousness merk hy op dat sy kosmiese bewussynservaring plaasgevind het na 'n naglesing van Whitman en Romantiese digters.[13] Later ontmoet hy Whitman in 1877 in Camden, New Jersey, en die twee het 'n blywende vriendskap ontwikkel.
Bucke het later getuig dat hy "na 'n hoër vlak van bestaan opgehef is" as gevolg van sy vriendskap met Whitman. Hy het 'n biografie van Whitman in 1883 gepubliseer en was een van Whitman se literêre eksekuteurs.[14]
In 1882 is Bucke verkies tot die Engelse Letterkunde-afdeling van die Royal Society of Canada.[2]
Dood
[wysig | wysig bron]Op 19 Februarie 1902 het Bucke op 'n kol ys voor sy huis gegly en sy kop gestamp. Hy is ’n paar uur later dood sonder om sy bewussyn te herwin. Hy was diep betreur deur 'n groot vriendekring, wat hom liefgehad het vir sy stewige eerlikheid, sy warm hart, sy intellektuele krag, maar bowenal vir sy edele eienskappe as 'n man.[5]
Nalatenskap
[wysig | wysig bron]Bucke se konsep van kosmiese bewussyn het 'n lewe van sy eie gekry (hoewel nie altyd goed verstaan nie) en het die denke en geskrifte van baie ander mense beïnvloed. Sy werk word direk deur die mistici Franklin Merrell-Wolff[15] en P. D. Ouspensky[16] verwys, en dit was noodsaaklik vir Aldous Huxley se konsep van perennialisme,[17] en Evelyn Underhill se konsep van mistisisme.[18] In Indië gebruik Aurobindo die term kosmiese bewussyn op groot skaal in sy werk [19] en Ramana Maharshi is gevra oor Bucke se konsep.[20] Erich Fromm sê, in Psychoanalysis and Zen Buddhism, 'Wat Bucke as kosmiese bewussyn beskryf, is na my mening presies die ervaring wat in Zen Boeddhisme satori genoem word' en dat "Bucke se boek miskien die boek is wat die mees geskikte is vir die onderwerp van hierdie artikel."[21] Saam met William James se klassieke werk The Varieties of Religious Experience (wat Bucke aanhaal), het Bucke se Cosmic Consciousness deel geword van die grondslag van transpersoonlike sielkunde.
Bucke was deel van 'n beweging wat probeer het om die versorging en behandeling van geestesongesteldhede te verbeter.
Hy was een van die stigters van die Mediese Skool van die Universiteit van Wes-Ontario. Sy referate word by die universiteit se argief- en navorsingsversamelingssentrum gehou.
Hy is deur Colm Feore in die 1990 Kanadese film Beautiful Dreamers uitgebeeld.
Publikasies
[wysig | wysig bron]- Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind. Mineola, New York: Dover Publications. 2009. ISBN 9780486471907.
- Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind,1905 Innes edition, facsimile, 37 megabyte PDF file.
- Diary of R. Maurice Bucke, M.D., C.M, 1863.
- Man's Moral Nature: An Essay, 1879 Internet Archive
- Richard Maurice Bucke, Medical Mystic: Letters of Dr. Bucke to Walt Whitman and His Friends, Artem Lozynsky (editor), 1977, Wayne State University Press, ISBN 0814315763.
- The New Consciousness: Selected Papers of Richard Maurice Bucke 1997, compiled by Cyril Greenland & John Robert Colombo. Toronto: Colombo & Company.
- Walt Whitman (original 1883 edition). OCLC 859421735
- Walt Whitman's Canada 1992, compiled by Cyril Greenland & John Robert Colombo. Toronto: Hounslow Press.
Verwysings
[wysig | wysig bron]- ↑ Rechnitzer, Peter A. (1994) The Life of Dr. R.M. Bucke
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Rechnitzer, Peter A. (1994)
- ↑ Bucke, Richard M. (Junie 1883). "Twenty-five years ago". Overland Monthly. I. (Second series) (6): 553–560.
- ↑ James H Coyne, Richard Maurice Bucke: A Sketch. Toronto: Henry S. Saunders, 1923, Revised edition Reprinted from the Transactions of The Royal Society of Canada, 1906 pp. 26-30. (NB: Henry Mills Hurd says he returned to Canada in 1860.)
- ↑ 5,0 5,1 Hurd, Henry Mills; William Francis Drewry (1917). The institutional care of the insane in the United States and Canada. Vol. 4. et al. Johns Hopkins Press. (google books link) bl. 555
- ↑ Smith, Huston (2001) Why Religion Matters. San Francisco: Harper Collins, bl. 94 & 97
- ↑ "The Hysterical Female". Restoring Perspective: Life & Treatment at London's Asylum. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 Maart 2023. Besoek op 27 Maart 2023.
- ↑ Bucke, Richard Maurice (2009). Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind. Mineola, New York: Dover Publications. p. 8. ISBN 978-0-486-47190-7.
- ↑ Bucke, Richard Maurice (2009). Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind. Mineola, New York: Dover Publications. p. 10. ISBN 978-0-486-47190-7.
- ↑ Bucke, Richard Maurice (2009). Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind. Mineola, New York: Dover Publications. ISBN 978-0-486-47190-7.
- ↑ Pink, Caleb (1895). The Angel of the Mental Orient. London: William Reeves.
- ↑ Bucke, Richard Maurice (2009). Cosmic Consciousness: A Study in the Evolution of the Human Mind. Mineola, New York: Dover Publications. p. 10. ISBN 978-0-486-47190-7.
- ↑ Cosmic Consciousness, 7
- ↑ Edward Haviland Miller, Walt Whitman, The Correspondence, New York University Press, 1961, vol.1, bl.vii
- ↑ Franklin Merrell-Wolff's Experience and Philosophy, 12
- ↑ see The Cosmic Consciousness of Dr. Richard M. Bucke
- ↑ sien bl 68 van Huxley se Perennial Philosophy
- ↑ see Underhill, Mysticism, 7, 193, 255
- ↑ see The Divine Life part 1
- ↑ Be As You Are: The Teachings of Sri Ramana Maharshi, bl 21: "Q: Van watter aard is die besef van westerlinge wat vertel dat hulle flitse van kosmiese bewussyn gehad het
- ↑ Fromm, Erich (1960). Psychoanalysis and Zen Buddhism. George Allen & Unwin. ISBN 0-04-616029-9.