Ron Wyatt

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie

Ronald Eldon Wyatt (2 Junie 1933 – 4 Augustus 1999) was 'n Amerikaanse avonturier en voormalige verpleegkundige narkotiseur. Hy was bekend as ondersteuner van die teorie dat die Durupinar-terrein die terrein van Noag se ark was - en hy is ook bekend vir byna 100 ander beweerde Bybelverwante ontdekkings. Hierdie ontdekkings is afgemaak deur wetenskaplikes, historici, bybelkenners, ander Kreasioniste en deur leiers in sy eie Sewende-dag Adventiste Kerk, maar sy werk het steeds aanhang geniet.

Biografie[wysig | wysig bron]

Die 27-jarige Wyatt het as 'n verpleegkundige narkotiseur in 'n hospitaal in Madison, Tennessee gewerk,[1] toe hy in 1960 in Life Magazine 'n foto sien van die Durupinar terrein: 'n bootagtige vorm op 'n berg naby die berg Ararat. Die  wydverspreide spekulasie in evangelies Christelike kringe dat dit dalk Noag se Ark kon wees, gee aanleiding tot  Wyatt se loopbaan as amateur argeoloog. Van 1977 tot met sy dood in 1999 het hy meer as 'n honderd reise na die Midde-Ooste  onderneem, en sy belange het uitgebrei om 'n wye verskeidenheid van verwysings uit die Ou- en Nuwe Testament in te sluit.

Amateur argeologie[wysig | wysig bron]

Die Durupınar terrein in 2007

Ten tyde van sy dood in 1999, het Wyatt beweer dat hy verskeie plekke en artefakte ontdek het wat verband hou met die Bybel en Bybelse argeologie. Hierby was ingesluit:

  • Noag se Ark (die Durupinar terrein,  ongeveer 18 myl (29 km) suid geleë van berg Ararat)[2]
  • Anker klippe (of sleepankers) wat gebruik was deur Noag op die Ark[3]
  • Die huis, grafmerkers en grafte van Noag en sy vrou na afloop van die vloed[4]
  • Die ligging van Sodom en Gomorra en die ander stede van die Vlakte: Soar, Zeboim en Adma[5]
  • Swawel balle by die verbrande oorblyfsels van Sodom en Gomorra[6]
  • Die gebied van Djoser se piramide kompleks wat vermoedelik die oorblyfsels is van Josef se graanhouers wat gebruik was tydens die 7 jaar lange hongersnood[7]
  • Die Toring van Babel (in die suide van Turkye)[8]
  • Die wyse waarop die Egiptenare die piramides gebou het. [9]
  • Die plek waar die Israeliete die Rooisee oorgesteek het (geleë in die Golf van Akaba)[10]
  • Strydwaens se wiele en ander oorblyfsels  van Farao  se leër  op die bodem van die Rooisee[11]
  • Die ligging van die bybelse berg Sinai (in Saoedi-Arabië by Jabal al Lawz)[12]
  • 'n Holte aan die eindpunt van 'n doolhof van tonnels onder Jerusalem met artefakte van Salomo se Tempel (insluitend die Verbondsark)[13]
  • Die terrein van die Jesus se Kruisiging.[14]
  • Christus se bloed – wat gevind is in 'n "aardbewingskeur" onder die plek waar die kruisiging plaasgevind het – waarvan die DNA,  volgens Wyatt, 24 chromosome bevat eerder as 46.[15]
  • Begrafnis potte langs die kus van Askelon[16]

Ontvangs[wysig | wysig bron]

Wyatt was nie as geloofwaardig geag deur professionele argeoloë en bybelkenners nie. Die Tuingraf Vereniging van Jerusalem skryf die volgende in 'n brief wat hul op versoek aan besoekers uitdeel:

Die Raad van die Tuingraf Vereniging (Londen)  weerlê die eis van Mnr Wyatt dat hy die oorspronklike Verbondsark of enige ander bybelse artefakte binne die grense van die gebied bekend as die Tuingraf sou gevind het. Alhoewel Mnr Wyatt toegelaat is om by verskeie geleenthede opgrawings te doen binne die tuin, wat in privaat besit is, (die laaste besoek was tydens die somer van 1991), het personeellede van die Vereniging die vordering dopgehou en die uitegraafde skag binnegegaan. Sover ons kennis strek is niks ooit otdek wat sy aansprake steun nie en het ons ook geen bewyse gesien van enige bybelse artifakte of tempelskatte nie.

Argeoloog Joe Zias van Israel Antiquities Authority (IAA) het gesê  "Ron Wyatt is nie 'n argeoloog nie en hy het nooit 'n wettig-gelisensieerde uitgrawing in Israel of Jerusalem gedoen nie. Ten einde uitgrawings te kan doen moet iemand ten minste oor 'n BA-graad in argeologie beskik, wat hy nie besit nie, ondanks sy aansprake tot die teendeel. … [Sy eise] val in die kategorie van die snert  wat 'n mens in poniekoerante soos die National Enquirer, Son , ens sal vin."[17]

Die enigste bewyse van WAR betrokkenheid by 'n wettige uitgrawing wat goedgekeur is deur die IAA hou verband met  WAR se gedeeltelike befondsing van 'n 2005 uitgrawing.[18]

Evangeliste was baie krities teenoor Wyatt se aansprake: Answers in Genesis het Wyatt se aansprake as "bedrieglik" bestempel,[19] en David Merling, 'n Sewende-dag Adventiste professor van argeologie het die kwessies aangespreek rakende Wyatt se Noag se Ark en anker klippe met die volgende opmerkings:

Alhoewel die Durupinar  terrein omtrent die regte lengte vir Noag se ark is, [is dit] … te wyd om Noag se ark te wees. Wyatt het beweer dat die "bootvormigheid" van hierdie formasie slegs verklaar kan word deur die feit dat dit  Noag se ark is, maar beide Shea en Morris het ander aanneemlike verduidelikings aangebied. Eweneens het Wyatt aangevoer dat die staande klippe wat hy gevind het, ankers is, terwyl Terian bewus is van soortgelyke klippe buite die Durupinar gebied wat heidense kultiese klippe was en later verander is deur Christene vir Christelike doeleindes.[20]

Sterwe[wysig | wysig bron]

Wyatt is oorlede op 66 jarige ouderdom op 4 Augustus, 1999, in Doper Sentrale Hospitaal in Memphis, Tennessee, na 'n stryd met kanker. Sy begrafnis was in Columbia by Polk Memorial Park Begraafplaas.[21]

Sy vriend, Richard Rives, het die volgende oor hom geskryf op sy amptelike webblad:

Ron se belangrikste doel in die lewe was om  iemand "te help om in die  hemel te kom." Wanneer hy 'n argeologiese projek oorweeg het, was Ron se belangrikste oorweging: "Sal dit help om iemand in die hemel te kry?". Hy het altyd gesê: "As dit sal nie help om iemand in die hemel te kry nie, ek wil dit nie doen nie."[22]

Na Wyatt se dood het verdeeltheid ontstaan tussen die amptelike Wyatt Archaeological Research (WAR) organisasie wat hy gestig het en die onafhanklike bedieninge en belangstellende individue wat voorheen met WAR saamgespan het. WAR maak daarop aanspraak om die enigste eienaar te wees van al Wyatt se foto's, nuusbriewe en ander intellektuele eiendom. Ander individue wat meegewerk het en bekend was met Wyatt, het onafhanklike bedieninge en webwerwe  gestig met die doel om Wyatt se ontdekkings te bevorder buite die raamwerk wat deur WAR daargestel word.

Verwysings[wysig | wysig bron]

  1. Standish, Russell R. (1999).
  2. "Wyatt Archaeological Research website".
  3. "Noah's Ark Search Website".
  4. "Discovered: Noah's Ark".
  5. "Wyatt Archaeological Research website".
  6. "Wyatt Archaeological Research website".
  7. "Wyatt Archaeological Research website".
  8. "Ron Wyatt Q and A".
  9. "How the Pyramids Were Built".
  10. "Wyatt Archaeological Research website".
  11. "Wyatt Archaeological Research website".
  12. "Wyatt Archaeological Research website" Geargiveer 19 Mei 2013 op Wayback Machine.
  13. "Wyatt Archaeological Research website".
  14. "Wyatt Archaeological Research website".
  15. Burleigh, Nina (7 April 2016).
  16. "Danny and Ronnie Wyatt at Ashkelon".
  17. Letter from Joe Zias Joe Zias did not indicate where Ron Wyatt had ever claimed to have a BA in archaeology.
  18. ""Yehiel Zelinger, art". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Augustus 2013. Besoek op 12 Oktober 2016.
  19. Wieland, Carl (2003-02-11).
  20. ""Has Noah's Ark Been Found?" by David Merling".
  21. Romano, Jack (October 2001).
  22. "My Friend Ron Wyatt".